- Noord-Koerdistan
Zeki Baran, medevoorzitter van MED TUHAD-FED vestigde de aandacht op de ‘gerechtigheidswaken’ die in vier regio’s worden gehouden door de familieleden van de gevangenenen en riep iedereen op om hen te steunen.
Baran merkt op dat de druk op gevangenen met de dag toeneemt en vertelde ANF Nieuwsagentschap dat deze laatste periode ook voor gezinnen een strafmethode is geworden.
Gezinnen ondergaan visitaties
Tijdens de Covid-19-pandemie waren de banden van de gevangenen met hun families bijna op een breekpunt. Baran zei dat persoonlijke ontmoetingen, die de afgelopen maanden weer zijn begonnen, van tijd tot tijd werden teruggebracht tot 15 minuten. “De repressieve methoden waaraan gezinnen worden blootgesteld wanneer ze hun familieleden in de gevangenis bezoeken, stroken niet echt met de menselijke waardigheid. In sommige gevangenissen worden familieleden zelfs gedwongen om voor het bezoek kleding te verwijderen tijdens een visitatie.”
Baran zei dat de primaire taak van de vereniging juridische solidariteit met de families van de gevangenen is, en voegde eraan toe: “Onze missie is om de honderden schendingen van rechten die elke dag in gevangenissen plaatsvinden aan het publiek bloot te leggen. In zekere zin is het om gevangenen op de agenda te houden en de besluitvormers te dwingen zich terug te trekken uit dit onderdrukkingsbeleid. Onze enige bron van communicatie met gevangenen zijn families en advocaten. Als instelling hebben we niet het recht om gevangenen te gaan bezoeken. We stellen rapporten op in samenwerking met juridische platforms. Zo leggen we bloot wat er in gevangenissen gebeurt. We proberen druk te creëren.”
‘Ondersteun de gerechtigheidswaken’
Baran zei dat de gerechtigheidswaken die de familieleden van de gevangenen in Amed, Van, Istanbul en Izmir de afgelopen maanden hebben gehouden, belangrijke acties zijn en voegde eraan toe: “Iedereen zou de wakes moeten steunen die door de families van zieke gevangenen zijn georganiseerd. We steunen deze families. We hebben er alles aan gedaan en doen er alles aan om hun stem overal te laten horen. We nemen regelmatig deel aan de lopende acties in de vier regio’s. Op dezelfde manier proberen we hun terechte eisen aanvaard te krijgen door de humanitaire en juridische aspecten op de agenda te zetten, dankzij de samenwerking met onze juristenvrienden.”
Baran onderstreepte dat de onderdrukking en het psychologisch geweld tegen gevangenen en hun families goed moeten worden begrepen door het publiek en maatschappelijke organisaties en voegde eraan toe: “Als we kijken naar het algemene profiel van politieke gevangenen in Turkse gevangenissen, zien we dat deze mensen worden gearresteerd in een systeem waar geen greintje wet is. Onder normale omstandigheden zullen de meeste dossiers nooit worden geopend of in de prullenbak belanden voordat ze de rechtbank bereiken.”