Ömer Öcalan, parlementslid van de DEM-partij (Volksgelijkheid en Democratie Partij) sprak met Yeni Özgür Politika (Europese krant met meertalig nieuws en politieke analyses) zijn recente ontmoeting met Abdullah Öcalan.
Ömer Öcalan begon met het overbrengen van de groeten van Abdullah Öcalan aan het volk, zei dat hij altijd vraagt om zijn groeten te delen waar men ook komt en benadrukte dat de ontmoeting eerder een familiebezoek was dan een politieke of juridische delegatie. Hij benadrukte dat dit moet worden gezien als een basisrecht voor elke gevangene en dat dergelijke familiebezoeken regelmatig moeten plaatsvinden. Hij onderstreepte ook dat deze bezoeken niet om politieke redenen mogen worden belemmerd.
Ömer Öcalan zei: “Dit was een familiebezoek dat plaatsvond op 31 maart, de tweede dag van de Eid-vakantie.” Hij sprak over de verjaardag van Abdullah Öcalan op 4 april en voegde eraan toe: “Het Koerdische volk ziet 4 april niet alleen als de verjaardag van Abdullah Öcalan. Ze zien het als hun eigen verjaardag. Keer op keer hebben mensen deze dag hier gevierd. Ze hebben hun wil kenbaar gemaakt. Tienduizenden mensen uit Koerdistan en Turkije zijn hier op bezoek gekomen. De mensen beschouwen dit niet als een gewone verjaardag. Het is een wilsverklaring. Het is een verbintenis met een gedachte, met een idee. Dat is hoe wij het opvatten.”
Een herinnering met Cemil Bayık
Ömer Öcalan deelde een betekenisvolle herinnering die werd opgehaald tijdens het laatste familiebezoek met Abdullah Öcalan in Imralı. Hij legde uit dat zijn vader, Mehmet Öcalan, vertelde over een ervaring van bijna 50 jaar geleden, die Abdullah Öcalan zich ook herinnerde en mee ophaalde. Hij verklaarde dat het delen van deze herinnering op 4 april een diepe betekenis had. Volgens het verslag zei Mehmet Öcalan in de jaren 1976-1977 tegen Abdullah Öcalan: “Jij en Cemil Bayık kwamen eens bij ons thuis. Mijn moeder kookte voor jullie. Terwijl jullie aan het eten waren, kwam mijn vader de kamer binnen, leunde door de deur naar binnen en zei: “Mijn zoon, vroeger sprak je over de strijd voor het communisme en socialisme. Nu zeg je dat je een pad volgt voor Koerdischheid en Koerdistan. De strijd voor het communisme is lichter. De strijd voor Koerdischheid en Koerdistan is zwaarder. Dit pad zal je uitputten.” Op dat moment bevestigde Abdullah Öcalan de herinnering en voegde eraan toe: “Je vader zei ook tegen ons: ‘Je hebt de Koerdische zaak betreden. Sheikh Said bewandelde ook dit pad en betaalde een grote prijs. Hij had een stam, een familie, een gemeenschap. Jullie hebben niemand, zelfs geen stam. Jullie zullen veel ontberingen moeten doorstaan.
Na het gesprek te hebben aangehaald, dacht Ömer Öcalan na over de transformatie die sindsdien heeft plaatsgevonden. Hij zei dat de beweging, die begon met zes mensen uit dorpen en steden in heel Koerdistan, nu is uitgegroeid tot een realiteit die door miljoenen mensen wordt omarmd. Hij beschreef deze reis als de wedergeboorte van een natie en verklaarde dat het Koerdische volk zichzelf nu in Abdullah Öcalan ziet.
Hij benadrukte dat Abdullah Öcalan, die nu 76 jaar oud is, zijn leven heeft gewijd aan verzet en strijd. Afkomstig uit een arme familie, bouwde hij een beweging op die zich verspreidde over de vier delen van Koerdistan en invloed kreeg in het hele Midden-Oosten. Hij merkte op dat deze invloed opnieuw zichtbaar werd in de verklaring van 27 februari, toen instellingen zoals de Verenigde Naties (VN), de Verenigde Staten (VS), Europese landen, Rusland en China positieve verklaringen aflegden over het proces. Hij besloot met te zeggen dat wat begon vanuit een plaats van volledige isolatie en verlatenheid nu de opkomst van een volk is geworden. Hij verklaarde dat degenen die ooit niemand hadden, nu miljoenen zijn geworden en dat deze beweging nu zowel een perspectief als een model biedt voor het hele Midden-Oosten.
Mijn grootste wens was om Öcalan te zien
Dit was de tweede persoonlijke ontmoeting van Ömer Öcalan met zijn oom, Abdullah Öcalan. Op de vraag hoe hij zich voelde, legde hij uit: “Ik ging voor de eerste ontmoeting op 23 oktober. Het was de eerste keer dat ik de heer Öcalan zou zien. In mijn leven, in de politiek en in sociale strijd, was dit een van de diepste leegtes die ik had gevoeld. Öcalan zien was een van mijn grootste aspiraties. Die leegte is nu, althans tot op zekere hoogte, opgevuld. Op 23 oktober 2024 zag ik Öcalan voor het eerst persoonlijk. We hebben al veel details van die ontmoeting met elkaar gedeeld in andere settings. De figuur van een oom is natuurlijk veelbetekenend. Maar we zien hem niet als een traditionele oomfiguur. Per slot van rekening ben je door familie verbonden met een leider die de wereld heeft beïnvloed, zijn omgeving heeft vormgegeven en immense kracht en diepgaande kwaliteiten bezit – maar je hebt hem nog nooit in je leven gezien. Het spirituele gewicht van die realiteit is immens.”
Er moeten regelmatige familiebezoeken zijn
Op de vraag of Abdullah Öcalan toegang heeft tot informatie over actuele ontwikkelingen, verklaarde Ömer Öcalan dat de heer Öcalan bepaalde Turkse televisiezenders volgt voor zover zijn beperkte omstandigheden dat toestaan. Hij interpreteert en evalueert sommige ontwikkelingen via die uitzendingen. Hij legde uit dat hun bezoek ongeveer anderhalf uur duurde en een familiebezoek was. Maar ondanks dat het een familiebijeenkomst was, werden er veel belangrijke onderwerpen besproken. Hij zei: “Omdat je met meneer Öcalan spreekt. Familiebezoeken zijn belangrijk. We willen dat de wettelijke rechten van familiecontacten worden beschermd. Volgens de wetten, verordeningen, grondwet en wetboeken van strafrecht van Turkije, moet alles wat aan andere gevangenen wordt toegekend ook gelden voor de heer Öcalan, evenals voor Hamili Yıldırım, Veysi Aktaş, en Ömer Hayri Konar, die naast hem vastzitten.” Hij benadrukte dat advocaten lange tijd de toegang is ontzegd en dat er in jaren geen wettelijk bezoek heeft plaatsgevonden. Hij zei: “Wij vinden op zijn minst dat familiebezoeken tijdens religieuze feestdagen, evenals de standaard tweewekelijkse bezoeken die de Turkse wet biedt, regelmatig en zonder onderbreking moeten plaatsvinden.”
De Imralı-tafel staat nog steeds
Ömer Öcalan werd gevraagd naar de politieke beoordeling van Abdullah Öcalan. Als antwoord gaf hij het volgende: “Het paradigma en het intellectuele systeem van de heer Öcalan bieden een perspectief dat in staat is om de volgende eeuw te leiden. Iedereen zou moeten leren om de realiteit door dit kader te benaderen. Helaas werkt de politiek in zowel het Midden-Oosten als Turkije nog steeds via oppositie. Etnische en religieuze scheidslijnen worden versterkt en mensen worden ingedeeld op basis van hun identiteit en overtuigingen. Öcalan laat dergelijke bekrompen benaderingen achter zich. Hij biedt een nieuwe wereldorde, een nieuw bestuursmodel. Zijn denken richt zich op fundamentele vragen: Hoe kunnen Alawieten en Soennieten samenleven? Hoe kunnen Syrische en Armeense mensen samenleven? Hoe kunnen Armeniërs samenleven met moslims? Hoe kunnen Koerden samenleven met Turken? Hoe kunnen Arabieren en Perzen samenleven met waardigheid en wederzijds respect? Hij presenteert hiervoor een paradigma. Om een systeem op te bouwen waarin al deze verschillen en culturele rijkdommen vreedzaam naast elkaar bestaan, zijn bekwaamheid, inzicht, talent en visie nodig.
Öcalan heeft dit model in detail geformuleerd. De staat, de heersende machten en alle autoriteiten moeten deze ideeën serieus benaderen. Het is van vitaal belang dat we ons richten op het vinden van oplossingen, het opbouwen van vrede en het cultiveren van relaties. Wat we tijdens het bezoek hebben gezien bevestigde dat de politieke tafel in Imralı nog steeds overeind staat. De heer Öcalan is in staat om vastberadenheid te tonen wanneer dat nodig is en flexibiliteit wanneer dat gepast is. Hij doet alles wat in zijn macht ligt om het delicate evenwicht van het proces te bewaren. Hij blijft de realiteit van het Midden-Oosten grondig analyseren. De ontwikkelingen in Syrië, Irak en Iran worden allemaal op de voet en in detail gevolgd.”
Hij sprak over zijn jeugdvrienden
Ömer Öcalan deelde mee dat Abdullah Öcalan sprak over de nabijgelegen dorpen en zijn jeugdvrienden, waarbij hij verschillende van hen bij naam noemde en sommige speciale groeten deed. “Meneer Öcalan is een leider die veel belang hecht aan spirituele verbondenheid,” zei hij. “Hij herinnerde zich vrienden uit zowel zijn schooltijd als uit het dorp. Hij deed velen van hen de groeten. Het dorp Cibin, waar Öcalan zijn vijf jaar lagere school doorbracht, is een Turkmeens dorp. Hij sprak ook over dat dorp. Er zijn zeven of acht van zijn vrienden uit dat dorp die hun leven hebben verloren in botsingen op het platteland. Hij noemde hen en sprak ook over hun families. Hij sprak over de families Sarıçicek, Kumbag en Atmaca. Hij sprak over Erah, het naburige dorp van ons, en ook over Aram, Hilvan en Mardin. Hij deelde deze herinneringen met ons en had specifieke groeten voor sommige mensen. We hebben die groeten overgebracht aan de mensen voor wie ze bestemd waren.”
Een boodschap voor de democratische politiek
Ömer Öcalan benadrukte dat Abdullah Öcalan ook belangrijke boodschappen heeft overgebracht aan democratische politieke actoren. Hij beschreef de heer Öcalan als iemand met zowel een sterke emotionele diepgang als een scherpe analytische geest die volledig betrokken blijft bij de huidige politieke agenda. Hij verklaarde dat het staatsapparaat dit proces met de ernst moet benaderen die het verdient. “Het is gemakkelijk om te vernietigen of te beschadigen,” zei hij, ”maar iets zinvols opbouwen is moeilijk.” Hij citeerde Abdullah Öcalan die zei: “Socialist zijn betekent het sociale leven omarmen. En het sociale leven omarmen betekent wandelen en werken met mensen. Dit moet opgebouwd worden. Politiek laat geen ruimte voor leegte. Ömer Öcalan voegde daaraan toe: “Ik hoop dat we in de komende tijd getuige zullen zijn van de opbouw van een vrede waar deze regio al zo lang naar verlangt. Ik hoop dat we samen een leven kunnen opbouwen – een democratische samenleving, een democratische manier van leven. Dit is een moeilijke en veeleisende weg. Het kan lang duren. Maar we zullen er zoveel aan bijdragen als onze kracht toelaat.”
Mensen hebben gelijk dat ze twijfelen
Ömer Öcalan merkte op dat Abdullah Öcalan ook inging op de twijfels van het publiek over het huidige proces. Hij zei: “We hebben hem overgebracht dat het geloof van het Koerdische volk in hem absoluut duidelijk is. Daar is geen probleem mee. Maar er zijn twijfels, en deze twijfels hebben niets met hem te maken. Deze twijfels komen voort uit de ervaringen van de mensen – wat er is gebeurd tijdens het resolutieproces van 2015, de gebeurtenissen in 2009 en zelfs in 1993. Mensen hebben een diep wantrouwen jegens de staat en de regering ontwikkeld vanwege deze historische momenten. In reactie daarop zei Öcalan: “De mensen hebben gelijk. Ze denken juist. Dat is de realiteit. Maar ik houd vast aan mijn hoop. Ik zal er alles aan doen om dit proces gaande te houden.’”
Politieke organisatie opbouwen
Ömer Öcalan sloot af door Abdullah Öcalans sterke nadruk op organisatie te onderstrepen. Hij verklaarde: “President Öcalan zei: ‘Waar ik ook ga, ik organiseer. Ik organiseer al sinds ik een kind was. Als jongen had ik een gebedsgroep. Toen ik naar school ging, had ik een groep vrienden.’ Hij zei hoezeer hij het waardeert om georganiseerd te zijn. Hij zei dat op elke plek waar hij ooit was geweest, hij een kring om zich heen had gebouwd, met hen samenwerkte, hen organiseerde en zelf deel uitmaakte van de organisatie.”