Het verzoek van de broer van Abdullah Öcalan, Mehmet Öcalan en zijn beschermeling Mazlum Dinç, om een bezoek te brengen aan Abdullah Ocalan, werd opnieuw afgewezen door de openbaar aanklager in Bursa. Ook het verzoek van de broer van Hamili Yıldırım, Polat Yıldırım, de broer van Ömer Hayri Konar, Ali Konar en de zus van Veysel Aktaş, Sabiha Aktaş, werd afgewezen.
Abdullah Öcalan wordt sinds zijn ontvoering in februari 1999 van de Griekse ambassade in Nairobi / Kenia in de eilandgevangenis van Imrali vastgehouden. Gedurende 11 jaar was Öcalan de enige gevangene op het eiland – bewaakt door meer dan duizend soldaten.
Het laatste bezoek van zijn advocaten vond plaats op 27 juli 2011. Aldus werd hem meer dan zeven jaar juridisch advies onthouden. De oprichter van de Koerdische bevrijdingsbeweging heeft dus het “Europese record” voor detentie zonder toegang tot advocaten.
Sinds april 2015 wordt Öcalan zich volledig geïsoleerd. Na het laatste familiebezoek op 11 september 2016 mocht zijn broer Mehmet Öcalan op 12 januari een bezoek van 15 minuten afleggen.
Om het isolement van Abdullah Öcalan op te heffen, begon de Koerdische HDP-afgevaardigde Leyla Güven op 7 november aan een onomkeerbare hongerstaking, waaraan tot nu toe steeds meer mensen deelnemen. Op 16 december sloot de eerste groep zich aan bij de staking in Turkse gevangenissen. In februari waren meer dan 300 gevangenen in hongerstaking. Vanaf 1 maart heeft de hongerstaking zich verspreid naar alle gevangenissen. Het exacte aantal gevangenen die sinds 1 maart in hongerstaking zijn gegaan, is nog niet bekend.
“Vanaf 1 maart kondigen wij als PKK- en PAJK-gevangenen in de gevangenissen van Turkije en Koerdistan aan dat we tegelijkertijd een onbepaalde, onomkeerbare hongerstaking gaan voeren. De onbepaalde, onomkeerbare hongerstaking die we op 1 maart in alle gevangenissen zullen lanceren, zal doorgaan totdat de isolatie is verbroken. Niemand anders dan onze leider kan ons doen stoppen met verzet en ons verzet zal voortduren zolang het isolement dat onze leider wordt opgelegd voortduurt”, zo luidt de verklaring die Deniz Kaya op 27 februari namens PKK en PAJK-gevangenen in de gevangenissen van Turkije en Koerdistan heeft vrijgegeven.
Tientallen activisten in Zuid-Koerdistan en verschillende Europese steden zoals Den Haag, Straatsburg, Toronto, Duisburg, Neurenberg en Kassel hebben zich bij de hongerstaking aangesloten.
