- Turkije
De Vrouwenvergadering van de Democratische Alevi-verenigingen (DAD) en de Democratische Alevi-vrouwenbond (DAKB) hebben een verklaring uitgegeven over het lopende constitutionele en vredesproces in Turkije, waarin zij hun bereidheid tot medewerking uitspreken.
De verklaring, getiteld “Instemming is ons recht: de constitutionele en vredesverklaring van Alevi-vrouwen voor een gelijkwaardig, democratisch leven en vrede”, luidt als volgt:
“We hebben gezegd dat ‘de mens de spiegel van het universum is’. En de grootste slachtoffers van oorlog zijn degenen die streven naar de deugd van het mens-zijn. Dit streven naar deugdzaamheid komt het meest tot uiting in vrouwen, in de natuur en in kinderen. De diepste wonden worden gedragen in het geheugen van vrouwen en van generatie op generatie doorgegeven als een collectief geheugen.
Als Alevi-vrouwen zijn wij getuigen van eeuwen van oorlog, genocide, bloedbaden en ontkenningsbeleid in deze regio. Ondanks de onvergetelijke pijn in onze herinneringen, waaronder de bloedbaden in Dersim, Çorum en Sivas, blijven wij aandringen op vrede.
De oorlogen van vandaag worden niet alleen met wapens gevoerd, maar ook door middel van culturele, religieuze, taalkundige en ecologische vernietiging. Daarom zeggen we: het zoeken naar de waarheid van het leven is een fundamenteel mensenrecht en een fundamentele verantwoordelijkheid. Deze verantwoordelijkheid moet worden vervuld door middel van een egalitaire en libertaire benadering die zorgt voor een rechtvaardige, gelijkwaardige en vrije samenleving, gebaseerd op principes van coëxistentie die het leven van alle gemeenschappen beschermen.
Wij benadrukken dat een nieuwe grondwet gebaseerd op vrede, waarheid en gelijkwaardig burgerschap, een grondwet die de instemming van vrouwen, geloofsovertuigingen en volkeren weerspiegelt, nu een noodzaak is.
Vrede is niet alleen het zwijgen van wapens; het is de confrontatie met het historische lijden van samenlevingen en hun wederopbouw op basis van gelijkheid.
Als Alevi-vrouwen volgen we de constitutionele en vredesprocessen die momenteel in Turkije plaatsvinden op de voet. We eisen dat dit proces geworteld is in een echte sociale basis en versterkt wordt door gendergelijkheid en vrijheid van geloof. We vinden het ook onze verantwoordelijkheid om te wijzen op het gebrek aan vrouwelijke vertegenwoordiging in de commissie en vragen dat dit wordt aangepakt. Met deze verantwoordelijkheid verklaren we dat we klaar zijn om deel te nemen aan het nieuwe grondwetsproces, om bij te dragen en om de drijvende kracht achter vrede te worden.
Wij delen met het publiek onze overtuiging dat het welslagen van dit proces afhangt van de vervulling van de volgende eisen, en wij roepen de Grote Nationale Assemblee van Turkije, de politieke actoren, de ingestelde commissie en de samenleving in het algemeen op om de eisen van volkeren, geloofsovertuigingen en vrouwen te erkennen en erop in te gaan, deze historische verantwoordelijkheid op zich te nemen en verder te gaan op de weg naar vrede en democratie.
Constitutionele eisen van vrouwen
1. Gelijkheid tussen mannen en vrouwen
• De grondwet moet niet alleen de zin “vrouwen en mannen zijn gelijk” bevatten,
• maar ook de duidelijke bepaling dat “de staat verplicht is om gendergelijkheid te waarborgen”.
2. Grondwettelijk verbod op geweld tegen vrouwen
• Geweld tegen vrouwen, seksueel geweld en huiselijk geweld moeten expliciet worden verboden in de grondwet.
• Turkije moet terugkeren naar het Verdrag van Istanbul.
3. Vertegenwoordiging van vrouwen: politieke participatie en besluitvormingsmechanismen
• De vertegenwoordiging van vrouwen in de politiek en het openbaar bestuur moet grondwettelijk worden gegarandeerd op minimaal 50 procent.
• Het co-presidentschapssysteem moet in de grondwet worden erkend.
Onze spirituele en sociale eisen
1. Vrij en gelijkwaardig burgerschap
• Het alevisme moet grondwettelijk worden erkend als een onafhankelijk en onderscheiden geloofssysteem, niet alleen op individueel niveau, maar ook als collectieve identiteit.
2. Gebedshuizen en collectief geheugen
• Cemevis moeten de wettelijke status van gebedshuizen krijgen en in beslag genomen heilige plaatsen moeten worden teruggegeven.
• Discriminatoire bepalingen in de wet op derwisj-loges en zawiyas moeten worden ingetrokken en namen van personen die de alevitische geschiedenis hebben beledigd, moeten uit de openbare ruimte worden verwijderd.
3. Gelijkwaardig en vrij secularisme
• Het Directoraat voor Religieuze Zaken moet worden afgeschaft en vervangen door een onafhankelijke Raad van Geloofsovertuigingen, waarin vertegenwoordigers van alle geloofssystemen zitting hebben.
4. Gelijkheid en vrijheid van geloof in het onderwijs
• Verplichte godsdienstonderwijs moet worden afgeschaft en vervangen door een systeem dat gebaseerd is op seculier, wetenschappelijk en moedertaalonderwijs.
• Religieuze scholen en projecten die in Alevi-dorpen zijn opgericht, moeten worden beëindigd.
5. Culturele rechten van Alevi-tradities
• Koerdische Alevi-tradities (Raa/Rêya Heq) moeten grondwettelijk worden beschermd, met inbegrip van hun taal, geloofsovertuigingen en cultuur.
• Alle belemmeringen voor het uitvoeren van cem-rituelen in het Koerdisch moeten worden weggenomen en elke traditie moet het recht hebben om haar eigen geschiedenis te documenteren en te bewaren.
6. Het verleden onder ogen zien en gerechtigheid zoeken
• Archieven met betrekking tot bloedbaden zoals Dersim, Maraş, Sivas en Çorum moeten worden opengesteld; de staat moet een officiële verontschuldiging aanbieden en de slachtoffers erkennen.
• De begraafplaatsen van de slachtoffers moeten worden bekendgemaakt, massagraven moeten worden blootgelegd en deze gebieden moeten worden omgevormd tot plaatsen van collectieve herinnering.
7. De relatie tussen natuur en geloof
• Bergen, rivieren en pelgrimsoorden die door Koerdische Alevieten als heilig worden beschouwd, mogen niet worden vernietigd door energieprojecten. De omgeving van heilige plaatsen moet onder bescherming worden geplaatst.
8. Democratische vertegenwoordiging en gendergelijkheid
• De deelname van Alevi-vrouwen aan besluitvormingsorganen moet grondwettelijk worden gewaarborgd en het systeem van co-presidentschap moet in de grondwet worden vastgelegd.
• Het beleid van het aanstellen van curatoren moet worden beëindigd en Turkije moet zijn voorbehouden bij het Europees Handvest voor lokaal zelfbestuur intrekken.
9. Mensenrechten en hervorming van het strafrecht
• Alevi-gevangenen moeten het recht krijgen om hun spirituele leiders te ontmoeten; discriminerende wetten zoals de antiterrorismewet moeten worden ingetrokken en het besluit van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens over het “recht op hoop” moet worden uitgevoerd.
• Binnen het strafrechtelijk systeem moet gerechtigheid worden gewaarborgd.
Conclusie
Als DAD en DAKB zijn wij vrouwen uit een gemeenschap die de waarheid door de duisternis van de oorlog draagt, zich verzet tegen ontkenning en haar herinneringen niet vergeet.
Een nieuwe grondwet moet deze herinnering erkennen, bekronen met gelijkwaardig burgerschap en vrede waarborgen door middel van wetgeving.
Wij streven naar leven, niet naar oorlog.
Erkenning, niet ontkenning.
Waarheid, niet stilzwijgen.
Wij geven onze toestemming en reiken onze hand uit voor het proces van sociale vrede en het opstellen van een nieuwe grondwet.
Wij zijn vrouwen, wij zijn alevieten, wij zijn mensen van alle kleuren en wij zijn hier.
Bron: ANF