- Duitsland
Sinds 1994 deelt het federale overheidsbureau informatie over de leden en bestuurders van Koerdische verenigingen in Duitsland met het staatsbureau voor de bescherming van de grondwet (binnenlandse inlichtingendienst) en de politie. Deze samenwerking heeft geen wettelijke basis en komt voort uit een decreet van de regering Kohl in 1994.
Afgevaardigde Gökay Akbulut van de Duitse linkse partij Die Linke bracht afgelopen mei de kwestie in het parlement ter sprake om een einde te maken aan deze praktijk die heeft geleid tot de criminalisering van Koerden. Akbulut vroeg de nieuwe federale regering van Olof Scholz naar het decreet dat toestaat dat informatie over Koerdische verenigingen automatisch wordt gedeeld met de inlichtingendienst en veiligheidsdiensten. Het ministerie van Binnenlandse Zaken antwoordde dat het het besluit in kwestie niet kon vinden, maar bevestigde het implementatieproces.
Akbulut vroeg vervolgens aan het Wetenschappelijke Dienstbureau van de Federale Vergadering of deze 28 jaar lang tegen Koerdische verenigingen gerichte praktijk in overeenstemming was met de wetten. Het Bureau voor Wetenschappelijke Diensten, belast met het adviseren van wetgevers en de overheid over wetenschappelijke/juridische kwesties, heeft een rapport over dit onderwerp opgesteld.
Het Bureau voor Wetenschappelijke Diensten zei dat de gegevens van Koerdische verenigingen niet automatisch kunnen worden ingediend bij de inlichtingen- en veiligheidseenheden. Het voegde eraan toe dat de decreten alleen de interne wetten van de administratie zijn en daarom geen toestemming kunnen geven aan staatsinstellingen. Het Bureau voor Wetenschappelijke Diensten meldde dat het delen van informatie over Koerdische verenigingen met inlichtingen- en veiligheidsdiensten niet in overeenstemming is met de wet.
Uit het rapport bleek dat als een Koerdische vereniging “verdacht” wordt bevonden, de informatie in kwestie aan de inlichtingendienst kan worden gegeven, maar dat verdenking niet voldoende is om de informatie door te sturen naar het directoraat Veiligheid. Het Bureau voor Wetenschappelijke Diensten bekritiseerde het Federaal Administratief Bureau voor deze praktijk, die zij onwettig achtte.
Akbulut zei dat het toezicht houden op en het op de zwarte lijst plaatsen van Koerdische verenigingen door veiligheidseenheden onaanvaardbaar is en onmiddellijk moet worden verwijderd. Verwijzend naar het rapport van het Wetenschappelijke Dienstbureau, zei Akbulut dat het Ministerie van Binnenlandse Zaken het verzamelen van gegevens over Koerdische verenigingen zou moeten opschorten totdat een nieuwe wettelijke regeling is ingevoerd in overeenstemming met het verzoek van het bureau.
De regering-Scholz gaf toe dat informatie over verenigingen die uit vreemdelingen bestaan, is gedeeld met buitenlandse inlichtingendiensten. Akbulut wees erop dat bekend moet worden of de Turkse inlichtingendienst (MIT) tot deze buitenlandse inlichtingendiensten behoort. “Als informatie wordt gedeeld met de Turkse inlichtingendienst, moeten leden van Koerdische verenigingen worden gewaarschuwd”, aldus Akbulut.
In overeenstemming met de in 1966 in Duitsland ingevoerde “wet van verenigingen”, wordt informatie over verenigingen die door buitenlanders in het land worden gerund, ingediend bij het federale overheidsbureau in Keulen. Volgens het verenigingsrecht zijn deze verenigingen verplicht de namen en adressen van de leden van de raad van bestuur en hun bestuursstatuten op te sturen naar de federale administratie. Informatie over circa 15 duizend verenigingen is tot nu toe aan dit bureau overgedragen. Deze methode, die neerkomt op het op de zwarte lijst plaatsen van alle organisaties die tot immigranten behoren, wordt niet toegepast voor verenigingen die voornamelijk uit Duitse staatsburgers bestaan. Een van de oppositiepartijen, de Die Linke, eiste dat de wet zou worden gewijzigd met een nieuw wetsvoorstel dat het in 2020 aan de Federale Vergadering voorlegde, onder het motto “Beëindig de marginalisering van immigranten”. Het verzoek van Die Linke werd echter verworpen door de stemmen van zowel de regering als andere oppositiepartijen.