- Duitsland
Tijdens het maandelijkse ‘café’ van de organisatie “Gemeinsam Kämpfen für Selbstbestimmung und Demokratische Autonomie” in Hamburg werd de film Hêza van Derya Deniz vertoond. Het evenement vond plaats in het kader van de campagne “Against Femicide – Be the Voice of Self-Defence”, een initiatief van de Yazidi-vrouwenbevrijdingsbeweging TAJÊ naar aanleiding van de tiende herdenking van de genocide en femicide op de Yazidi-gemeenschap in Şengal.
De gastspreker was Çiçek Yildiz, woordvoerder van de overkoepelende organisatie van Yezidi-vrouwenraden (SMJÊ), die een nieuwe brochure over de revolutie van de Yezidi-vrouwen presenteerde.
De documentaire vertelt het verhaal van Yezidi Suad Murad Xelef (Hêza), die samen met 25 leden van haar familie werd ontvoerd tijdens de genocide door IS op 3 augustus 2014. Ze weet te ontsnappen en wordt commandant van de YJŞ (Vrouweneenheden van Şengal). Als commandant is ze betrokken bij de bevrijding van Raqqa, de hoofdstad van het zelfbenoemde IS-kalifaat. De film maakte veel emoties los. Ezidi-vrouwen die naar het evenement kwamen, beschreven hun persoonlijke ontzetting. Tegelijkertijd is de film een oorlogsverklaring aan het patriarchaat: “De film liet me zien dat ik geen therapie nodig heb, ik moet strijden,” zei een bezoekster.
“De genocide op de Yezidi’s gaat door,” zei Çiçek Yildiz. Turkije is begonnen aan een 75e genocide. Nog maar een week geleden bombardeerde een Turkse drone in de Yezidi-regio Şengal in Noord-Irak een voertuig met een team van de Yezidi-omroepen Çira TV en Çira FM. De drone doodde de journalist Murat Mîrza.
Delegatie naar Şengal
Çiçek Yildiz deed verslag van de ervaringen van een delegatie van Gemeinsam Kämpfen en leden van de Yezidi Vrouwenraad naar Şengal. Na het einde van het bewind van Saddam Hoessein in 2003 destabiliseerden buitenlandse troepen het land, wat de basis legde voor genocide en vrouwenmoord in de regio Şengal. Het idee van democratisch confederalisme, dat nu leeft in Şengal, zou een basis kunnen leggen voor een nieuwe co-existentie van etniciteiten en religies. Hoewel Duitsland de genocide op de Yezidi’s in 2023 erkende, steunt het ook het zogenaamde Sinjar-akkoord van 2020, dat de wederopbouw en de terugkeer van de ontheemden moet garanderen, maar tegelijkertijd het zelfbestuur van de Yezidi’s niet erkent en de regio weer onder controle wil brengen van degenen die de genocide überhaupt mogelijk hebben gemaakt: De PDK (Koerdistan Democratische Partij) en de centrale regering in Bagdad.
Yazidi’s strijden voor zelfbestuur en zelfverdediging
“De Yazidi’s zijn niet uitgenodigd en er is hen niet gevraagd wat ze nodig hebben,” zegt Çiçek Yildiz. “Het akkoord betekent een hernieuwde bezetting en de overlevenden wijzen dat af.” De Peshmerga had de Yezidi’s weerloos achtergelaten voor IS. De KDP had hulpfondsen verduisterd die bedoeld waren voor de Yezidi-bevolking. Als de Yezidi’s aan tafel zouden zitten, zou de KDP de controle over de fondsen verliezen. Çiçek Yildiz meldde ook dat ongeveer 7000 vrouwen het lot van de hoofdpersoon uit de film Hêza hadden ondergaan en waren ontvoerd door IS. Ongeveer 2700 vrouwen worden nog vermist.
“We hebben onze les geleerd,” benadrukte Çiçek Yildiz, ”Ons antwoord is zelforganisatie en zelfverdediging. We kunnen onszelf redden. Dat hebben we in de tien jaar na de genocide bewezen. We willen vrede en hebben er een basis voor gelegd.” Ze riep alle vrouwen op om zich te organiseren. “Het is aan ons of we slechts toeschouwers zijn,” besloot ze haar toespraak.
Tijdens het evenement werd een oproep gedaan om deel te nemen aan de campagne “Against Femicide – Be the Voice of Self-Defence” die TAJÊ op 8 maart lanceerde met solidariteitsfoto’s of teksten en gedichten. De brochure “De revolutie van de Ezidi-vrouwen”, geproduceerd door Gemeinsam Kämpfen en de Ezidi-vrouwenraad, kan worden besteld via gkcelle@riseup.net.
