- Duitsland
Serkan Demirel, die sinds 2012 als politiek vluchteling in Zwitserland woont, werd aangehouden tijdens een reis van Nederland naar Duitsland. Hij werd blootgesteld aan schendingen, bedreigingen en beledigingen.
Demirel verklaarde dat hij na zijn aanhouding naar een politiebureau in de buurt van Aken werd gebracht, waar Duitstalige politieagenten hem mondeling meedeelden dat hij een inreisverbod voor Duitsland had gekregen, maar hem geen officieel document lieten zien waarin dit verbod werd bevestigd.
“Ik heb geen kennisgeving ontvangen. Mijn vrouw is Duits staatsburger en ik reis regelmatig naar en vanuit Duitsland. Desondanks werd ik in een cel geplaatst. Als reden werd simpelweg mijn journalistieke activiteit genoemd”, zei hij.
Demirel merkte op dat hij tijdens zijn detentie geen advocaat mocht zien en dat er geen tolk werd verstrekt: “De meeste politieagenten spraken Turks. Ze bedreigden me en zeiden: ‘We sturen je naar Turkije of Zwitserland.
De journalist mocht ook geen contact opnemen met zijn familie en de politie chanteerde hem door foto’s en vingerafdrukken te eisen in ruil voor toestemming om zijn familieleden te zien.
Tijdens zijn detentie werd Demirel gevraagd een document te ondertekenen waarin stond dat hij op de hoogte was gesteld van zijn rechten, waaronder het recht op een advocaat en het recht om het consulaat in te lichten, maar hij weigerde dit te ondertekenen. De politie eiste vervolgens geld van hem in ruil voor zijn uitzetting naar Zwitserland.
“Ze hebben mijn portemonnee in beslag genomen en het geld eruit gehaald. Ze hebben me een stuk papier laten ondertekenen; het was een algemeen document waarin stond dat ik recht had op teruggave van het geld, maar het bedrag werd niet gespecificeerd. Geen van deze transacties werd gefactureerd of was transparant.”
Demirel zei dat hij op 2 augustus rond 5 uur ’s ochtends door de politie van Freiburg naar de Zwitserse grens werd gebracht, waar hij onder schot werd gedwongen om te lopen.
De journalist zei dat de politie beweerde dat de Duitse autoriteiten hem als een “bedreiging” beschouwden, maar er werden geen officiële documenten getoond.
“Na uren in hechtenis te hebben gezeten, brachten ze me van een politiebureau in de buurt van Aken naar Baden-Baden en vervolgens naar Freiburg. Sommige politieagenten daar spraken Turks en beledigden me en gedroegen zich vernederend. Op het politiebureau in Aken werd 900 euro in rekening gebracht voor de uitzettingsprocedure, maar er werd geen ontvangstbewijs of gedetailleerde documenten verstrekt“, aldus Demirel, die de behandeling omschreef als ”illegaal en piraterijachtig”.
De persoonlijke bezittingen van de journalist, zijn telefoon, zijn computer en zijn bankkaarten werden zonder toestemming gebruikt.
Serkan Demirel, die sinds 2012 als politiek vluchteling in Zwitserland woont en momenteel bezig is met het verkrijgen van het staatsburgerschap, benadrukte dat wat hij heeft meegemaakt een ernstige schending van de mensenrechten was en zei: “Ik zal een strafrechtelijke klacht indienen zodat alle betrokken politieagenten worden geïdentificeerd en voor de rechter worden gebracht.”
Er zijn veel Turkse politieagenten binnen het Duitse politiekorps. Ze staan bekend om hun provocerende acties tegen Koerden. Ze rapporteren alle Koerdische activiteiten aan de Turkse staat en provoceren de democratische acties van Koerden.
Mehmet Demir, een vertegenwoordiger van Azadi e.V., reageerde op de aanhouding en uitzetting van journalist Serkan Demirel aan de Duitse grens en zijn uitzetting naar Zwitserland. Hij veroordeelde de actie krachtig en verklaarde dat wat er gebeurd was geen toeval was, maar een duidelijk voorbeeld van het systematische repressiebeleid van Duitsland tegen het Koerdische volk.
Demir benadrukte dat Duitsland lijkt op te treden tegen de Koerdische gemeenschap met een gevoel van wraak. Hij legde uit dat er binnen de Duitse staat een heersende mentaliteit bestaat die zegt: “Hoe meer schade ik de Koerden toebreng, hoe meer steun ik zal krijgen van de dominante koloniale machten.” Demir benadrukte de ideologische vijandigheid van Duitsland tegenover de Koerdische vrijheidsbeweging en merkte op dat deze vijandigheid ook verband houdt met een historische reflex om alle socialistische, revolutionaire en progressieve bewegingen te onderdrukken.
Serkan Demirel is een internationaal erkend journalist, meertalig en bekend in heel Europa. Toch, volgens Mehmet Demir, “behandelen ze onze vriend alsof hij een gewone persoon is die nooit journalistiek heeft beoefend. Maar we hebben het hier over iemand die als journalist heeft gewerkt bij vele instellingen, van het Europees Parlement tot de Verenigde Naties. Duitsland houdt zo iemand vast en zet hem uit het land zonder zelfs maar een juridische kennisgeving te verstrekken.”
Demir stelde dat in Duitsland de grondrechten en wettelijke kennisgevingsverplichtingen, die zogenaamd door de wet worden beschermd, worden opgeschort als het om Koerden gaat. Hij zei: “Het is alsof er een geheim artikel in de Duitse grondwet staat dat zegt: ‘Deze rechten gelden niet voor Koerden.’”
Het optreden van de politie weerspiegelt dat van de Turkse staat
Mehmet Demir verklaarde dat de aanpak in de zaak van Serkan Demirel niet beperkt blijft tot zijn ervaring alleen, maar een weerspiegeling is van een breder beleid dat gericht is op Koerden in het algemeen. Hij zei: “Willekeurige afwijzingen van asielaanvragen, intrekking van verblijfsvergunningen, belemmering van naturalisatie, financiële sancties, gevangenisstraffen en zelfs het strafbaar stellen van deelname aan democratische demonstraties zijn allemaal routine geworden.”
Demir vestigde ook de aandacht op het bedreigende en agressieve gedrag van politieagenten van Turkse afkomst tijdens het uitzettingsproces van Demirel. Hij benadrukte dat het gebruik van bedreigingen in het Turks door deze agenten erop wees dat zij niet alleen namens Duitsland handelden, maar ook in overeenstemming met de politieke reflexen van de Turkse staat.
We zullen dit onrecht nooit accepteren
Mehmet Demir benadrukte dat zelfs leidinggevenden van officieel erkende en wettelijk geregistreerde Koerdische organisaties in Duitsland zijn gearresteerd en dat er momenteel 14 Koerdische activisten in de gevangenis zitten. Hij vervolgde: “Duitsland heeft een duidelijk standpunt ingenomen dat alle politieke, juridische, humanitaire en diplomatieke waarden met voeten treedt als het om Koerden gaat. Wat ze ook doen, we zullen blijven opkomen voor onze rechten, zowel in dit land als overal ter wereld. We staan achter journalist Serkan Demirel. We zullen dit onrecht nooit accepteren.”