- Noord-Koerdistan
De covoorzitters van de Partij van Democratische Regio’s (DBP), Çiğdem Kılıçgün Uçar, Sebahat Tuncel en Ayla Akat Ata van de Beweging van Vrije Vrouwen (Tevgera Jinên Azad – TJA), de covoorzitters van het stadsbestuur van Amed en honderden vrouwen hebben deelgenomen aan de openingsbijeenkomst van de vrouwenmars “Met hoop naar vrijheid” voor het gebouw van de DEM-partij in Amed. Ondanks politiebarricades begonnen de vrouwen de door de TJA geïnitieerde mars met de slogans “Jin, Jiyan, Azadî”, “Bijî Serok Apo” en “Bê Serok jiyan nabe”.
Onder begeleiding van applaus, gejuich en slogans bereikten de vrouwen de halte Gaziler Çeşme. Daar werd een spandoek ontrold met de tekst “Het is tijd om met de geest van verzet tegen de samenzweerderige mentaliteit naar de overwinning te rennen”, en er werd uitgebreid gedanst op trommelgeluiden en gezang.
In een verklaring, waarin steeds weer slogans als “Het recht op hoop kan niet worden uitgesteld” werden gescandeerd, werd de strijd van de vrouwen voor vrijheid benadrukt.
“Vrede is geen optie, maar een noodzaak”
TJA-activiste Sebahat Tuncel vatte in haar toespraak samen dat vrouwen al jarenlang een hoge prijs betalen voor vrede, vrijheid en democratie. Ze merkte op dat de machthebbers tot op heden geen zinvol antwoord hebben gegeven op de eeuwenoude roep om vrede van de Koerden. “De strijd voor vrede is voor ons geen keuze, maar een noodzaak. We kunnen onze cultuur en onze taal alleen in een vreedzame omgeving opbouwen.”
Met betrekking tot de parlementaire commissie die is ingesteld om oplossingen voor de Koerdische kwestie te vinden, merkte Tuncel op dat deze tot nu toe slechts één van haar twee taken heeft vervuld: ze heeft weliswaar verschillende partijen gehoord, maar een hoorzitting met Abdullah Öcalan heeft nog niet plaatsgevonden. De TJA-activiste was hierover duidelijk: “Zonder Öcalan te horen, zal er geen vrede komen.” Dienovereenkomstig beschuldigde ze de staat van verzet tegen het huidige proces.
“Öcalans isolatie bedreigt de vrede”
Het proces verloopt onder ongelijke omstandigheden, aldus Tuncel. Terwijl de staat onder vrije omstandigheden werkt, geldt dit niet voor de Koerdische kant. “Er is een jaar verstreken, maar in Imrali heerst nog steeds isolatie, en deze isolatie isoleert ook de vrede”, zei de activiste, verwijzend naar uitspraken van MHP-voorzitter Devlet Bahçeli, die ongeveer een jaar geleden het “recht op hoop” voor Abdullah Öcalan in het vooruitzicht had gesteld. “Daarom marcheren we naar Ankara. In Ankara zullen we zeggen: ‘De vrijheid van de heer Öcalan is de vrijheid van het volk.
Tuncel maakte duidelijk dat dit “geen voorwaarde, maar een noodzaak” was en vervolgde: “Zonder vrijheid is echte vrede niet mogelijk. We willen dat deze vrede werkelijkheid wordt.”
De vrijheidsmars gaat verder
Ook na een 50 jaar durende, slachtofferrijke weg naar vrijheid is het Koerdische volk vandaag de dag nog lang niet van plan om op te geven, maar blijft het alle inspanningen en moeite doen om een waardige vrede te bereiken, benadrukte de voormalige HDP-afgevaardigde in haar toespraak. In die zin moet ook de vrouwenmars worden begrepen, die “een vredesbrug van Amed naar Ankara” moet slaan.
Eisen worden naar Ankara gebracht
Volgens Tuncel zouden de eisen van de vrouwen met de mars naar Ankara worden gebracht. Maar hij zou ook een oproep aan alle volkeren van Turkije overbrengen: “Er komt een einde aan het beleid dat de Koerden als vijanden beschouwt, hen negeert en hun taal, cultuur en identiteit ontkent. Iedereen heeft het over wat er met Rojava zal gebeuren. De Koerden in Turkije, in Rojava, in Başûr en in Rojhilat zullen vrij zijn. We zullen als gelijkwaardige mensen samenleven. De weg daarheen loopt via democratische politiek. Maak de weg vrij voor democratische politiek, maak de weg vrij voor vrede. We vertrouwen op onszelf, op de vrouwen, op ons volk.”
De toespraak van Sebahat Tuncel werd steeds onderbroken door slogans. Na de verklaring marcheerden de vrouwen naar het verzamelpunt voor de verdere reis.
Eisen worden naar Ankara gebracht
Volgens Tuncel zouden de eisen van de vrouwen met de mars naar Ankara worden gebracht. Maar hij zou ook een oproep aan alle volkeren van Turkije overbrengen: “Er komt een einde aan het beleid dat de Koerden als vijanden beschouwt, hen negeert en hun taal, cultuur en identiteit ontkent. Iedereen heeft het over wat er met Rojava zal gebeuren. De Koerden in Turkije, in Rojava, in Başûr en in Rojhilat zullen vrij zijn. We zullen als gelijkwaardige mensen samenleven. De weg daarheen loopt via democratische politiek. Maak de weg vrij voor democratische politiek, maak de weg vrij voor vrede. We vertrouwen op onszelf, op de vrouwen, op ons volk.”
De toespraak van Sebahat Tuncel werd steeds onderbroken door slogans. Na de verklaring marcheerden de vrouwen naar het verzamelpunt voor de verdere reis.
Bron: ANF