- Noord-Koerdistan
Het 9e FilmAmed Documentairefilmfestival werd gisteravond in Amed (tr. Diyarbakır) afgesloten met een ontroerende slotceremonie. Het vijfdaagse festival werd georganiseerd door de stad Amed (Tr. Diyarbakır) en de gemeente Payas (Kayapınar) in samenwerking met de Middle East Cinema Academy en de organisatie “Sanatça” onder het motto “Roots … True Legends by the Fire”. De focus lag op sociaal geheugen, artistieke expressie en politieke positionering.
Het festival in het Çand Amed Congress Center werd afgesloten met de documentairefilm “Li Ber Siya Spîndarê” van Kenan Diler. Daarna werden 24 films gehuldigd tijdens een feestelijke ceremonie, waaronder werken over vrouwenrechten, ecologische strijd, politieke vervolging en cultureel erfgoed.
“Documentairefilms zijn het geheugen van volkeren”
In haar openingsspeech prees Dilan Toftik, vertegenwoordiger van de festivalorganisatie, de rol van film als medium voor verzet en collectief geheugen. “FilmAmed heeft opnieuw laten zien dat documentairefilm het geheugen is, de stem van de onderdrukten, de geleefde waarheid”, zei ze. Ze benadrukte de politieke verantwoordelijkheid van kunst: “De taak van kunst is om de waarheid te benoemen – en de taak van de waarheid is om vrijheid mogelijk te maken.”
Toftik herinnerde ook aan de Turkse socioloog İsmail Beşikçi, die tijdens de festivalweek een hersenbloeding kreeg en een solidariteitsprijs ontving.
Politieke stemmen en persoonlijke verhalen
In zijn toespraak bracht Cengiz Dündar, medeburgemeester van Kayapınar, hulde aan de verhalen die het festival aan het licht bracht: “We zagen Rojin Kabaiş, Ayşe Gökkan, Uğur Kaymaz en Nagihan Akarsel, de genocide in Dersim, het bloedbad in de Zîlan-vallei en vele anderen op het scherm. Onze gemeenschap vergeet niet, en we zullen deze strijd voortzetten.”
Co-burgemeester Berivan Gülşen Sincar benadrukte hoe het festival fungeert als tegenwicht voor culturele vervreemding: “We hebben kunst nodig – en we hebben cinema nodig – om pogingen om mensen van hun cultuur te scheiden te bestrijden.”
Bekroonde films
De belangrijkste prijswinnaars waren:
▪ Speciale prijs van de jury: “Görünür Görünmez: Bir (Oto)sansürün Antolojisi” – in ontvangst genomen door Erhan Öz namens het achtkoppige regieteam.
▪ Orhan Doğan-prijs voor waarheid en gerechtigheid: “Dargeçit” van Berke Baş.
▪ Leyla Qasim-vrijheidsprijs: “Shot the Voice of Freedom” van Zainap Entezar.
▪ Hevsel-ecologieprijs: “Habibullah” van Adnan Zandi.
Een van de meest emotionele momenten was de uitreiking van de Kemal Kurkut Publieksprijs. De prijs ging naar journalist Abdurrahman Gök, die met zijn opnames de dodelijke schietpartij door de politie op de 23-jarige student Kemal Kurkut tijdens Newroz 2017 aan het licht bracht – en nu zelf strafrechtelijk wordt vervolgd als gevolg daarvan.
Kurkuts moeder, Sican Kurkut, reikte de prijs uit onder luid applaus. “Ik heb mijn zoon verloren en ik vecht al negen jaar. Deze moordenaars moeten worden gestraft, zodat onze kinderen niet langer sterven”, zei ze. Het publiek scandeerde luid: “Kemal Kurkut is onsterfelijk” en “Şehid namirin” (Martelaren zijn onsterfelijk). In zijn dankwoord zei Gök: “Ik heb geen film gemaakt, maar films zijn herinneringen. Journalisten bewaren deze herinneringen, en dat is precies waarom ze worden vermoord.”
Afsluiting met krachtige boodschappen
Andere prijzen gingen onder meer naar regisseurs Dilan Engin (İçimde Kurumuş Ot), Ahmet Petek (Ben û Sen) en Fatma Çelik (Gündem). Regisseur Fatin Kanat nam de speciale prijs in ontvangst namens de documentaire “Bizim İsmail” over İsmail Beşikçi.
Het festival eindigde met een staande ovatie en een duidelijk signaal dat kunst, herinnering en verzet onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn in de Koerdische cinema.
Bron: ANF