In een uitgebreid interview met Medya Haber sprak Duran Kalkan, lid van de Uitvoerende Raad van de KCK, over de aanvallen op de Koerdische cultuur en taal en over de situatie in Iran met betrekking tot Gaza.
Het eerste deel van dit interview kan hier gelezen worden. Beide delen werden gepubliceerd door ANF Nieuwsagentschap.
Onder het fascisme werd de samenleving voortdurend aangevallen. Zo’n agenda is er ook in Turkije en Noord Koerdistan. De AKP-MHP fascistische aanvallen op taal, natuur en cultuur zijn onlangs besproken. Hoe accuraat zijn deze discussies? Hoe correct zijn de houdingen? Wat zou volgens jou de juiste aanpak moeten zijn?
Mijn kameraad Cuma gaf vorige week een uitgebreid interview over deze kwestie. Hij heeft niet alleen de praktijken opgesomd die worden uitgevoerd, maar hij heeft ook duidelijk de antwoorden naar voren gebracht en verwoord op de vraag wat de houding van de mensen, met name vrouwen en jongeren, moet zijn en hoe ze moeten strijden. Ik ben het eens met alles wat hij heeft gezegd. Daar valt niets aan toe te voegen. De AKP-MHP coalitie valt de Koerdische taal en cultuur aan; ze arresteren jongeren en martelen hen. Sommigen lijken hierdoor verrast, maar dat is de realiteit van de Turkse staat. Deze staat doet dit al 100 jaar en de laatste twintig jaar was het de AKP-MHP die dit leidde. De mensen die nu verbaasd zijn: waren ze tot nu toe blind, of kon het ze gewoon niet schelen wat er aan de hand was? Er is hier sprake van een grote blunder. Ik wil de aandacht vestigen op die gevaarlijke situatie. Ik bedoel, deze nalatigheid moet worden overwonnen. De MHP is aan de macht; het is de MHP die vandaag de Turkse staat regeert, ideologisch, politiek en praktisch. Op welke basis overleeft de regering Tayyip Erdoğan al jaren? Die overleeft op basis van de MHP. Is er een fascistischer macht dan de MHP in Turkije? Bestaat er een kracht die vijandiger staat tegenover Koerden, vrouwen en de samenleving in het algemeen dan de MHP? In sommige kringen wordt de MHP niet fascistisch genoemd; wat denken zij? Dat de MHP veranderd is, dat ze gematigd is geworden? Mensen moeten zichzelf niet zo voor de gek houden. Zoals we altijd hebben gezegd, moet het verzet tegen het fascisme op alle niveaus gebeuren, want het fascisme is een totale aanval op alle niveaus. Eerst vallen ze Rêber Apo aan, dan de guerrillastrijders en de PKK. Als jullie je niet met hen verenigen, zullen ze alles aanvallen waar jullie voor staan, alles waar jullie identiteit uit bestaat; of het nu jullie taal, cultuur, land, bos of alle bronnen van rijkdom boven en onder de grond zijn. Dit gebeurt niet nu; het is al zo sinds de stichting van deze staat. Iedereen zou zich hiervan bewust moeten zijn. We moeten onszelf niet misleiden. Laten we onze ogen, onze harten en ons bewustzijn openen, en laten we zien met wat voor een vernietigingsaanval het Koerdische volk geconfronteerd wordt. Rêber Apo heeft ons vele malen gewaarschuwd. Hij zei: “Morgen zul je je eigen taal niet meer kunnen spreken, niet meer in je dorp kunnen blijven, geen brood meer kunnen vinden en niet meer bij je eigen naam genoemd kunnen worden. Ze zullen je zelfs geen graf geven. We zeggen dat we alles doen in overeenstemming met Rêber Apo, maar we vergeten wat hij lang geleden voorspeld heeft. We mogen niet vergeten en we mogen niet vervallen in achteloosheid. Er is de felste aanval op de samenleving en de natuur, op alles wat Koerdisch is. De gevangenissen zijn tot de nok toe gevuld. De mensheid staat voor een bloedbad. Jonge meisjes en vrouwen worden verkracht. De ondergrondse en bovengrondse rijkdommen van Koerdistan worden al jaren geplunderd. Bossen worden verwoest. Over het water wordt onderhandeld met Irak om de Koerdische genocide te realiseren. Koerdisch water en energie. Alle bronnen van rijkdom worden gebruikt om een handvol geldheren in leven te houden. Er wordt een aanslag gepleegd op het leven zelf. En zelfs de overledenen worden niet met rust gelaten.
Sommigen doen nog steeds alsof er een democratische regering is in Turkije, alsof het leven onder hen de moeite waard is en dat er maar een handjevol aanslagen zijn geweest. Ze zeggen dat je je er een beetje tegen moet verzetten en dat dat genoeg zou zijn. ‘Ze verbieden onze govend? Dan dansen we toch.’ Zo simpel is het niet. Er is een totale fascistische, kolonialistische en genocidale uitroeiingsaanval. Hetzelfde, nog ernstiger en vergelijkbaar met de ferman [genocide] die ISIS op 3 augustus 2014 tegen Shengal richtte, wordt al tientallen jaren toegepast op het Koerdische volk in Noord-Koerdistan. Ik zeg niet dat we dit of dat moeten doen. Ik ben het eens met wat kameraad Cuma zei. We moeten radicaler, effectiever en uitgebreider zijn in de acties die we ondernemen. Als ze je taal zo durven aan te vallen, betekent dat dat je het bewustzijn in dit opzicht moet versterken. Kunnen we het spreken van Turks boycotten? Kunnen we boycotten om naar Turkse scholen te gaan? Kan de Koerdische samenleving zo’n wil tonen? Men moet zulke opties evalueren. Fascisme kan alleen gebroken worden met effectief, actief verzet.
In dit opzicht moeten vooral jongeren bewuster, consequenter en georganiseerder zijn. Ze moeten actiever zijn. Ik sprak eerder over radicale strijd en zei dat het nodig is om radicaler te zijn omdat passiviteit tegen fascisme tot de huidige situatie heeft geleid. Passieve, liberale, beperkte en zwakke houdingen maakten het AKP-MHP fascisme zo agressief. Als er sterker verzet was geweest, hadden ze deze dingen niet durven doen. Ze zien dat hoe meer ze aanvallen, hoe minder georganiseerd de samenleving is en hoe makkelijker het is om te onderdrukken, bang te maken en te assimileren. Er wordt genocide gepleegd en men wil het Koerdische volk turkificeren. De Koerden moeten zich kunnen losmaken van de Turkse identiteit en terugkeren naar hun eigen wortels en identiteit. Ze moeten kunnen bestaan en leven als Koerden. En natuurlijk is dit alleen mogelijk door een sterke organisatie. Ik bedoel, wat ga je doen als je een diploma krijgt van deze Turkse scholen? Je mag blij zijn als je in je eigen taal leert lezen en schrijven. Rêber Apo zei meer dan 40 jaar geleden: “Ik ging naar de beste statistische scholen en vergat alles wat ik tot dan toe wist en leerde.” Wat zoeken Koerdische jongeren in die scholen? Wat proberen ze te vinden? Gaan ze vinden wat Rêber Apo niet kon vinden? Ik bedoel, dat kunnen ze niet. De jeugd is hier meer dan wat ook verantwoordelijk voor. De jongeren moeten juist denken, holistisch kijken en zich ontdoen van achteloosheid. Wat er gaande is en wat de staat probeert te implementeren kan systematisering genoemd worden. De grootste misdaad is systematisering. Men moet op de meest radicale manier breken met het systeem. Men moet breken met deze door mannen gedomineerde mentaliteit, politiek, anti-Koerdische, anti-vrouwelijke, antisociale mentaliteit en dit systeem. We zullen ons eigen leven samen opbouwen als een samenleving. Dit geldt niet alleen voor Koerden. Dit is de weg naar verlossing voor alle arbeiders, arbeiders, vrouwen en onderdrukten overal ter wereld. Alleen als je je ontdoet van dit systeem, als je je ervan losmaakt, kun je jezelf redden. Ik nodig iedereen uit om zich zo te organiseren.
Wat betreft de conflictueuze en complexe situatie in het Midden-Oosten werd onlangs Ismail Haniyeh, het hoofd van het politieke bureau van Hamas, gedood in Teheran. Welke kracht of krachten hebben deze aanslag gepleegd en waarom gebeurde dit in Teheran?
We zijn deze kwesties momenteel aan het evalueren. Maar dit laatste incident is nog niet volledig geëvalueerd door onze regering. Ze heeft nog geen verklaring afgelegd. Dat zal ze doen en ze kan een verklaring afleggen als ze dat nodig acht. In dit verband kan ik een korte persoonlijke mening geven. Hoe zit het met de oorlog in Gaza en wat er in Teheran is gebeurd? Dit zijn geen losstaande zaken. Het is geen heel verschillende situatie. De aanval in Teheran was een gevolg van de oorlog in Gaza. In Gaza worden voor ieders ogen miljoenen mensen afgeslacht voor eigenbelang, voor eenvoudige materiële belangen. Daarvoor werd het conflict uitgevochten. Er waren mensen die wilden dat dit uitbrak. Hoe was de Israëlische regering in staat om onmiddellijk op zo’n uitgebreide manier aan te vallen? Het lijkt erop dat het van tevoren klaar was. Ook andere krachten, zoals Amerika, stonden klaar om het te steunen. En wie was degene die zich haastte in deze voorbereiding en provocaties uitvoerde? Dat was Tayyip Erdoğan. Iedereen weet dit. Tayyip Erdoğan zorgde ervoor dat ISIS Kobane aanviel. Tayyip Erdoğan leidde Hamas ook uit het niets in zo’n oorlog. Hij hoopte de energie- en handelscorridor van Israël te frustreren en de zijne op te leggen. Maar toen hij de vastberadenheid van Israël en de VS zag, begon hij te smeken en te bedelen. Negen maanden lang heeft hij gesmeekt om een staakt-het-vuren. Dus als je een staakt-het-vuren wilde, waarom viel je dan aan en begon je een oorlog? Toen hij zich realiseerde dat de oorlog niet zou gaan zoals hij wilde en dat hij was misleid en gebruikt als provocateur, probeerde hij uit deze situatie te komen, maar dat lukte hem niet.
Nadat de oorlog was begonnen, zagen we dat veel machten de handen ineen sloegen en ophef maakten over het feit dat Iran deze oorlog was begonnen, dat de oorlog tussen Iran en Israël was begonnen en dat ze virtuele oorlogen aan het creëren waren. Hoeveel mensen in deze wereld willen een Israëlisch-Iraanse oorlog? Hoeveel machten waren er die hun belangen en bestaan verbonden aan een oorlog tussen Israël en Iran? Die hebben we gezien. En wie liep daarbij voorop? Tayyip Erdoğan en de AKP-regering. Ik bedoel, je hoeft alleen maar te kijken naar hun pers, hun verklaringen en met wie ze de afgelopen negen maanden ontmoetingen hebben gehad. Ze hebben uit alle macht geprobeerd om een oorlog tussen Iran en Israël uit te lokken. Ze wilden het in Gaza doen, maar dat lukte niet. Ze wilden het via Griekenland doen, maar ook dat werkte niet. Nu willen ze deze keer een gevecht tussen Hezbollah en Israël uitlokken. Sommige krachten binnen Israël willen dit ook. Ik kan de belangen van al deze krachten op dit moment niet inschatten, maar de leiders van de AKP en MHP willen dit zeker meer dan wie dan ook. Waarom werd Ismail Haniyeh in Teheran gedood en niet ergens anders? Hij verbleef het langst in Teheran. Hij verbleef het langst in Turkije. Hij had een Turks paspoort. We weten dat hij vanuit Turkije daarheen is gereisd. Hij werd beschermd door de Turkse inlichtingendienst. Hij verbleef heel lang in Qatar. Iedereen wist dit. Het werd gezegd en geschreven. Waarom werd deze aanslag in Teheran gepleegd en niet in Qatar of Turkije? Nu, zodra het incident gebeurde, moet men gewoon de programma’s van de AKP pers volgen, en men begrijpt het. Ze zeggen dat de oorlog nu begonnen is. Ze deden het al eerder zo met Hezbollah, en nu is dit hun volgende stap. Ze verspreiden overal dat Iran en Israël ten strijde zullen trekken omdat ze hun eigen belangen aan deze oorlog hebben verbonden. Als Israël en Iran vechten, zullen ze allebei afhankelijk zijn van Turkije, zal alles in de regio veranderen en zal de AKP haar machtspositie redden. Als dit niet gebeurt, zullen het systeem van kapitalistische moderniteit en het huidige AKP-MHP beleid met elkaar in tegenspraak zijn en zal er een conflict tussen hen ontstaan. Als Israël niet tegen Hezbollah en Iran in Libanon vecht, zal het uiteindelijk tegen Israël vechten op Cyprus. Cyprus en zijzelf zullen de volgende zijn. Daarom is Erdoğan bang. Het AKP-MHP fascisme heeft Turkije in een ramp meegesleurd. Rêber Apo heeft dit herhaaldelijk geuit en iedereen gewaarschuwd. Hij zei dat een democratisch Midden-Oosten gebaseerd op Koerdische vrijheid goed is voor iedereen. Daarom stelde hij een democratisch confederalisme van het Midden-Oosten voor. Anders, zei hij, zou het een ramp zijn. En de grootste ramp zou Turkije zijn. Nu heeft de regering Tayyip Erdoğan Turkije in een ramp gestort en probeert ze zich eruit te redden door Iran bij de oorlog te betrekken. Ze probeert te voorkomen dat de ramp zich verdiept. Welke conclusie trek ik uit dit alles? Wie heeft het gedaan? Ze wijzen naar Israël. Het zou mogelijk kunnen zijn. Sommige krachten kunnen het gedaan hebben. Waarom is het in Iran gedaan? Het is zeker tijd om een oorlog tussen Iran en Israël te beginnen. Wie wil er het liefst een oorlog tussen Iran en Israël? De AKP-MHP regering. Voor Israël zijn sommige krachten ook partners. Daarom verbaast het me dat niemand vraagtekens zet bij Hakan Fidan, de Turkse inlichtingendienst of de regering Erdoğan. Hij verbleef in Turkije, zijn verblijfplaats was in Turkije en hij reisde met een Turks paspoort. Was Turkije niet verantwoordelijk voor zijn veiligheid? Waarom hebben ze niet voor hem gezorgd? Waarom hebben ze niet voor de veiligheid van Ismail Haniyeh gezorgd? Hebben ze gezegd dat Hamas voorbij is en dat we niets meer met Ismail Haniyeh te maken hebben? Waren ze hier medeplichtig aan? Degenen die dit incident echt onderzoeken, moeten de betrokkenheid van Erdoğan onderzoeken. Ze kunnen geen conclusies trekken zonder rekening te houden met zijn rol. Zoals het gezegde luidt: wie het meest profiteert van een incident, moet worden ondervraagd. Nu wordt er gezegd dat dit incident zal leiden tot een Israëlisch-Iraanse oorlog, en als dat gebeurt, zal dat de AKP MHP het meest ten goede komen. Zij willen dat het gebeurt. Ze deden het met Ismail Haniyeh; deze keer proberen ze hun eigen hachje te redden door Mahmoud Abbas te bellen. Dit is eigenlijk een zeer voldoende reden om te zoeken naar sporen van Turkije in dit incident.
Als beweging zijn we tegen zo’n oorlog. De mensen worden er zeker door onderdrukt. Net zoals het volk van Gaza onderdrukt werd, zal zo’n oorlog de onderdrukking van nieuwe volkeren met zich meebrengen. Dit zijn geen vrijheidsoorlogen, geen oorlogen van democratie, geen antifascistische oorlogen. Het zijn koloniale oorlogen. Het zijn belangenoorlogen. Het zijn imperialistische oorlogen. Het is een oorlog van uitbuiting. Daar moeten we ons dus tegen verzetten. Ik kan ook dit zeggen over de Iraanse regering. De Iraanse regering heeft echt voorzichtig gehandeld tegenover de provocaties in Gaza. Ze gaf niet toe aan provocaties. Nu is dit een ernstiger provocatie en Iran heeft een nieuwe regering. De president en de regering zijn veranderd. We verwachten dat de nieuwe regering deze realiteiten beter zal begrijpen en evalueren. Daarom denken we dat ze zich voorzichtig zal opstellen en niet tot dergelijke provocaties zal overgaan. We denken dat het ook in het belang van Iran is om dat te laten zien. Daarom moet Iran zeker niet ingaan op de provocaties van Turkije door andere mogendheden. Het mag geen partij zijn in een dergelijke oorlog.
Twee vrouwelijke activisten zitten momenteel in de dodencel in Iran, wat tot veel ernstige reacties heeft geleid. Wat valt er in deze context te zeggen, evenals over de nieuwe regering die u al noemde?
Vrouwenbewegingen zijn gevoeliger, en veel van hen hebben sterke verklaringen afgelegd, oproepen gedaan en harde kritiek geuit. Ze willen dit voorkomen. Dit is belangrijk en zinvol, en we hechten belang aan deze houding en deze oproepen. Het is heel belangrijk dat de vrouwenbeweging zo’n gevoeligheid en activiteit heeft getoond.
De massabeweging die zich ontwikkelde onder de slogan ‘Jin, Jiyan, Azadi’ is uitgegroeid tot een ideologische en culturele revolutie in Iran. Half september viert ze haar tweede verjaardag. Het feit dat het voortkwam uit de kracht van vrouwen en dat het werd geleid door vrouwen, gaf het een speciaal belang. Als vrouwen zo effectief, zo bewust en zo georganiseerd zijn, dan is er iets. We hebben in het verleden al geëvalueerd waarom de Iraanse regering zich hier zo tegen verzette. Het veroorzaakte zoveel aanslagen, opgelegde executies en gevangenisstraffen dat het onbegrijpelijk lijkt. Deze beweging is de eer en glorie van Iran. Deze houding van de vrouwen van Rojhilat en Iran leidde de vrouwen van de wereld. Het heeft de eer van Iran in de wereld gered. Het is inderdaad nodig om een houding van respect en dankbaarheid te tonen. Maar voor de door mannen gedomineerde mentaliteit, de macht en de staat is dit niet te begrijpen; in plaats daarvan vielen ze aan. De huidige regering had vele opties om actie te ondernemen, maar ze besloten vol te houden door te zeggen dat er buitenlandse krachten achter zaten. De vrouwen in Rojhilat en de vrouwen in Iran willen vrijheid. Ze willen zelf bepalen welke kleren ze dragen. Wat heeft dit met buitenlandse mogendheden te maken? Waar en met welke buitenlandse mogendheid heeft de vrouw betrekkingen aangeknoopt? Dit zijn extreme vooroordelen. Het andere is dat er een nieuwe regering is gekozen. De huidige president veroordeelde ook toen het gewelddadige optreden tegen deze bewegingen. Hij zei dat het probleem opgelost moest worden en dat er geluisterd moest worden naar de eisen van vrouwen. Hij beloofde ook dat hij dat zou doen. Het klimaat dat door de ‘Jin Jiyan Azadi’ revolutie werd gecreëerd, leidde tot de verkiezing van deze president. De president moet zich hiervan bewust zijn. Hij deed een belofte en daardoor won hij de verkiezingen. Nu hij aan de macht is, verwacht iedereen van hem dat hij zijn belofte nakomt, dat hij de omgeving waarin hij werd verkozen correct evalueert en dienovereenkomstig aanpakt. Er moet een einde komen aan deze executies, onderdrukkingen en arrestaties, vooral voor vrouwen. Met een nieuwe evaluatie moet er echt een verandering en liberale stappen komen. Dit zal Iran in alle opzichten versterken. Als Koerdische Vrijheidsbeweging zijn wij deze mening toegedaan. Het zou Iran niet verzwakken, het zou het in alle opzichten versterken. Onze verwachting is om deze dingen, zoals executies, onmiddellijk te stoppen. Dat is onze oproep. Daarnaast moeten we luisteren naar vrouwen; we moeten luisteren naar jongeren en hen begrijpen. Zij zijn de pijlers van de samenleving. Zij zijn de drijvende uitvoerende kracht. Het is noodzakelijk om verandering, transformatie en orde te ontwikkelen op basis van wat zij willen. Dit zal Iran niet verzwakken; het zal het versterken en ontwikkeling veroorzaken.Het zal van Iran een op de samenleving gebaseerde macht maken en het land verenigen met zijn geschiedenis. Alle vrijheidsbewegingen, inclusief vrouwenbevrijdingsbewegingen, zijn altijd aanwezig geweest in Iran. Als Iraanse vrouwen vandaag twee jaar in opstand zijn geweest, als ze vrijheid hebben geëist met de slogan ‘Jin Jiyan Azadi’, als ze de wereld zo hebben beïnvloed, dan is dat omdat ze gebaseerd zijn op die geschiedenis. Daarom verbindt het Iran ook met zijn geschiedenis. We hopen en verwachten dat de nieuwe regering deze zaken snel zal veranderen en corrigeren.
Bron: ANF