Op 5 november 2018 verscheen de uitkomst van het onderzoeksrapport ‘De erfenis van Syrië’ van de AIVD. Het rapport liegt er niet om: Turkije geeft prioriteit aan zijn strijd tegen de Koerden, de Koerdische PKK en YPG.
De Turkse gevangenissen puilen niet uit met jihadisten, maar met mensenrechtenverdedigers, politici, critici en journalisten welke worden beschuldigt van vermeende banden met terroristische organisaties.
Het rapport stelt de rol van Turkije in de opmars van ISIS aan de kaak: ‘Turkije was na het uitbreken van het Syrische conflict lange tijd een springplank voor de ongekend grote aantallen buitenlandse strijders die vanuit de hele wereld naar Syrië trokken. ISIS (en overigens ook Al Qaida) maakt gebruik van Turkije als strategische uitvalsbasis. Van hieruit kan ISIS zich herstellen, reorganiseren en de ondergrondse strijd in de regio verder vormgeven. Daarnaast kan ISIS de relatieve rust in Turkije gebruiken om plannen te smeden om zijn nog altijd aanwezige internationale ambities (opnieuw) vorm te geven.
Het feit dat de Turkse belangen niet altijd overeenkomen met de Europese prioriteiten op het gebied van terrorismebestrijding is problematisch.”
Het rapport van de AIVD stelt dat Turkije mondjesmaat strijd tegen ISIS, alhoewel getuigenissen en andere onderzoeken anders doen vermoeden.
Al enkele jaren wordt aangetoond dat er wel degelijk banden bestaan tussen Turkije en ISIS. Hier worden al jaren kamervragen over gesteld, maar de Nederlandse regering steekt zijn hoofd in het zand.
Begin 2015 doodden Amerikaanse speciale eenheden ISIS-commandant Abu Sayyaf. Uit onderzoek bleek dat Sayyaf verantwoordelijk was voor de illegale uitvoer van olie naar Turkije. Sayyaf stond in verbinding met IS-baas Abu Bakr al-Baghdadi.
Beeldmateriaal
Begin 2015 meldden twee vooraanstaande journalisten Can Dundar, (de toenmalige hoofdredacteur van de dagelijkse Cumhuriyet, en Erdem Gul, de correspondent van de krant in Ankara dat vrachtwagens van het Turkse inlichtingenbureau MIT werden gebruikt om wapens naar islamistische oppositiegroepen in Syrië te brengen. Het rapport werd ondersteund met videofragmenten waarop te zien is dat Turkse politieagenten de vrachtwagens onderscheppen en kratten met wapens en munitie ontdekken.
De wapens, waarvan wordt beweerd dat ze raketkoppen omvatten, zouden naar verluidt zijn gesmokkeld in zeven containertrucks onder leiding van De Turkse Geheime Dienst MIT, maar werden an de kant gezet door Aziz Takci, de officier van justitie voor de Zuid-Turkse stad Adana.
Huseyin Celik, de plaatsvervangend voorzitter van de AKP partij van Erdogan, reageerde onvermurwbaar:
“Wat zich in de vrachtwagens bevindt, gaat niemand aan. Voor wie werken deze openbare aanklagers? MIT-vrachtwagens stoppen betekent dat je je grenzen niet kent’, zei Celik. “De officieren van justitie die dergelijke fouten maken, worden ter verantwoording geroepen.”
Nadat de gouverneur van Adana, Huseyin Avni Cos, was aangekomen waar de vrachtwagens werden vastgehouden, beval hij dat de vrachtwagens die op “de orders van de premier” reisden mochten doorrijden.
Een van de chauffeurs, Murat Kislakci, gad een verslag over de gebeurtenissen, “Deze lading is vanuit een buitenlands vliegtuig op Ankara Esenboga vliegveld in onze vrachtwagens geladen”, zei hij. “We brengen ze naar Reyhanli [aan de grens met Syrië]. Twee mannen, MIT-personeel in de Audi vergezelden ons.
“Bij Reyhanli geven we de trucks af aan twee mensen in de Audi. Ze controleren ons in een hotel” zei de chauffeur, Kislakci. “De vrachtwagens verplaatsen zich om de grens over te steken. We hebben al verschillende keren vergelijkbare ladingen vervoerd. We werkten voor de staat. In Ankara lieten we onze vrachtwagens achter op een MIT-locatie. ‘Ze zeiden dat we om zeven uur’ s ochtends terug moesten komen, ‘voegde hij eraan toe. “Ik weet dat de lading van MIT is. We waren op ons gemak. Dit was een staatszaak. Dit was de eerste keer dat we vracht van de luchthaven verzamelden en voor het eerst mochten we tijdens het laden aan onze vrachtwagens blijven staan.” aldus het rapport. Tastekin zei dat de regering onmiddellijk de hele operatie in de doofpot stopte. Het ging zelfs zo ver dat er perscensuur werd opgelegd door een rechtbank in Adana die berichtgeving over de zaak in de media verboden.
Takci, de officier van Justitie die de MIT- vrachtwagens aan de kant zette werd vervolgens uit zijn functie verwijderd en 13 van zijn agenten die betrokken waren bij het doorzoeken van de vrachtwagens werden voor de rechtbank aangeklaagd wegens “spionage”.
Erdoğan stelde dat de MİT-trucks hulpgoederen vervoerden naar Turkmeense minderheden in Syrië en reageerde met de woorden: “Dit is spionage en de journalisten die hiervoor verantwoordelijk zijn, zullen hiervoor een grote prijs betalen. Cumhuriyet maakt zich schuldig aan spionage. De journalist die hiervoor verantwoordelijk is, zal hiermee niet wegkomen.”
De Turkse autoriteiten arresteerden Can Dündar en zijn collega Erdem Gül uiteindelijk in november 2015 op verdenking van het helpen van terroristen. Beide journalisten werden gearresteerd, omdat zij de staatsveiligheid in gevaar zouden hebben gebracht. Ook werd hen lidmaatschap van een terroristische organisatie ten laste gelegd.
Poging tot executie
In 2016 stond Dündar voor de rechtbank , waar een man gepoogd heeft Dündar te executeren maar deze poging mislukte. Hierna werd Dündar veroordeeld tot bijna 6 jaar gevangenisstraf. Zijn collega, die betrokken was bij de publicatie van de staatsgeheimen, werd tot 5 jaar veroordeeld. De journalist is hierna gevlucht naar Duitsland en heeft vrouw en kinderen niet mee kunnen nemen. Dundar werd vorig jaar uitgenodigd voor een bezoek aan de tweede kamer.
Turkse invasie met jihadisten in Afrin
Turkije viel januari vorig jaar met haar ” Vrije Syrische Leger” (FSA) Afrin binnen. Vanaf 2012-13 zijn groepen waaronder het Al-Nusra Front, IS, Ahrar al-Sham, Nour al-Din al-Zenki Movement, het Leger van de Islam (Jaysh al-Islam) en Faylaq al-Sham prominenter geworden in verschillende regio’s van Syrië. De groepen waren op sterven na dood tot Erdogan het ‘Vrije Syrsiche Leger’ oprichtte. Niettemin bleef de ‘FSA’-template een beschermende paraplu voor de meerderheid van deze groepen en hun aanhangers. De FSA is meer een dekmantel dan een realiteit. Het camoufleert een pion van Erdogan te zijn. Erogan en zijn trawanten hebben de plaatselijke bevolking uitgemoord en weggejaagd om de demografische veranderingen teweeg te brengen om te vervangen voor Turkse en geturkificeerde naties. Honderduizenden inwoners zijn Afrin ontvlucht en verblijven in vluchtelingenkampen of zoeken hun toevlucht in ruïnes terwijl de Turkse staat de bendeleden en hun families huisvest in de achtergebleven woningen.
