- Turkije
Het advocatenkantoor Asrin probeert nog steeds contact te leggen met gevangeniseiland Imrali. Op dinsdag diende het advocatenkantoor uit Istanbul opnieuw een aanvraag voor een bezoekvergunning in bij zowel het hoofd van het Openbaar Ministerie in Bursa als de gevangenisadministratie van de gevangeniseiland waar PKK-leider Abdullah Öcalan als politieke gijzelaar wordt vastgehouden. De aanvraag werd ingediend door Raziye Öztürk, Rezan Sarıca, Faik Özgür Erol en Mazlum Dinç. Abdullah Öcalan is ongeveer vier en een half jaar volledig geïsoleerd geweest van zijn verdedigingsteam. Alle verzoeken om bezoek in deze periode werden ofwel genegeerd ofwel afgewezen door de Turkse gerechtelijke autoriteiten. Öcalan is onderworpen aan een gevangenisregime dat gericht is op fysieke en mentale vernietiging.
Laatste bezoek gewonnen door hongerstaking
Abdullah Öcalan zit in eenzame opsluiting op het gevangeniseiland Imrali sinds hij in 1999 in strijd met het internationaal recht vanuit Kenia naar Turkije werd ontvoerd. Het laatste contact met hem was een telefoongesprek met zijn broer in maart 2021, dat na een paar minuten werd afgebroken. Öcalan had voor het laatst contact met zijn wettelijke vertegenwoordiger in augustus 2019. Na een onderbreking van acht jaar leidde een hongerstaking onder leiding van politica Leyla Güven, die inmiddels weer gevangen zit, tot in totaal vijf bezoeken van advocaten. Het laatste familiebezoek aan het eiland werd goedgekeurd in maart 2020. Sindsdien is de isolatie in de Imrali-gevangenis opgedreven tot het niveau van totale incommunicado-detentie. Politieke gevangenen in Turkije zijn sinds 27 november 2023 weer in hongerstaking om contact met hem te krijgen.
Öcalans medegevangenen worden ook geïsoleerd
Öcalans drie medegevangenen Ömer Hayri Konar, Hamili Yıldırım en Veysi Aktaş, die in 2015 naar de eilandgevangenis werden overgebracht als onderdeel van de dialoog tussen het Koerdische meesterbrein en de leiding in Ankara, worden ook getroffen door de isolatie op Imrali. De willekeurig door de Turkse rechterlijke macht opgelegde “disciplinaire straffen” voor de gevangenen op Imrali dienen als juridische dekmantel voor het onrecht op het eiland, inclusief het verhinderen van bezoek door advocaten en families.
Disciplinaire straffen om de rechten van gevangenen te beperken
De zogenaamde disciplinaire straffen op Imrali worden meestal gerechtvaardigd met de “Routekaart voor Onderhandelingen” die Öcalan in 2009 schreef en die werd ingediend bij het Europees Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM) als een verklaring van verdediging, of met het feit dat Öcalan “op en neer loopt over de gevangenisterrein tijdens officiële sporttijd”. Deze vorm van sanctie wordt elke drie of zes maanden vernieuwd om de rechten van de Imrali-gevangenen te ondermijnen. De laatst bekende van deze “strafmaatregelen” werd afgelopen oktober opgelegd. In tegenstelling tot de Europese jurisprudentie, herhaalde verzoeken van de VN Mensenrechtencommissie en een resolutie van de Parlementaire Vergadering van de Raad van Europa, is de Turkse staat nog steeds niet bereid om een einde te maken aan het isolement van Imrali.