- Argentinië
De eis voor de vrijlating van Abdullah Öcalan, die al meer dan 26 jaar vastzit op het gevangeniseiland Imrali, staat niet langer alleen op de agenda van de Koerdische samenleving, maar van de hele wereld.
Van het Midden-Oosten tot Latijns-Amerika, van Europa tot Azië, roepen veel sociale bewegingen, mensenrechtenorganisaties, academici en kunstenaars op tot het beëindigen van het isolement van Öcalan en tot zijn vrijlating. Deze internationale solidariteit toont aan dat de eis voor zijn vrijlating een mensenrechtenstrijd is geworden die grenzen overschrijdt en het wereldwijde publiek oproept tot actie.
De afgelopen dagen heeft een groep kunstenaars onder leiding van de Argentijnse kunstenaar-schrijver Federico Racca, als onderdeel van de campagne “Vrijheid voor Öcalan, politieke oplossing voor de Koerdische kwestie Koerdistan”, een socialemediacampagne op Instagram gelanceerd met de naam “A Place For Öcalan” (Een plek voor Öcalan).
ANF Nieuwsagentschap sprak met Federico Racca, die niet alleen bekend staat om zijn kunst en schrijven, maar ook om zijn actieve houding ten aanzien van mensenrechten.
Kunt u ons iets over uzelf vertellen?
Ik ben Argentijn, 54 jaar oud, getrouwd, heb een jonge dochter en woon in een klein stadje op het platteland, Río Ceballos, in de bergen van de provincie Córdoba. Ik ben schrijver en beeldend kunstenaar. Ik heb een bachelordiploma in rechten en een masterdiploma in Lacaniaanse psychoanalyse.
Deze zeer beknopte biografie is verweven met de dingen die ik doe, die vaak te maken hebben met politieke kunst.
Hoe kwam u als Argentijnse kunstenaar voor het eerst in aanraking met de vrijheidsstrijd van het Koerdische volk?
Dat was meer dan tien jaar geleden. Ik hoorde eerst over het verhaal van Abdullah Öcalan en daarna over het Koerdische volk en hun strijd. In de loop der jaren heb ik veel geleerd en gewerkt in mijn geschriften en kunst met Öcalan.
Je hebt onlangs een campagne op sociale media gelanceerd met de titel “A Place for Öcalan” (Een plek voor Öcalan). Hoe is het idee voor deze campagne ontstaan? Waarom deze naam?
Ik nodig iedereen uit die dat wil om in stilte een eigen video te maken, met een lege stoel naast zich voor Abdullah Öcalan. Er gebeurt daar iets, die ervaring raakt je. Ik weet ook dat Abdullah het zal weten, hij zal ons naast zich voelen.
Deze actie omvat video’s van mensen die men bewondert, die hebben gestreden voor hun volk, voor een betere mensheid. Voor mij is het een eer dat mijn video naast al deze mensen uit vele plaatsen en diverse strijdbewegingen staat.
Zoals u weet, zit Abdullah Öcalan al meer dan 26 jaar gevangen in ernstige isolatie. Wat kunt u zeggen over deze situatie? Waarom is de vrijheid van Öcalan belangrijk?
Abdullah Öcalan zit niet gevangen, hij is ontvoerd. Voor mij als advocaat maakt dat een groot verschil. Öcalan is een voorbeeld. Hij is de Mandela van vandaag, en als ik aan hem denk, moet ik huilen.
Vanuit Argentinië, vanuit Zuid-Amerika, is Öcalan de ‘extimate’. Deze term ‘extimate’ is afkomstig van de Franse psychoanalyticus Jacques Lacan en is een combinatie van de woorden ‘external’ en ‘intimate’. Het verwijst naar hoe datgene wat het meest intiem is voor iemand, of in dit geval voor een samenleving, kan worden afgelezen aan iets buiten die persoon, iets ver weg.
Öcalan, de strijder, de leider van dat Koerdische volk met zo’n bijzondere cultuur, is dus de extimate, de verre die ons definieert en die ons hier in Latijns-Amerika iets kan leren.
In een tijd waarin oorlog en militarisering in de wereld, en met name in het Midden-Oosten, steeds intensiever worden, heeft Abdullah Öcalan zich uitgesproken voor vrede. Hoe beoordeelt u zijn vasthoudendheid aan vrede in een dergelijke context? Wat kunt u zeggen over de ideeën die hij heeft geformuleerd?
Het pacifisme van Abdullah Öcalan vloeit voort uit zijn kritiek op het kapitalisme. Oorlog en wapens staan centraal in het bedrijfsleven.
Ik heb met Öcalans boek The Origins of Civilization gewerkt in een tekst die ik net heb gepubliceerd, getiteld The Dandelion Flower, een enorm boek van ongeveer duizend pagina’s. Daarin heb ik een reeks gezangen gecreëerd op basis van Öcalans werk.
Over twee weken zal ik tijdens een performance in het Nationaal Museum voor Schone Kunsten van Argentinië, in een zaal met een reeks schilderijen van de meester Francisco de Goya over het verzet van het Spaanse volk tegen de Napoleontische invasies, 24 uur lang ononderbroken The Dandelion Flower voorlezen.
Dat zal een daad van fysiek verzet zijn die verwijst naar het verzet van mijn volk, Argentinië, dat een zeer moeilijke politieke periode doormaakt. Het zal ook het verzet van Öcalan en het Koerdische volk uitdragen.
Welke boodschap wilt u als Argentijnse kunstenaar overbrengen aan het Koerdische volk in termen van solidariteit of versterking van de internationalistische strijd?
Laten we de stoelen niet leeg laten blijven.
Bron: ANF