Suzan Akipa, een van de advocaten van het Asrin Advocatenkantoor, las de boodschap van Abdullah Öcalan voor tijdens de bijeenkomst in Amed (Diyarbakır) ter gelegenheid van 8 maart, Internationale Vrouwendag.
De boodschap van Abdullah Öcalan luidt als volgt:
“Mijn basisprincipe is een vol leven met jullie!
Ik ben me ervan bewust dat jij de menselijke werkelijkheid met al haar naaktheid leeft in het land dat vrouwen maakt tot wat ze zijn. Deze staat van leven met jou, waarvan ik de fascinerende waarde nooit heb opgegeven, is waarschijnlijk mijn basisprincipe geweest dat me in leven houdt. Maar voor het eerst zal de glorieuze, vrije werkelijkheid op zijn minst een andere Mesopotamische primeur zijn, en is dat eigenlijk ook geweest.
De kwestie van de vrijheid van vrouwen behoudt al haar belang. Het democratische samenlevingsproces is een geactualiseerde versie van de oersocialiteit van de vrouw. De sociale realiteit kan alleen via deze methode worden bereikt. Tenzij de verkrachtingscultuur wordt overwonnen, kan de sociale werkelijkheid niet worden onthuld op het gebied van filosofie, wetenschap, esthetiek, ethiek en religie. Zoals het marxisme bewijst, zal de verwezenlijking van het socialisme niet mogelijk zijn tenzij het nieuwe tijdperk de door mannen gedomineerde cultuur, die diep in de maatschappij verankerd is, vernietigt. Socialisme kan worden bereikt door vrouwenemancipatie. Je kunt geen socialist zijn zonder vrouwenvrijheid. Er kan geen socialisme zijn. Men kan niet voor het socialisme gaan zonder democratie. Mijn eerste test voor socialisme is weten hoe je met een vrouw moet praten. Wie niet weet hoe hij met een vrouw moet praten, kan geen socialist zijn. Het socialisme van een man hangt samen met de manier waarop hij met een vrouw omgaat.
De heiligheid behoort toe aan de vrouw. De vrouw is het universum zelf, terwijl de man er een afwijking van is, een afwijkende planeet. Het is de vrouw die als eerste taal produceert om het kind aan te spreken. Het is ook de vrouw die cultuur voortbrengt. Het is de vrouw die de samenleving baart. Heiligheid en goddelijkheid behoren haar toe. Ik heb een viergelaagde ideologie van vrouwenbevrijding voor vrouwen ontwikkeld. Het is een theorie. De oercultuur van de vrouw, het tijdperk van de godin, ligt tussen 10.000 en 4.000 voor Christus. Monotheïstische religies beginnen met Babylon. Het Babylonische epos is het epos van de slavernij van de vrouw. Het Babylonische scheppingsepos is een van de hoekstenen van de Mesopotamische mythologie. De vrouwencultuur begon vrouwen te verliezen tussen 4000-2000 voor Christus. Na de vernietiging van de oercultuur van de vrouw ontstond de paleisvrouw bij de Mittanni. Nefertiti was ook een paleisvrouw. De paleisvrouw in die tijd is getransformeerd in een vrouw des huizes vandaag de dag. Zoals jullie weten is er de Sati-cultuur en -traditie. In de Sati-cultuur worden vrouwen in het vuur gegooid en verbrand. De meest uitgevoerde praktijk was in 1832. De Britten maakten een einde aan deze cultuur.
Wedergeboorte is belangrijk
Vrouwen moeten niet biologisch bekeken worden, maar sociaal, cultureel en historisch. Zoals Simone De Beauvoir zei: je wordt niet als vrouw geboren, je wordt vrouw. Ik ben niet tegen het huwelijk en liefde, maar elke dag worden er gruwelijke moorden gepleegd uit naam van de liefde. Zou iemand de persoon vermoorden op wie hij verliefd is? Dit is geen liefde. Het is bekend dat veel vrouwen zelfmoord hebben gepleegd vanwege deze relatie.
Er is ook de cultuur van vrije vrouwen. Je bent nu dicht bij deze cultuur. Vrouwen proberen het moederschap en het vrouwzijn te overwinnen. Maar je bent nog steeds bezig met 10 procent van de cultuur van vrijheid. Het belangrijkste is om de mentaliteit te bestrijden. De door mannen gedomineerde sociale structuur creëert veel problemen voor vrouwen. Er is geweld, uitbuiting, incest, verkrachting en meisjes zijn kwetsbaar om vermoord te worden. Wat ga je morgen doen als er kinderen worden vermoord? Dit is wat ik bedoel met de Sati-cultuur. Je moet deze cultuur, deze mentaliteit bestrijden. Je hebt zulke sedimenten. Je moet jezelf bevrijden van deze sedimenten.
De vrouwenkwestie is een dieper probleem dan de Koerdische kwestie. Er is meer vrouwenproblematiek dan de Koerdische kwestie. We hebben nog maar een klein begin gemaakt. De cultuur van oorlog en conflict is vooral gericht tegen vrouwen. Deze cultuur tot op zekere hoogte terugdringen is de dynamiek van de strijd.
De geest van het tijdperk is democratische politiek en haar taal is de taal van de vrede. De ‘Oproep voor Vrede en Democratische Samenleving’ is ook een renaissance voor vrouwen. Met de vernieuwde en succesvolle liefde van Mem û Zîn en Derweşê Evdî, groet ik de vrouwen die geloven in het gemeenschappelijke leven en gehoor geven aan mijn oproep, en vier ik 8 maart, Internationale Dag van de werkende vrouw.
Met voortdurende groeten en liefde.
Abdullah Öcalan”.