- Rojava/Noord- en Oost-Syrië
Gisteren, dinsdag, werd de zogenaamde “Nationale Dialoog Conferentie” gehouden, met uitsluiting van de meeste democratische politieke krachten in Syrië, onder leiding van het Autonoom Bestuur van Noord en Oost Syrië.
De Toekomst Syrië Partij bevestigde dat de “Syrische Nationale Dialoog Conferentie” die werd gehouden geen echte deelname had, omdat veel actieve partijen die brede segmenten van de Syrische samenleving vertegenwoordigen, met name politieke partijen en bewegingen, werden uitgesloten. Bovendien voorzag de benoemde commissie niet in een duidelijk en transparant mechanisme om met burgers te communiceren of om hun ideeën en suggesties in overweging te nemen. Dit geeft aanleiding tot bezorgdheid en marginaliseert de stem van het Syrische volk in het besluitvormingsproces en in de opbouw van een nieuw Syrië en zijn toekomst.
De politieke activist Ibrahim al-Mohammed uit het kanton al-Tabqa sprak over de teleurstelling van de Syriërs over deze conferentie en zei: “De conferentie georganiseerd in Damascus heeft de Syriërs teleurgesteld die hoopten op bevrijding van de heerschappij en ideologie van één kleur, om vervolgens geschokt te zijn door de voortzetting van deze aanpak, zelfs na de val van het regime. Deze richting past niet bij Syrië, wiens geschiedenis en beschaving meer dan 7.000 jaar beslaan en etnische, raciale en sektarische diversiteit omvat.”
Ibrahim al-Mohammad Maseer legde uit: “Een van de moeilijkheden die verhindert dat de conferentie bevredigende resultaten bereikt voor de Syriërs is de uitsluiting van een belangrijk deel van de Syrische componenten en de inmenging van regionale en internationale landen in de uitkomsten van deze conferentie. Daarnaast heeft de haast waarmee de conferentie is gehouden ervoor gezorgd dat de conferentie inhoudsloos is geworden en de verdeeldheid onder de Syriërs heeft vergroot.”
Al-Mohammad zei: “De toekomst van Syrië en haar toekomstige grondwet kan niet worden vormgegeven door dialoogsessies die slechts twee dagen duren en door een groot deel van de Syriërs uit te sluiten. Dit zou het begin kunnen zijn van voortdurende sessies om tot grondwettelijke systemen te komen, aangezien grondwettelijke sessies veel tijd en de diversiteit van etnische en sektarische groepen vereisen, en ze mensen nodig hebben die gespecialiseerd zijn in recht en grondwetten om een economische en sociale dimensie te hebben.”
De conferentie had een tekortkoming
Al-Mohammad wees erop dat uitsluiting en beperking van deelname tot een specifieke groep die voldoet aan de agenda van de organisatoren, terwijl voorstellen die hen niet aanspreken worden vermeden, en de uitsluiting van politieke componenten en oppositiefiguren van het voormalige regime die al sinds de jaren tachtig bestaan, de conferentie onvolledig hebben gemaakt en niet representatief voor de aspiraties van de Syriërs die hun revolutie zijn begonnen. Ondertussen beschouwen sommigen het als een realisatie van de uitsluitingsleuzen die de revolutie 14 jaar lang van het bereiken van haar doelen afhielden (de Alawiet op de kist en de Christen in Beiroet).
De politieke activist Ibrahim al-Mohammad bevestigde dat: “Politieke uitsluiting, één enkele partij, één enkele aanpak en één enkel nationalisme zijn de belangrijkste redenen voor het uitbreken van de Syrische crisis, en het houden van de conferentie met deze aanpak maakte alle resultaten die eruit komen onbevredigend en onaanvaardbaar voor het Syrische volk en zijn componenten over de hele Syrische geografie.”
Al-Mohammad wees erop dat: “Vanaf de allereerste vonk van de Syrische revolutie riepen haar slogans op tot vrijheid en politiek pluralisme. Maar na de val van het tirannieke regime gaat het beleid van uitsluiting door, net als bij het vorige regime, in een duidelijke onthechting van de waarden van de revolutie die de Syriërs, met al hun componenten en spectrums, hebben uitgevoerd. Deze uitsluiting leidt ons terug naar een repressief regime met één ideologie en één kleur.”
Bron: ANHA