Twee dagen geleden bezocht de voorzitter van de door de Moslim Broederschap gedomineerde Syrische ‘Nationale Coalitie’ ETILAF, Naser al-Hariri, Mesud Barzanî in Hewlêr (Erbil). Nadien ontmoette de delegatie de PDK-fractie in het Zuid-Koerdische parlement. Achter deze bijeenkomsten zitten politieke en militaire plannen.
De verklaringen na de vergaderingen stellen ons in staat om een deel van de inhoud van deze vergaderingen te bekijken. Het bezoek van de voorzitter van het Onderhandelingscomité van het ETILAF, Naser al-Hariri, en de delegatie die hem vergezelde, arriveerden direct na het staatsbezoek van Barzanî in Jordanië . Deze uitnodiging betreedt een fase waarin de landen van de Arabische Liga, geleid door Saoedi-Arabië, Egypte, Marokko, Tunesië, Jordanië en Libië, beginnen te reorganiseren. Saoedi-Arabië, maar ook Egypte, Marokko en Libië zijn onlangs verstoord door het beleid van Erdogan jegens de Arabische staten.
Turkije ondersteunt actief de Moslimbroederschap en probeert ook zijn invloed in Libië uit te breiden. Zo was er onenigheid over een schip vol wapens uit Turkije voor milities in Libië. Marokko had ook openlijk gewaarschuwd dat Turkije buiten zijn binnenlandse beleid moest blijven.De moordpartijen van het AKP-regime in Syrië, inclusief de openlijke steun voor jihadistische milities, ISIS en al-Nusra, en de samenwerking met de jihadistische groepering Ahrar al-Sham zijn bekend. De uitnodiging van de voormalige Koerdische president Mesud Barzanî, die geen openbaar ambt of functie heeft, geeft te denken. Zo begon na een ontmoeting in de Jordaanse hoofdstad Amman in 2014, het offensief van de zogenaamde Islamitische Staat in Irak en Syrië. Daarom is het merkwaardig welke overeenkomsten deze keer in Jordanië zullen worden bereikt. Er wordt gezegd dat de houding van Jordanië anders was dan in 2014. Jordanië zou Barzanî een bericht hebben gestuurd van staten die boos waren op het beleid van Erdogan jegens de Arabische staten. Betrouwbare bronnen zeggen dat Barzanî gewaarschuwd was dat Turkije uit Syrië zou worden gezet en dat de PDK niet in een dergelijke situatie aan haar zijde zou moeten staan. Hoe Erdoğan’s bondgenoot Barzanî zich uiteindelijk zal gedragen, is nog steeds onduidelijk. Dit wordt aan hem en zijn partij PDK overgelaten en zal in de komende dagen worden verduidelijkt.
Altijd hetzelfde ritueel
Onmiddellijk na het bezoek van Barzanî aan Jordanië, ontmoette hij de ETILAF-delegatie, die ook een ontmoeting had met de PDK-fractie in het Zuid-Koerdische parlement. Deze delegatie had geen officieel karakter. De Turkije-getrouwe delegatie van de oppositie werd hoogstwaarschijnlijk door Erdoğan gestuurd en bestond uit een illustere samenstelling van vertegenwoordigers van verschillende jihadistische en pro-Turkse milities. . Dit bezoek is de uitdrukking en het ritueel van de acht jaar van strategische medeplichtigheid tussen het beleid van PDK en AKP in Syrië.
Het ritueel is als volgt: de voorzitters van ETILAF, de Syrische Nationale Coalitie, worden gekozen in Istanbul en bezoeken vervolgens Mesûd Barzanî voor hun inaugurele bezoek. Als we kijken naar de leiders van de Nationale Coalitie Burhan Ghalioun en Abdulbasit Seyda, kunnen we dat duidelijk zien. Elk van de gekozen voorzitters bezocht Hewlêr. Daarna werden nieuwe plannen geïmplementeerd tegen Noord-Syrië en Rojava. Na het bezoek van Abdulbasit Seyda in oktober 2012 werd Qestel Cindo aangevallen in Efrîn. Daarna kwam de aanval op Serêkaniyê. Abdulbasit Seyda’s opvolger, Ahmed Muaz el-Hatip, was niet lang in functie. Dit kwam omdat hij in strijd met het beleid van Erdoğan en AKP probeerde om de problemen in Syrië op te lossen met behulp van de interne dynamiek van Syrië. Daarnaast wilde hij ook een ontmoeting hebben met het zelfbestuur van Rojava in Hewlêr. Het zelfbestuur van Rojava nodigde Hatip uit voor Qamişlo. Hatip accepteerde de uitnodiging positief, maar werd vervolgens binnen een week ontslagen. Maar ook Hatip bezocht als voorzitter van de Nationale Coalitie, eerst Hewlêr en Mesûd Barzanî.
Na Hatip werd Ahmed el-Cerba voorzitter. Hij bezocht ook Hewlêr en Mesûd Barzanî direct na zijn verkiezing. Hij legde uit dat de relaties met Barzanî strategisch zijn. Na Cerba kwam de Moslimbroederschap uit Damascus – maar met het Turkse staatsburgerschap – en was Khaled Khoja hoofd van ETILAF. Daarna volgde Enes al-Ebda. En beiden volgden, net als hun opvolgers, het beschreven ritueel. Dit wijst op de voortdurende coördinatie tussen Barzanî en Erdoğan in hun acties tegen Noord-Syrië en Rojava.
Eerst bezoek, dan aanvallen
Want na dergelijke bezoeken kwam het telkens weer tot aanvallen op Noord- en Oost-Syrië en Rojava. Dat dit bezoek nu plaatsvindt op een moment dat het hoofd van het Turkse regime de gebieden ten oosten van de Eufraat bedreigt en een dergelijke aanval wordt voorbereid, geeft aan dat hij verwacht dat Barzanî en zijn gelieerde ENKS een soortgelijk standpunt innemen aan de zijde van Turkije. Wat overblijft is dat openlijk wordt gezegd dat Ibrahim Biro, Fuat Aliko en Abdulhakim Bashar en zijn team deelnemen aan de aanvalsplannen. De aanvallen en bloedbaden in Efrîn zijn daar een voorbeeld van. Na dit bezoek wordt een aanval op Noord- en Oost-Syrië en Rojava verwacht. Echter, deze keer is het mogelijk dat op initiatief van de opvolger van de Speciale Coördinator van Syrië, Da Mistura, een oplossing wordt gezocht op een internationaal platform zoals Genève.
De personen die op deze platforms afhankelijk lijken van Barzanî, werken ook met MIT en van hen wordt verwacht dat ze met hen samenwerken. Deze personen vertegenwoordigen ook de verbinding met de jihadisten.
Het belang van de vergaderingen voor de PDK
Mesûd Barzanîs heeft veel redenen om deze delegatie te ontvangen. Het feit dat de delegatie door Erdoğan zelf werd gestuurd, heeft implicaties voor de relatie tussen de Barzanî’s en het hoofd van het Turkse regime. Maar de in Turkije en Zuid-Koerdistan door MIT getrainde Roj-Peschmerga-militie zal in een aanval door Turkije een rol innemen. De verklaringen van ETILAF-voorzitter Naser al-Hariri wijzen er op dat er gesprekken zijn geweest met de VS over de bufferzone. Hij zei na de bijeenkomst over de zogenaamde Roj-Peshmerga: “Ze zouden naar Rojava moeten terugkeren en naar de grens moeten gaan om de veiligheidszorgen van Turkije weg te nemen.”
De delegatie heeft bloed aan de handen
Het is ook interessant om naar de mensen te kijken die hebben deelgenomen aan de delegatie. Naser al-Hariri staat bekend om zijn nabijheid tot jihadistische groepen. Hij heeft verschillende verklaringen gepubliceerd waarin IS en al-Nusra worden verdedigd. Een andere deelnemer aan de delegatie is Abdul Jabbar al-Oqaidi. Hij was commandant van Liwa el-Tawhid voor Aleppo in 2013. In die tijd was Liwa al-Tawhid de groep met de nauwste banden met Turkije. Zij waren in Marea, een van de belangrijkste centra van de Moslim Broederschap, in de buurt van Aleppo. Onder de verantwoordelijkheid van a-Oqaidis kwamen 60 FSA-bevelhebbers bijeen op de vergadering van MIT in Dîlok (Antep). Tijdens de bijeenkomst riep de Moslimbroederschap op tot de uitzetting van een groot deel van al-Nusra, ISIS en FSA uit Serêkaniyê 2013: “Ik heb Liwa al-Tawhid op de hoogte gebracht. Al het militaire materiaal dat we hebben moeten we inzetten. Er zal geen genade zijn. Als het binnen onze mogelijkheden ligt, roeien we het uit tot aan de wortels. Het persbureau van de ANHA meldt zelfs dat de tijd rijp was om Koerden uit Syrië te verdrijven en hen te vernietigen. Dit bericht werd onderbouwd door een videoboodschap van een ander lid van de Miliataire raad van de FSA, Abdulcabbar El-Ikeli. Deze woorden werden in werking gesteld na de verklaringen van juli in Till Aran en Till Hasil, waar tientallen, misschien zelfs honderden Koerden zijn afgeslacht. Een overlevende meldde toen over het bloedbad: “Nu verhuisden al-Nusra en FSA naar de naburige Til Hasil en verkondigden daar via de luidsprekers van de moskee dat Koerdische vrouwen, Koerdische huizen en Koerdische eigendommen halal zijn. Daarna hebben ze Til Hasil en Til Haran omsingeld. Niemand kon de plaats verlaten. Ze hebben vrouwen gekidnapt, gemarteld en verkracht. Ze hebben de kinderen geplunderd, zelfs gedood. Ze vroegen niet eens of je een Apoïst was, het was genoeg om een Koerd te zijn. “In Al-Oqaidi’s handen klampt het bloed van Koerdische burgers zich vast. Hij werkte samen met al-Nusra. Er waren ook milities bij betrokken, die nauw betrokken zijn bij de Koerdische Nationale Raad ENKS. Barzanî ziet het bloedbad van Abdul Jabbar al-Oqaidi in Till Haran en Til Hasil niet als een bloedbad. Hij heeft dit openlijk verklaard. En al-Oqaidi is een van de favorieten van Erdoğan onder de militie- commandanten.
Door dit alles samen te brengen, wordt duidelijk dat het bezoek aan de ETILAF-delegatie naar Barzani deel uitmaakt van een politiek en militair plan en dat dit plan wordt gedeeld door Hewlêr en Ankara. Het gaat erom de revolutie te vernietigen en te laten zien dat deze plannen tot het einde zullen voortduren.
Auteur: SEYİT EVRAN
Bron: ANF
Vertaling: Koerdisch Nieuws
