Drie jaar na de gewelddadige dood van de Koerdische vrouw Jina Mahsa Amini door toedoen van de Iraanse veiligheidstroepen, herinnert de Koerdische Vrouwenbeweging in Europa (TJK-E) aan de explosieve sociale kracht van de slogan “Jin, Jiyan, Azadî” [Vrouw, Leven, Vrijheid] en roept op tot internationale solidariteit met de voortdurende strijd in Iran.
In een verklaring die werd uitgegeven op de gedenkdag van de arrestatie van Jina Mahsa Amini, eerde de TJK-E de slachtoffers van de opstand en benadrukte zij het voortdurende belang van de beweging: “Democratische verandering en een vrij leven vereisen een vrouwenrevolutie.”
Amini, die op 13 september 2022 door de zedenpolitie in Teheran werd gearresteerd wegens vermeende schending van de islamitische kledingvoorschriften en drie dagen later stierf als gevolg van geweld tijdens haar detentie, is een symbool geworden van sociale verandering die veel verder reikt dan de grenzen van Iran.
Wereldwijde beweging met Koerdische wortels
De golf van protesten na de dood van Jina Mahsa Amini groeide al snel uit tot een internationale beweging, gedragen door de Koerdische slogan “Jin Jiyan Azadî”, die zich richt op de bevrijding van vrouwen. Deze uitdrukking gaat terug op Abdullah Öcalans visie op de bevrijding van vrouwen en heeft zich wereldwijd verspreid als een “magische formule”. “Het verlangen naar een vrij leven en de leidende rol van vrouwen in deze sociale revolutie hebben oceanen en bergen overschreden”, aldus de verklaring van de TJK-E.
Verzet tegen onderdrukking en de doodstraf
Drie jaar later is de beweging nog steeds intact, aldus de TJK-E, die opmerkt dat ondanks massale onderdrukking, duizenden arrestaties, martelingen en talrijke executies, vrouwen, jongeren en onderdrukte volkeren in Iran hun protest hebben voortgezet. In de verklaring worden drie ter dood veroordeelde politieke gevangenen genoemd: Varisheh Moradi, Pakhshan Azizi en Sharifeh Mohammadi, die worden beschouwd als symbolische figuren van het feministische verzet.
De TJK-E riep op tot steun voor de campagne “Nee tegen executies, ja tegen het leven”, die pleit voor de afschaffing van de doodstraf in Iran. Zij drong er met name bij vrouwenrechten- en mensenrechtenorganisaties wereldwijd op aan om actief deel te nemen aan de verdediging van het leven van politieke gevangenen.
Kritiek op autoritaire structuren en wereldwijde dubbele moraal
De verklaring bekritiseerde autoritaire en vrouwonvriendelijke ontwikkelingen wereldwijd en stelde: “De Rojava-revolutie in Noord- en Oost-Syrië bood een tegenvisie op de patriarchale en gemilitariseerde orde in het Midden-Oosten. Tegelijkertijd wordt de vrouwenrevolutie opzettelijk ondermijnd door de machtsoverdracht aan de Taliban in Afghanistan of de politieke rehabilitatie van ‘terroristen’ – namelijk de zelfbenoemde overgangspresident Ahmed al-Sharaa – in Syrië. We worden gedwongen te kiezen tussen twee vrouwonvriendelijke en autocratische regimes. Wij vrouwen kennen geen andere optie dan een werkelijk vrij en democratisch leven.”
Oproep aan alle onderdrukte volkeren en het internationale feminisme
De verklaring van TJK-E eindigde met een dringende oproep: “Het Iraanse volk – van Koerden tot Baluchis tot Perzen, Arabieren, Azerbeidzjanen en Lurs – moet worden gesteund in zijn strijd voor vrijheid. Met name de stemmen van vrouwen in Iraanse gevangenissen moeten luid en duidelijk worden gehoord. Laten we samen vechten totdat het leven bevrijd is. Nogmaals: Jin, Jiyan, Azadî! Het verzet is niet voorbij, het zal niet eindigen. Laten we samen de strijd voortzetten totdat het leven bevrijd is!”
Bron: ANF