- Zuid-Koerdistan
Sinds 3 juli valt het Turkse leger op drie fronten de gebieden Girê Bahar en Sergelê aan in de westelijke Zap regio van Zuid Koerdistan. Deze operatie was een aanval die verschilde van de vorige en een aantal belangrijke punten naar voren bracht. Het meest opvallende is dat het Turkse bezettingsleger voor het eerst openlijk met militaire konvooien vanuit het Amêdî district in het Duhok gouvernement via officiële KDP posities en checkpoints oprukte naar Sergelê onder het oog van het wereldpubliek.
De aanvallen werden uitgevoerd in een combinatie van lucht-grond operaties en was bedoeld om de guerrilla’s te verrassen, hun verdediging te breken door overwicht, een snelle overwinning aan te kondigen en het gebied te bezetten. Het Turkse leger moest zijn plan echter opgeven en zich terugtrekken op de oostelijke en westelijke hellingen van de Girê Bahar. Daar liepen ze al snel in de val van de guerrillastrijders.
Eerste offensief werd neergeslagen
Aan het begin van deze operatie vertrouwde het Turkse leger op geheime eenheden om in de regio te infiltreren. Tegelijkertijd probeerde het zich op centrale locaties te vestigen en controleposten op te zetten. Luchtaanvallen waren bedoeld om de bewegingsradius van de guerrillastrijders te beperken. Vanaf het begin van de aanval voerden de guerrillastrijders systematisch een tegenstrategie uit. Ze observeerden eerst de geheime eenheden en schakelden ze één voor één uit. De meeste soldaten werden gedood, anderen vluchtten. Sommige soldaten vielen zelfs van de rotsen en stierven. Terwijl de soldaten posities probeerden in te nemen, vielen de guerrilla’s op vijf fronten aan. Het leger bevond zich volledig in de verdediging en toen het niet mogelijk was om luchtoverwicht te krijgen, verloren de troepen bijna alle militaire capaciteit.
De eerste stap in een oorlog is erg belangrijk. Zoals veel experts in oorlogskunst hebben gezegd, is het winnen van een oorlog gebaseerd op adequate planning. Het is duidelijk dat het Turkse bezettingsleger zijn plannen niet baseerde op de guerrillaoorlog en de problemen die het zou tegenkomen. Het falen van het bezettingsleger in de allereerste aanval gaf de guerrilla’s een extra motivatie. We zullen allemaal zien hoe slecht het Turkse leger het de komende dagen zal doen. De beelden die werden uitgezonden door Gerîla TV zijn daar het bewijs van.
De afgelopen jaren is duidelijk geworden dat het initiatief op de grond is overgegaan naar de guerrillastrijders. Het Turkse leger vertrouwt daarom bijna volledig op luchtoperaties. Er is eigenlijk geen echt strijdend leger op de grond. Dit blijkt uit het feit dat de guerrilla’s zeer weinig slachtoffers hebben geleden in de grondgevechten. De invasietroepen hebben daarentegen zware verliezen geleden. De ontwikkelingen van de guerrillastrijders vanuit de lucht zijn dit jaar doorslaggevend geweest. Drones, een technologie waarop het Turkse leger al zijn hoop had gevestigd, worden nu regelmatig neergeschoten in de gevechtszone. Tot nu toe zijn 17 killer drones uit de lucht gehaald door de guerrillastrijders. Deze drones zijn de trots van de Turkse staat en de nederlaag kon niet duidelijker zijn. Het feit dat er de afgelopen dagen ook twee Sikorsky helikopters zijn neergeschoten door guerrilla’s bij Girê Bahar draagt hier nog aan bij.
Twee guerrilla-eenheden voeren 40 luchtaanvallen uit
Guerrilla luchtaanvallen hebben ook een nieuw niveau bereikt. In de afgelopen twee maanden voerden de eenheden “Şehîd Doğan Zinar” en “Şehîd Axîn Mûş” 40 luchtaanvallen uit. De verliezen die de invasietroepen tijdens deze aanvallen leden waren ongetwijfeld zwaar. Terwijl de guerrilla’s doorgaan met het neutraliseren van de Turkse droneoorlog, zijn ze nu ook in staat om zelf effectief in het luchtruim te opereren.
Het belangrijkste effect van deze acties is van psychologische aard. Noch de loopgraven noch hoge muren kunnen de soldaten beschermen tegen guerrilla-aanvallen. Hoewel het leger de meest geavanceerde technologieën gebruikt, is het niet in staat geweest om deze guerrilla-acties te voorkomen. De creativiteit van de guerrilla’s is hier meer dan duidelijk. Kamikaze drones worden momenteel gebruikt in de oorlog in Oekraïne en Gaza, maar het is duidelijk dat drones geen resultaten kunnen boeken tegen de guerrilla’s in Koerdistan. Dit laat ook zien dat de guerrilla’s in staat zijn om de meest geavanceerde oorlogstechnologie te slim af te zijn.
Een ander opmerkelijk punt is dat de guerrilla’s deze aanvallen vanuit alle hoeken filmden, zelfs vanuit de lucht. Als de guerrilla’s gevangen zaten in de regio, zoals Erdoğan beweert, hoe konden ze zich dan veilig genoeg voelen om deze aanvallen op zo’n georganiseerde manier te filmen? Het is duidelijk dat de Turkse staat deze vraag niet kan en wil beantwoorden.
De guerrilla’s bepalen wat er gebeurt
Met geavanceerde verdedigings- en aanvalstactieken en creatieve technieken laten de guerrillastrijders hun dominantie op het slagveld gelden. De strijders hebben hun vaardigheden bewezen in de tunneloorlog. Met gespecialiseerde eenheden op de grond delen de guerrillastrijders zware klappen uit aan de aanvallers. De realiteit die wordt gecreëerd door gespecialiseerde vliegtuigen maakt de situatie tot een nachtmerrie voor de bezettingstroepen. De guerrillastrijders hebben zich ontwikkeld tot een professioneel leger dat de oorlogsomstandigheden op de grond, ondergronds en in de lucht beheerst.
Al deze factoren hadden een grote invloed op de gevechten rond Girê Bahar en Sergelê. Wat er in de gevechtszones gebeurt, wordt geobserveerd en vastgelegd door de mensen daar. Het feit dat veel mensen ondanks de oorlog in de regio blijven, is te danken aan het feit dat ze het guerrillaverzet met eigen ogen hebben gezien. Vooral de luchtaanvallen van de guerrilla hebben een compleet nieuwe sfeer gecreëerd.
KDP en Turkse staat willen de realiteit verbergen
Om te voorkomen dat deze realiteit nog duidelijker aan het licht komt, hebben de Turkse staat en de KDP de afgelopen dagen journalisten in de regio gearresteerd.
De KDP heeft gedreigd degenen die foto’s uit de regio maken en verspreiden in de gevangenis te gooien.Als het Turkse bezettingsleger zo succesvol was als de Turkse media beweren, waarom is het dan bang voor de feiten die verspreid worden door de mensen die in de regio zijn?Het is duidelijk dat het tegenovergestelde van succes, namelijk een historische nederlaag, het geval is. De reden waarom het Turkse leger de aanvallen op de dorpen in de regio de afgelopen dagen heeft opgevoerd, is de woede die door deze nederlaag is ontstaan. Koerdische en Assyrische dorpen in de regio worden gebombardeerd, akkers en tuinen worden verbrand en mensen worden gedwongen te vluchten. Dorpen worden onder dwang ontruimd zodat de Turkse staat zijn bezettingsambities kan realiseren. Maar de guerrilla’s staan deze bedoelingen in de weg. Tegelijkertijd mobiliseren de Koerdische jongeren in het zuiden van Koerdistan om zich te verzetten. Er kan geen sprake van zijn dat de verdedigingstroepen opgeven of verslagen worden.
De vernietiging van de natuur is een van de doelen van deze operatie. De Turkse staat hakt bomen om en steekt velden en bossen in brand. Dit wordt uitgevoerd door het leger, paramilitaire dorpswachten en de particuliere sector. Deze aanvallen maken deel uit van de vernietigingscampagne tegen het Koerdische volk. Er worden bomen gekapt die ouder zijn dan de Turkse staat. Dit feit is nog een goede illustratie van de realiteit van de Turkse aanvallen.
Het gedrag van de KDP op dit gebied laat zien dat het onderdeel is geworden van de bezettingsoperatie. Er zijn veel tegenstrijdigheden en meningsverschillen binnen de Iraakse regering. Sommigen uiten hun bezorgdheid over deze invasie, terwijl anderen deze openlijk veroordelen. Het is duidelijk dat de Iraakse regering niet eensgezind is. De Turkse staat maakt misbruik van deze situatie. Het probeert Bagdad onmachtig te maken door de interne tegenstellingen in Irak. Met andere woorden, het voert een beleid om de bestaande crisis te verergeren. Deze situatie wordt echter niet geaccepteerd door de mensen in Irak. Ze hebben gezien hoe negen mensen werden gedood in Perex door de aanval van de Turkse staat. Ze zien de catastrofale gevolgen van de invasieaanvallen en de verbodsborden die het Amêdî-gebied de facto aanwijzen als door Turkije bezet gebied. In de komende dagen zal de Iraakse regering een standpunt moeten innemen of een golf van protesten moeten trotseren. Als ze geen standpunt inneemt, betekent dit dat ze praktisch de weg vrijmaakt voor de bezetting van Dohuk, Hewlêr en Mosul door de Turkse staat.
“De Turkse staat heeft alle initiatief verloren”
Na 14 dagen invasieoperatie in de regio Amêdî is het duidelijk geworden dat de Turkse staat in ernstige problemen verkeert. Vanaf het begin heeft het de controle over de regio en het initiatief in de oorlog verloren. De guerrillastrijders vallen de invasietroepen van alle kanten aan. Ze vechten in de geest van honderd jaar wraak en afrekening met de Turkse staat. In de komende dagen zullen er ontwikkelingen zijn die velen zullen verrassen. We zullen zien hoe het Turkse bezettingsleger zal worden verslagen en hoe de guerrillastrijders met hun methoden en tactieken zullen winnen.
Auteur: Kawa Tolhildan