- Rojava/Noord-en Oost-Syrië
De vertegenwoordiger voor buitenlandse zaken van het Democratisch Autonoom Bestuur van Noord- en Oost-Syrië (DAANES), Ilham Ehmed, vertelde ANF Nieuwsagentschap dat Turkije grote delen van Syrië wil annexeren. Het autonome bestuur verwacht dat de regering van Bashar al-Assad zal aandringen op de terugtrekking van Turkije uit de bezette gebieden om de betrekkingen te normaliseren.
Ehmed benadrukte de overeenkomsten tussen de regimes in Ankara en Damascus en zei: “Deze regimes staan niet open voor democratie. Ze staan zelfs niet open voor verandering; mensenrechten, de legitieme rechten van volkeren, de rechten van religieuze denominaties.”
De Koerdische politicus wees erop dat beide regeringen daarom in een diepe interne crisis verkeren. “Beide ervaren zeer ernstige en diepe tegenstrijdigheden in hun relatie met hun eigen samenlevingen, met de mensen die op hun grondgebied wonen. De Turkse staat heeft ernstige problemen met zijn bevolking. De regering in Damascus heeft dezelfde problemen. Er worden pogingen ondernomen om tot een overeenkomst te komen tussen de Turkse staat en de regering in Damascus. Rusland en Irak spelen hierbij een rol. Alles wat de waardigheid van de bevolking van Syrië ondermijnt, ligt op de onderhandelingstafel.”
Terugtrekking Turkije uit Syrië moet voorwaarde zijn voor akkoord
Ehmed zei: “In de beginfase van de Syrische crisis bemoeide de Turkse staat zich op veel manieren met de zaken van Syrië. Met militaire aanvallen heeft de Turkse staat de grenzen van het Adana-akkoord overschreden. Het voert een beleid van bezetting en annexatie. De Turkse staat en het regime in Damascus hebben ook hun organisatiestructuur veranderd. Ze staan niet open voor democratie en erkennen de zorgen en rechten van de volkeren niet. Ze vertrappen deze rechten op alle mogelijke manieren. Jarenlang heeft de Turkse staat huurlingengroepen gesteund en zichzelf voorgesteld als de beschermer van het Syrische volk. Nu stuurt het steunbetuigingen naar het regime in Damascus. Damascus wil de druk op het land verlichten en de Turkse staat wil de vluchtelingen kwijt. Turkije wil zijn aanwezigheid in Syrië permanent maken. Daartoe probeert Ankara oude allianties nieuw leven in te blazen. Hieruit blijkt dat nieuwe militaire invasies worden voorbereid. Het is echter duidelijk dat er obstakels zijn voor deze overeenkomst. Want zowel de Turkse staat als de regering in Damascus hebben niet de onafhankelijkheid om hun eigen beslissingen te nemen. De Syrische kwestie is een intern probleem geworden en Turkije dringt aan op een demografische verandering. Daarom moeten de veiligheid en de belangen van de bevolking van Syrië op de eerste plaats komen. In die zin moet de terugtrekking van de Turkse staat van Syrisch grondgebied de voorwaarde zijn voor een overeenkomst. Elke andere overeenkomst zal niet alleen ten koste gaan van de bevolking van Noord- en Oost-Syrië, maar zal de hele bevolking van Syrië schaden.”
De Turkse staat moet de bezette gebieden verlaten
Ehmed vervolgde: “Allereerst moet de Turkse staat de bezette gebieden in Syrië verlaten. Het lijkt erop dat het regime op deze voorwaarde staat. Als deze twee regimes tot een overeenkomst komen, dan moeten eerst de gemeenschappelijke problemen worden aangepakt. Een van deze gemeenschappelijke problemen zijn de zorgen van de volkeren in de regio. Het gaat niet alleen om Noord- en Oost-Syrië, maar ook om Noord- en West-Syrië. De Turkse staat bezet gebieden in Noord- en Oost-Syrië. Sommige gebieden zijn ook door Turkije afgepakt van het regime in Damascus. Het zal inderdaad moeilijk worden voor beide staten om deze problemen onderling op te lossen.”
Het is gevaarlijk als de betrekkingen terugkeren naar de vorige status quo
Ehmed vervolgde: “Als het gaat om de belangen van staten, zijn de belangen van volkeren en samenlevingen van weinig belang. Staten verpletteren hen hoe dan ook. Dit geldt vooral voor de groepen die staten als vijanden zien. De Turkse staat ziet Noord- en Oost-Syrië als zijn vijanden, terwijl de regering in Damascus Noord- en Oost-Syrië en Noord- en West-Syrië als zijn vijanden ziet. Als ze op deze basis willen terugkeren naar de oude relaties, brengt dat natuurlijk veel gevaren met zich mee. De oude betrekkingen waren gebaseerd op minachting voor de rechten van volkeren.
De belangen van het regime zijn hier veel belangrijker. De belangen van de volkeren zijn niet belangrijk. Dit brengt grote gevaren met zich mee.
Er kan geen oplossing komen zonder het hele land erbij te betrekken
We zeggen het nogmaals: als er een oplossing moet komen, dan moet heel Syrië erbij betrokken worden. Daarnaast hebben de sancties tegen Syrië natuurlijk gevolgen voor de internationale betrekkingen van Syrië. We willen dat het regime stappen zet en verandert. De terugkeer van degenen die door het regime zijn gecriminaliseerd, de terugkeer van alle vluchtelingen naar hun huizen, de terugtrekking van de Turkse staat uit de bezette gebieden – als dit de aanpak is, dan kan de Syrische kwestie worden opgelost.”
Rusland bevordert betrekkingen tussen Ankara en Damascus
Ehmed zei dat het “ontwikkelingswegproject” dat is overeengekomen in de gesprekken tussen Ankara en Bagdad door Syrisch grondgebied of langs de Syrische grens moet lopen. Ze merkte op: “Syrië is een buurland van Irak, dus gewelddadige groepen reizen heen en weer tussen deze twee landen. De meeste handel vindt ook plaats over deze wegen. Dit zijn natuurlijk allemaal problemen. Hoewel Irak hier een rol wil spelen, heeft het niet genoeg macht om een algemene oplossing te bewerkstelligen. De mate waarin Irak een rol kan spelen hangt af van de vele moeilijkheden waarmee het te kampen heeft. In feite wil Rusland dat zoiets gebeurt. Door de oorlog in Oekraïne bevindt Rusland zich in een zeer moeilijke situatie. De last van de Syrische oorlog is ook zwaarder geworden en Rusland heeft niet van deze situatie kunnen profiteren.We weten niet welke voorwaarden Rusland aan beide kanten stelt.Maar het wil zijn eigen last verlichten.Daarom is Rusland ook verantwoordelijk voor wat er in de regio gebeurt.Dat wil zeggen, het heeft deze verantwoordelijkheid tot op zekere hoogte op zich genomen.De oorlog in het Midden-Oosten breidt zich echter uit.Het is niet duidelijk wat er elk moment zal gebeuren in Libanon, dat grenst aan Syrië.Er kan elk moment een uitbraak plaatsvinden.Elke verandering in Libanon zal een directe impact hebben op Syrië.Maar Rusland wil het Syrië-dossier afsluiten.
Het wil een einde maken aan het probleem van de oppositie. Wij geloven echter dat dit slechts een tijdelijke oplossing is, zoals die in Dara. Zolang Rusland niet aan een permanente oplossing denkt, zal deze wond altijd open blijven en blijven bloeden.”
Racistische ophitsing door de Turkse staat leidt tot aanvallen op vluchtelingen
Ilham Ehmed wees er ook op dat de toenaderingspogingen tussen de Turkse staat en Syrië onrust hebben veroorzaakt in Turkije, en zei: “Racisme in de Turkse samenleving heeft een zeer gevaarlijk niveau bereikt. De vluchtelingen uit Syrië zijn geïntegreerd in de Turkse samenleving en werken, maar alle propaganda voor de Turkse identiteit creëert grote haat en antipathie tegen andere volkeren. Op deze manier wordt de basis gelegd voor een burgeroorlog. De aanvallen op vluchtelingen uit Syrië zijn het gevolg van dit beleid. Dit geldt ook voor de aanvallen op Koerden. Vandaag worden Syrische vluchtelingen met geweld Turkije uitgezet. In Afrin worden dorpen gebouwd om de demografische structuur van de regio te veranderen. De Koerden worden verdreven en vervangen door Arabische bevolkingsgroepen. Maar ook deze mensen worden onder dwang hervestigd. Dit is een misdaad op zich, waarvoor verantwoording moet worden afgelegd. Dit moet onmiddellijk stoppen. Dit is misbruik van oorlogsvluchtelingen. Om de Syrische crisis op te lossen en de waardigheid van de volkeren van Syrië te behouden, is het belangrijk dat alle etnische groepen die in Syrië wonen zich verenigen. Dat zou het einde betekenen van het misbruik van de bevolking.”
Onze regio is een regio waar mensen een toevluchtsoord kunnen vinden
Over het vluchtelingenprobleem zei Ehmed: “We hebben al uitgelegd dat we een project hebben om het vluchtelingenprobleem op te lossen. Onze regio is een regio waar deze mensen een toevluchtsoord kunnen vinden. In die zin zouden de Verenigde Naties een concept voor zelfbestuur moeten hebben. Erdoğan blijft zeggen dat hij Assad zal uitnodigen in Turkije. Deze uitspraak is eigenlijk gericht op de samenleving in Turkije. Het racisme in Turkije is zo aangewakkerd dat hij de mensen nu op deze manier wil kalmeren. Met andere woorden, met dit soort uitspraken probeert men de mensen in Turkije duidelijk te maken dat ze mensen die bescherming zoeken willen deporteren.”
Bron: ANF