Journalisten Gulistan Tara en Hêro Bahadîn werden op 23 augustus 2024 in Sulaymaniyah (Silêmanî) door Turkse drones aangevallen en gedood. In een verklaring bracht de RAJIN-coördinatie (De coördinatie van vrije vrouwenmedia) hulde aan de journalisten met verlangen en dankbaarheid, en bevestigde zij opnieuw haar toewijding aan hun strijd.
De verklaring van de RAJIN-coördinatie luidde: “Het eerste doelwit van degenen die oorlog willen en van oorlog leven, is altijd de waarheid geweest. Gulistan Tara en Hêro Bahadîn, twee baanbrekende vrouwelijke journalisten, zijn een jaar geleden, op 23 augustus 2024, in het district Seyîdsadiq van Silêmanî in Zuid-Koerdistan als martelaren omgekomen, toen het voertuig waarin zij zich bevonden werd gebombardeerd door drones van de Turkse Republiek. Als RAJIN herdenken we onze martelaarskameraden van de vrije pers met respect, verlangen en dankbaarheid, en bevestigen we opnieuw onze toewijding aan hun strijd. Als zoekers naar de waarheid werden zij het licht dat ons pad verlichtte.”
Ze werden het doelwit omdat ze hun werk deden
De verklaring voegde hieraan toe: “Gulistan Tara begon haar carrière bij de vrije pers in 2000 en werkte in vele delen van Koerdistan. Ze werd de stem van het Koerdische volk en de Koerdische vrouwen, bracht speciale oorlogsbeleidsmaatregelen tegen vrouwen aan het licht, onthulde collaboratie, pakte corruptie, armoede en onrechtvaardigheid aan, scheurde de sluier van leugens weg om de waarheid te onthullen, legde de geschiedenis vast en wijdde zich aan de vrijheid van haar volk als revolutionaire van de vrije pers met een passie voor vrijheid. Hêro Bahadîn, een jonge 27-jarige journalist uit Silêmanî, luisterde naar de stemmen van vrouwen in Zuid-Koerdistan, documenteerde hun leven en streefde naar waarheid en gerechtigheid als een ambitieuze, gepassioneerde journalist. Dat zij het doelwit waren, was geen toeval. De inzittenden van het voertuig werden juist gekozen als doelwit omdat zij lid waren van de vrije pers. Fascisme houdt zichzelf in stand door de waarheid te verdraaien en te ontkennen.
Het kapitalistische, door mannen gedomineerde systeem dat geen heldere, democratische en vrije omgeving en samenleving wil, richt zich altijd op licht, leven en vrouwen, en probeert de vrije pers het zwijgen op te leggen. De vrije pers is een van de fundamentele garanties van een democratische samenleving tegen despotische, door mannen gedomineerde systemen. Het is een van de essentiële instrumenten om een democratische samenleving te bereiken en de bevolking nauwkeurig te informeren. Het aanvallen van de vrije pers betekent het aanvallen van vrijheid, waarheid en de garanties van de samenleving.
Oproep aan internationale instanties
De verklaring vervolgde: “Niettemin heeft de geschiedenis ons geleerd dat er altijd waarheidszoekers zijn geweest die zich tegen despotische systemen hebben verzet en de vlag hoog hebben gehouden. Als de wereld vandaag de dag nog leefbaar is, dan is dat te danken aan degenen die, ondanks onderdrukking, vervolging en genocidale aanvallen, weerstand hebben geboden, nooit hun eisen voor democratie en vrijheid hebben opgegeven en daarvoor de prijs hebben betaald. Onze kameraden Gulistan Tara en Hêro Bahadîn hebben ook tot het einde toe gestreden tegen alle bedreigingen en aanvallen, en zijn zonder ooit op te geven op zoek gegaan naar waarheid en gerechtigheid. Op het hoogtepunt van de oorlog hebben zij zowel de aanvallen van Turkije als het beleid van Irak en de federale Koerdische regering aan de kaak gesteld en daarmee de vuile sluier van leugens en speciale oorlogsbeleid weggetrokken. Door de manier waarop ze werden vermoord en hun martelaarschap kwamen de waarheden die verborgen moesten blijven opnieuw aan het licht, waardoor schendingen van de oorlogsregels en collaboratie aan het licht kwamen. In het licht van de waarheid die door onze martelaren van de vrije pers aan het licht is gebracht, roepen we de internationale gemeenschap op om de verantwoordelijken ter verantwoording te roepen.
Belofte aan de martelaren
De verklaring benadrukte dat “dergelijke aanvallen op de traditie van de vrije pers niet de eerste waren, en ook niet de laatste zullen zijn. De vrije stem en pers van het Koerdische volk zijn betekent niet alleen hun ervaringen rapporteren, maar ze ook beleven. Na Gulistan Tara en Hêro Bahadîn zijn er het afgelopen jaar journalisten vermoord in zowel Zuid-Koerdistan als Rojava. Toch bleef geen van hun pennen op de grond liggen. Als opvolgers van Gulistan Tara en Hêro Bahadîn, die de pen die zij van Gurbetelli Ersöz, Nagihan Akarsel, Nûjiyan Erhan en Deniz Fırat hadden geërfd, aan Cihan Bilgin hebben doorgegeven, zullen wij met hun pennen schrijven, met hun tongen spreken, door hun lenzen kijken en hun onafgemaakte strijd voortzetten. Met de kracht en vastberadenheid die we uit hen putten, zullen we standvastig streven naar de democratische en vrije samenleving die zij voor ogen hadden op het pad van de bevrijding van de vrouw. Opnieuw herdenken we onze kameraden Gulistan Tara en Hêro Bahadîn met liefde, respect en dankbaarheid, en hernieuwen we onze belofte om hun hoop levend te houden.
Bron: ANF