HTS legt een sharia-regime op, maakt de bevolking monddood door sektarisch beleid en richt zich op vrouwen en minderheden.
Op 8 december 2024 wierp Hay’at Tahrir al-Sham (HTS) het 61 jaar oude Baath-regime omver door Damascus in te nemen via de zogenaamde “Afschrikking van Agressie-operatie”, die op 27 november 2024 van start ging. Op de dag dat Damascus viel, hield HTS-leider Al-Jolani (Ahmed Al-Sharaa) een toespraak in de Umayyad Moskee, waarin hij “coëxistentie” en “het omarmen van diversiteit” beloofde. Maar in de vijf maanden die volgden, van 8 december 2024 tot 10 mei 2025, bracht het HTS-bestuur niets anders dan systematische onderdrukking, marteling, bloedbaden en lijden voor de volkeren van Syrië.
De cijfers van het HTS-bestuur: Een record van wreedheid
De vijf maanden durende heerschappij van de HTS heeft geresulteerd in een grimmig record van sektarische slachtpartijen, systematische martelingen en autoritaire onderdrukking in heel Syrië.
Bloedbaden en executies: Van 8 december 2024 tot 10 mei 2025 zijn ten minste 1.500 burgers afgeslacht in aanvallen onder leiding van de HTS gericht tegen Alawitische, Druzische en Christelijke gemeenschappen. Het Syrische Observatorium voor de Mensenrechten (SOHR) meldde dat meer dan 400 Alawitische en Druzische jongeren werden geëxecuteerd door HTS tijdens operaties in regio’s als Latakia, Hama, Tartus en de buitenwijken van Damascus. Op 25 december 2024 werd bijvoorbeeld een Alawitische jonge vrouw doodgeschoten door HTS-leden tijdens een protest in Homs.
In april 2025 voerden aan HTS gelieerde gewapende groepen ’s nachts invallen uit in het district Jableh in Latakia. Volgens gegevens van het SOHR werden 150 burgers afgeslacht en 200 anderen ontvoerd. In mei 2025 werden bij een aanval op de Druzische gemeenschap in het Sahnaya district van Damascus 80 burgers gedood.
Deze bloedbaden leggen de onwaarheid bloot van de retoriek van HTS over “coëxistentie”. De banden van de groep met Al Qaeda en zijn jihadistische ideologie onthullen duidelijk een sektarisch beleid van etnische en religieuze zuivering.
Arrestaties en martelingen: HTS houdt momenteel meer dan 5.000 mensen vast in detentiecentra verspreid over Damascus, Aleppo en Idlib. In deze centra zijn 800 gevangenen doodgemarteld en meer dan 2.500 gevangenen zijn zwaar gewond. Rapporten gepubliceerd in 2025 door het Bureau voor de Mensenrechten van de Verenigde Naties bevestigen dat HTS systematisch martelingen toepast in haar detentiefaciliteiten.
Alleen al in de centra in Damascus zijn 400 mensen gedood door marteling, terwijl nog eens 250 mensen werden geëxecuteerd in de centra in Aleppo. Het gebruik van martelingen door de HTS is net zo wreed als de beruchte methodes van het Assad regime in de Sednaya gevangenis. De groep probeert controle te houden door middel van angst en geweld.
Ontvoeringen: Tijdens zogenaamde veiligheidsoperaties heeft de HTS 4000 burgers ontvoerd. De meeste ontvoerden kwamen uit Alawitische en Druzische buurten en 45 procent van hen wordt nog steeds vermist. Deze ontvoeringen maken deel uit van de bredere strategie van HTS om minderheidsgemeenschappen te intimideren en het zwijgen op te leggen. Deze tactiek werd al toegepast tijdens de heerschappij van de groep in Idlib, maar na de verovering van Damascus is ze in een groter gebied toegepast en met nog brutalere martelmethoden.
Ontheemding: Meer dan 300.000 mensen zijn hun huizen ontvlucht om aan de onderdrukking van HTS te ontsnappen. In humanitaire rapporten van de Verenigde Naties uit 2025 wordt opgemerkt dat vooral minderheidsgroepen het doelwit zijn geweest. Het discriminerende beleid van HTS heeft een grote humanitaire crisis veroorzaakt. Deze massale ontheemding toont aan dat de groep systematisch minderheden viseert en de demografische structuur van Syrië probeert te veranderen.
Geweld tegen vrouwen: De zogenaamde “zedelijkheidspolitie” eenheden van HTS hebben meer dan 2000 vrouwen in Damascus en Aleppo gedwongen hoofddoeken te dragen en 400 vrouwen zijn het slachtoffer geworden van geweld. Vrouwen maken 60 procent uit van de totale ontheemde bevolking en 180.000 vrouwen zijn gedwongen hun huizen te ontvluchten. Psychologisch gezien is het aantal zelfmoorden onder vrouwen met 40 procent gestegen. In een tragisch geval beroofde een vrouw in Damascus zich van het leven om te ontsnappen aan de dreigementen van de HTS om haar te martelen.
HTS stond al bekend om zijn systematische onderdrukking van vrouwen tijdens zijn heerschappij in Idlib. Het beleid van de groep ten aanzien van vrouwen weerspiegelt haar bredere poging om een jihadistische ideologie op te leggen. Al-Jolani’s beweringen dat hij de toegang van vrouwen tot onderwijs steunt, staan in schril contrast met wat er op het terrein gebeurt. De vrijheden van vrouwen in het openbare leven zijn ernstig ingeperkt.
Repressie gericht tegen jongeren: HTS heeft het gemunt op jongeren onder de beschuldiging “pro-regime” of “oppositioneel” te zijn. In mei 2025 werden meer dan 1000 jongeren gearresteerd en 200 van hen doodgemarteld. Rapporten van het SOHR in 2025 documenteren de systematische opsluiting en marteling van jongeren door de HTS.
Op de Universiteit van Damascus werd het co-educatief onderwijs afgeschaft en werden studenten bedreigd. Deze onderdrukking van de jeugd onthult de intentie van HTS om de controle op lange termijn te vestigen door angst in te boezemen en de volgende generatie te onderdrukken.
Genocide tegen Alawieten en Druzen
Het sektarische beleid van de HTS heeft zich gemanifesteerd in systematische moordpartijen op de Alawitische en Druzische gemeenschappen. Op 25 december 2024 protesteerden Alawieten in Homs, Tartus, Latakia en Baniyas tegen de heerschappij van de HTS. HTS-troepen openden het vuur en doodden en verwondden tientallen demonstranten. In april 2025 executeerde de HTS in Alawitische dorpen in Hama 15 jongeren op een dorpsplein, stak huizen in brand en vermoordde meer dan 400 burgers.
In dezelfde periode blokkeerde de HTS de wegen Damascus-Daraa en Damascus-Suwayda, stuurde militaire konvooien de Druzenwijken in en verklaarde de Druzen via jihadistische fatwa’s tot “ongelovigen”. Deze gruweldaden tonen duidelijk aan dat de HTS een sektarisch zuiveringsbeleid voert en systematisch minderheidsgroepen viseert.
Discriminatie van etnische en religieuze minderheden
HTS heeft essentiële diensten uitsluitend verleend aan soennitische Arabische buurten, terwijl Alawitische, Druzische en christelijke gebieden systematisch werden verwaarloosd. In mei 2025 hadden 200.000 mensen te kampen met extreme honger en dorst. In Latakia zijn 70 kinderen gestorven aan honger en uitdroging, volgens rapporten van de Verenigde Naties uit 2025.
Het discriminerende beleid van de HTS weerspiegelt een doelbewuste strategie om de demografische structuur van Syrië te veranderen. Deze praktijken leggen de onwaarheid bloot van de “coëxistentie” retoriek van de groep en onthullen de systematische uitsluiting van minderheidsgemeenschappen.
Internationale reacties en de imagocampagne van de HTS
In een poging om legitimiteit te verwerven in de ogen van de internationale gemeenschap heeft HTS-leider Al-Jolani retoriek gebruikt waarin “coëxistentie” en “godsdienstvrijheid” centraal staan. De realiteit op het terrein heeft echter aangetoond dat deze verklaringen niet meer dan een façade zijn. De Mensenrechtenraad van de Verenigde Naties heeft de slachtingen van de HTS als “oorlogsmisdaden” bestempeld. Ondanks de toenemende internationale kritiek heeft de groep zijn beleid niet veranderd. Dit wijst erop dat de HTS haar jihadistische ideologie niet heeft opgegeven, maar slechts tactische standpunten inneemt in een poging om legitimiteit te verwerven.
Het schrikbewind van HTS en de toekomst van Syrië
De vijf maanden durende heerschappij van de HTS, van 8 december 2024 tot 10 mei 2025, heeft niets dan dood, marteling en onderdrukking gebracht onder de bevolking van Syrië. Tijdens deze periode werden minstens 1.500 burgers afgeslacht, 5.000 gemarteld en 300.000 ontheemd. De sektarische slachtpartijen, systematische martelkampen en autoritaire praktijken van de HTS hebben een regime onthuld dat nog wreder is dan dat van Assad.