Gabar: Een oase is veranderd in een woestijn

  • Noord-Koerdistan

Het Gabar-massief in de Noord-Koerdische regio Şirnex (Tr. Şırnak) was ooit een groene oase die al duizenden jaren voor schaduw en landbouw zorgde. Maar de Turkse koloniale staat heeft grote delen van de natuur van Gabar onherstelbaar vernietigd. Onder het voorwendsel de guerrilla’s geen dekking te willen bieden, is al het bos platgebrand of gekapt met de hulp van Koerdische collaborateurs. Bovendien zijn er plannen om olie te winnen in de Gabar regio. Het land is nu blootgesteld aan bodemerosie.

De vernietiging van de bossen in de Besta, Cûdî en Gabar regio’s in Şirnex heeft zich verspreid naar gebieden in Qilaban (Uludere) en Elkê (Beytüşşebap). De milieuvernietiging door de Koerdische collaborateurs, zogenaamde dorpsbeschermers, onder het mom van “veiligheid” heeft ook het dorp Qeşûra (Andaç) in het Qilêban district en de Bêtkar vallei bereikt. De ontboste gebieden bevinden zich voornamelijk in de speciale veiligheidszones, waar het leger mensen de toegang heeft verboden. De eigenlijke eigenaars van het land zijn woedend over de vernietiging.

“Er zijn geen bomen meer over”

Een van de plaatsen waar de ontbossing plaatsvond is het gebied rond het dorp Meydîn op de hellingen van het Gabar-massief. Het dorp was al in 1992 platgebrand door het leger en de mensen waren ontheemd. Nu wordt de ontbossing gerechtvaardigd door de op handen zijnde oliewinning. Ahmet Emin Tunç, een van de onteigende landeigenaren in Meydîn, vertelde het persbureau Mezopotamya: “We zijn er een paar keer geweest en hebben ze ervan weerhouden de bomen te kappen, maar toen begonnen ze opnieuw. Onze bomen zijn gekapt sinds de oliewerkzaamheden begonnen. We willen niet dat onze bossen gekapt worden. Ze hebben onze bergen, bossen en bomen vernietigd. Hier zou serieus tegen geprotesteerd moeten worden. Er zijn geen bomen meer om in de schaduw te zitten. De vernietiging van bomen en bossen heeft ook invloed op de klimaatverandering.”

“De natuurbeschermers in het dorp voeren de opruimwerkzaamheden uit”

Medine Aksoy, een andere inwoner van Meydîn die naar Cizîr (Cizre) moest vluchten nadat de militairen het dorp hadden platgebrand, meldde dat de bomen waren omgehakt door de dorpswachten in de regio. Aksoy zei: “Ons dorp was erg mooi. We hadden fruitbomen, velden, wijngaarden en bossen. Het was een hele mooie tijd. Nadat we moesten vluchten, ging het slecht met ons. Ons dorp werd tot verboden gebied verklaard. En nu worden onze bomen gekapt. Onze bomen worden gekapt door dorpswachten. We willen niet dat onze bomen en bossen worden vernietigd. Vroeger was het heel mooi, nu is er niets meer van over.”

“Weelderig groen is veranderd in woestijn”

Berivan Kutlu uit het dorp Navyana Şêxan bij Şirnex meldt dat alle bomen in haar dorp ook gekapt zijn. Ze legde uit dat de kaalkap vooral gericht was op de berg Pîra. Kutlu zei: “Het was een groot bebost gebied. Ze hebben echter de bomen van Besta tot Pîra vernietigd. Onze bomen stonden ook in dit gebied. Honderd jaar oude bomen werden omgehakt. Ze hebben de bomen vernietigd die de dorpelingen nooit hebben gekapt en die ze erg waardeerden. Dit is diefstal. Er is geen andere naam voor. Het echte doel is de vernietiging van de natuur in Koerdistan. Plaatsen die vroeger bebost waren, waar dieren zich voedden en de natuur zich herstelde, zijn nu woestijnen geworden. Het doet ons veel pijn dat weelderige groene gebieden in woestijnen zijn veranderd.”

Luid protest is noodzakelijk

Kutlu vervolgde: “Het is noodzakelijk om concrete stappen te ondernemen tegen dit systeem dat de natuur vernietigt. Als de protesten tot nu toe voldoende waren geweest, zou dit niet doorgaan. Vandaar onze oproep: Laten we onze verantwoordelijkheid nemen. Laten we luider worden tegen dit bloedbad, zowel in Koerdistan, Turkije als in het buitenland. Alle milieuactivisten moeten actief worden tot we resultaat bereiken. Maar omdat er niet genoeg stemmen zijn tegen deze afslachting van de natuur, zal het maar doorgaan. Als we de vernietiging van bomen en natuur in Koerdistan willen stoppen, moeten we er samen naartoe gaan en desnoods kunnen we er tenten opzetten.”

Bron: ANF