- Rojava/Noord- en Oost-Syrië
Tegen het einde van 2024 lanceerden de Turkse staat en de aan haar gelieerde proxies van het Syrische Nationale Leger (SNA) een grootschalig offensief om de Tishrin Dam in te nemen, waarbij gebruik werd gemaakt van geavanceerde militaire technologie. In reactie hierop bieden strijders van de Syrische Democratische Strijdkrachten (SDF) en de Vrouwenbeschermingseenheden (YPJ) al meer dan twee maanden ongekend verzet bij de Tishrin Dam en verdedigen ze zowel de mensen als het land van Noordoost-Syrië.
De lokale bevolking is ook gemobiliseerd om het verzet te steunen en staat aan de kant van de strijders. Sinds 8 januari zijn mensen in konvooien naar de Tishrin Dam gegaan om ploegen te draaien en de wacht te houden.
De Turkse staat en geallieerde huurlingen hebben sinds het begin van het volksverzet herhaaldelijk aanvallen uitgevoerd op burgers in het Tishrin gebied, waarbij tientallen burgers zijn gedood en nog meer burgers gewond zijn geraakt.
De burgers in het gebied waren het doelwit van een kamikaze drone aanval van de Turkse staat op zaterdag 15 februari. De aanval om 11:58 doodde journalist Egîd Roj en verwondde een groep burgers, meldde het SDF Perscentrum.
Het Hawar News Agency (ANHA) gaf een bericht vrij dat Egîd Roj voor zijn dood had geschreven. De journalist schrijft over zijn herinneringen, vastberadenheid en hoop voordat hij werd vermoord door de bezettende Turkse staat:
“Ik schrijf je mijn laatste woorden vanuit het hart van de oorlog. Het geluid van bommen vernietigt alles om me heen. In ons onbevlekte land, dat altijd de bron van onze kracht en hoop is geweest, schrijf ik jullie vanuit het raam dat alleen degenen die hier zijn kunnen zien, vanuit heldendom dat nog niet in boeken is geschreven. Het verzet in de bergen van Afrin, in de kampen van Shehba, en nu bij de Tishrin Dam, is de uitdrukking geweest van het hoogste geduld en de wilskracht die me zullen herinneren aan elk moment, elke hartslag, elke blik van onze helden die hebben gevochten om onze droom levend te houden.
Toch is er temidden van deze duisternis een licht in het hart van elke persoon die zich verzet. Er is een golf van hoop die nooit vervliegt. Ja, ik zie de overwinning misschien niet voor me, maar ik geloof dat mijn stad Afrin op een dag vrij zal zijn. Afrin, dat in zijn hele geschiedenis de sporen van beschaving en waardigheid heeft gedragen, is het toneel geweest van het hoogste niveau van verzet tegen de meest meedogenloze krachten van onrecht. Vanaf hier, vanaf het damverzet, zeg ik tegen jullie: wanhoop niet, laat wanhoop niet in jullie harten binnendringen, want succes zal zeker komen.
De straten van Afrin zullen gevuld zijn met enthousiasme en hoop, net als in de goede oude tijd. Ik hoop dat de kinderen zonder angst zullen terugkeren, in hun buurt zullen spelen, dat de zon van de vrijheid op haar bergen zal schijnen en de duisternis van de bezetting zal verdrijven. Afrin, waar ik met hart en ziel van hou, is altijd een bron van inspiratie voor mij geweest. Hoeveel tijd er ook verstrijkt, dit gevoel zal nooit ophouden.
We voeden onze hoop op vrijheid met de ideeën van leider Abdullah Öcalan. We hebben van zijn idee geleerd dat vrijheid niet alleen een slogan is, maar ook een energie in ons. Succes is niet gemakkelijk te behalen. Maar met een sterke wil zal succes zeker komen.
Ik geloof in de kracht van de vrijheidsstrijders die de boodschap van leider Öcalan uitdragen en de poorten van de overwinning openen. Deze strijders, wiens ziel verbonden is met het idee van vrijheid en moed, zullen de geschiedenis van Koerdistan en Afrin schrijven.
Ik schrijf jullie met grote opwinding. Er is nog steeds hoop in de harten van degenen die in leven en vrijheid geloven. Er klopt hoop in de harten van mijn moeder, vader, broers, zussen, vrienden en familieleden. Jullie zijn de helden die de vlag van de vrijheid zullen dragen. Jullie zullen een einde maken aan deze duisternis. Jullie zullen Koerdistan en Afrin verlichten, jullie zullen onze droom van terugkeer en overwinning verwezenlijken.
Aan ons strijdende volk wens ik dat jullie niet van jullie doel afwijken. Al 8 jaar vechten we om terug te keren naar ons land. Er is een groot offer gebracht. Afrin, zijn land en olijven behoren toe aan zijn volk. Dit verzet moet nog worden versterkt.
Vrienden, ik was niet alleen journalist, ik was ook getuige van de geschiedenis en dat zal ik blijven tot het laatste moment van mijn leven. Ik wou dat ik Afrin bevrijd kon zien. Maar ik geloof dat ons volk dit gevoel van overwinning zal ervaren en zal terugkeren.”
Bron: ANHA