- Brussel
De Turkse staat en zijn gevolmachtigden zetten hun bezettingsaanvallen op Noord- en Oost-Syrië voort, specifiek gericht tegen burgers en woonwijken. Steden als Afrin (Efrîn), Girê Spî en Serêkaniyê hebben sinds hun bezetting systematische demografische veranderingen, gedwongen verplaatsingen, plunderingen en ernstige mensenrechtenschendingen ondergaan.
Vanaf het begin van de invasie zijn honderden burgers gedood en duizenden ontheemd en vluchteling geworden. De Koerden, Arabieren, Syrische en andere gemeenschappen die in de regio leven, ondergaan intense repressie, terwijl de onwettige praktijken die de bezettingstroepen opleggen met de dag erger worden. Gevallen van ontvoering, verkrachting en executies van vrouwen nemen toe en historisch en cultureel erfgoed wordt geplunderd. Terwijl de internationale gemeenschap zwijgt over deze misdaden, zet de bevolking van de regio haar verzet voort.
De Turkse staat en het Syrische Nationale Leger (SNA) hebben talrijke gebieden onder het autonome bestuur aangevallen, op zoek naar volledige controle over de regio na de val van het Assad-regime. Deze aanvallen hebben geresulteerd in de dood van tientallen burgers, waaronder Koerdische journalisten, en hebben grote schade toegebracht aan de infrastructuur en essentiële diensten. Met deze aanvallen probeert de Turkse staat de regio te destabiliseren, mensen te verdrijven en zijn bezetting uit te breiden. De mensen in de regio blijven zich echter verzetten tegen deze aanvallen, zoals blijkt uit hun standvastige verdediging van de Tishrin Dam.
ANF Nieuwsagentschap sprak met advocaat Jan Fermon, een expert op het gebied van strafrecht, humanitair recht en internationaal recht van de Balie van Brussel, om de implicaties van de misdaden van de Turkse staat in Noord- en Oost-Syrië en de bezette gebieden onder internationaal recht te bespreken.
De Turkse staat pleegt systematisch oorlogsmisdaden
Advocaat Fermon verklaarde dat de Turkse staat drie soorten internationale misdaden heeft begaan in Noord- en Oost-Syrië. Hij schetste deze misdaden als volgt: “De eerste is de misdaad van agressie. De aanvallen van de Turkse staat vormen een militaire operatie tegen een soeverein land. Onder deze omstandigheden heeft geen enkele staat het recht om geweld te gebruiken tegen een andere staat. De misdaad van agressie maakt alle andere misdaden mogelijk en dient als hun basis.
De tweede is misdaden tegen de menselijkheid. Deze misdaden worden op grote schaal en op systematische wijze gepleegd en voldoen aan de definitie van misdaden tegen de menselijkheid. In het bijzonder vinden er gedwongen volksverhuizingen plaats om de Koerdische bevolking te vervangen door een Arabische bevolkingsgroep.
Tot slot worden er oorlogsmisdaden gepleegd. Dit zijn echter geen geïsoleerde incidenten, maar systematische oorlogsmisdaden. Er zijn campagnes van oorlogsmisdaden die specifiek zijn ontworpen en uitgevoerd om de bevolking te verdrijven. Misdaden zoals verkrachting in gevangenissen en het bombarderen van burgers en civiele infrastructuur hebben allemaal het gemeenschappelijke doel om de bevolking te ontwortelen. Daarom zijn deze misdaden met elkaar verbonden.”
Advocaat Fermon verklaarde dat de Turkse regering en haar functionarissen direct verantwoordelijk zijn voor de oorlogsmisdaden en misdaden tegen de menselijkheid die in de regio worden gepleegd. Hij legde uit: “Deze misdaden zijn geen individuele acties uitgevoerd door een enkele soldaat. In feite maken ze deel uit van een georganiseerde en systematische reeks overtredingen, en dergelijke misdaadcampagnes kunnen alleen voortkomen uit de commandostructuur. Deze aanvallen zijn geen eenvoudige drone-aanvallen die worden uitgevoerd naar goeddunken van individuele soldaten. Een soldaat kan niet in zijn eentje beslissen om een drone te lanceren om een burgerdoelwit aan te vallen. Deze aanvallen worden zorgvuldig gepland door de hoogste militaire functionarissen. Daarom dragen de generaals die deze aanvallen leiden en de hoogste politieke autoriteiten die het leger de autoriteit geven om op deze manier te handelen, verantwoordelijkheid.”
Het vonnis dat het Volkstribunaal zal vellen zal cruciaal zijn
Advocaat Fermon, die als aanklager deelnam aan het Volkstribunaal voor Rojava dat op 5 en 6 februari in Brussel werd georganiseerd door het Permanente Volkstribunaal (PPT), onderstreepte het belang van de definitieve uitspraken van dit tribunaal. Hij zei: “Het tribunaal zal tot een uitspraak komen en ik hoop dat het zal erkennen dat het bewijs dat we hebben gepresenteerd inderdaad oorlogsmisdaden, misdaden tegen de menselijkheid en het misdrijf agressie vormt. Deze uitspraak moet een instrument worden om onze regeringen onder druk te zetten om actie te ondernemen tegen Turkije. Het meest cruciale aspect is dat de beslissingen van dit tribunaal de strijd die we voeren zullen legitimeren. De rechters die deze uitspraken doen zijn juridische professionals die hun leven hebben gewijd aan het rechtssysteem, waardoor deze uitspraken onmiskenbaar gewicht krijgen. Dit is niet langer slechts een mening; het is een juridische beoordeling die deze misdaden bevestigt. Deze uitspraken zullen druk uitoefenen op regeringen en hen dwingen om te handelen.”
De strijd zal beslissend zijn
Advocaat Fermon benadrukte dat de werkelijke kracht die de bescherming van het internationaal recht garandeert, ligt in de strijd van het volk. Tot slot van zijn opmerkingen zei hij “De Verenigde Naties hebben een verantwoordelijkheid, maar zoals ik altijd zeg, de VN heeft geen eigen politiemacht. Uiteindelijk wordt het internationaal recht gehandhaafd door de strijd van het volk. Het zijn de mensen die regeringen onder druk zetten om actie te ondernemen, sancties op te leggen, wapenverkopen te stoppen en diplomatieke banden te verbreken. Het mechanisme dat ervoor zorgt dat het internationaal recht wordt nageleefd, berust niet op de VN of een niet-bestaande internationale politiemacht, maar veeleer op de wil en de acties van het volk.”
Bron: ANF