- Brussel
Het Nationaal Congres van Koerdistan (KNK) heeft een open brief gestuurd naar Ahmed Aboul Gheit, secretaris-generaal van de Arabische Liga, Mohammed Shia’ Al Sudani, premier van de Republiek Irak, Bashar al-Assad, president van de Arabische Republiek Syrië, António Guterres, secretaris-generaal van de Verenigde Naties, Joseph R. Biden, president van de Verenigde Staten, Marija Pejčinović Burić, secretaris-generaal van de Raad van Europa (RvE), Ursula von der Leyen, voorzitter van de Europese Commissie, Jens Stolk. Biden, president van de Verenigde Staten, Marija Pejčinović Burić, secretaris-generaal van de Raad van Europa (RvE), Ursula von der Leyen, voorzitter van de Europese Commissie, Jens Stoltenberg, secretaris-generaal van de Noord-Atlantische Verdragsorganisatie (NAVO).
De brief luidt als volgt:
“Geachte Excellentie,
In 2011 breidden de protesten en opstanden van de Arabische Lente zich uit naar Irak en Syrië. De Turkse staat, die van deze situatie wilde profiteren, ondernam actie om te proberen de grenzen van Turkije uit te breiden tot die van Misak-ı Milli (ook bekend als Ahd-ı Milli), een groep resoluties die 104 jaar geleden door het Ottomaanse parlement werden aangenomen en die claimden dat heel Koerdistan, inclusief Noord-Irak en Noord-Syrië, binnen de grenzen van een Turkse staat lag. Als eerste stap om het Neo-Ottomanisme te promoten, lanceerde het Turkse AKP-MHP regime een campagne van massamoord en bezetting tegen het Koerdische volk. In 2014 knoopte de Turkse staat betrekkingen aan met terroristische jihadistische bendes in Irak en Syrië en gebruikte hen om dit doel na te streven.
De Turkse president en AKP-leider Recep Tayyip Erdoğan heeft vaak verklaard dat hij van plan is om al deze gebieden, waaronder het gebied van Aleppo tot Mosul, Sulaymaniyah, Kirkuk, Sinjar en Behdinan, binnen de grenzen van Misak-ı Milli te bezetten. Devlet Bahçeli, de leider van de ultranationalistische MHP-partij, een prominente speler in de Turkse diepe staat en de junior coalitiepartner van de AKP, verwijst al jaren openlijk naar Kirkuk en Mosul als de 82e en 83e provincie van Turkije. Samen met Erdoğan probeert hij dit expansionistische doel te verwezenlijken door de bevolkingen van Kirkuk en Mosul te provoceren elkaar te bevechten om chaos te creëren, door Turkmeense en andere groepen te bewapenen.
In 2014, tijdens de opkomst van de terreurgroep Islamitische Staat (ISIS), probeerde de Turkse staat Kobanê binnen te vallen met behulp van zijn proxy bendes, en werd verslagen door het heldhaftige verzet van het Koerdische volk. Helaas, door gebruik te maken van zijn militaire macht en proxy milities in combinatie met manipulatieve diplomatie op het internationale toneel, kon Erdoğan uiteindelijk Afrin binnenvallen en bezetten in 2018 en Ras al-Ain (Serêkaniyê) en Tal Abyad (Girê Spî) in 2019, met groot bloedvergieten en ontheemding van burgers tot gevolg.
Tegelijkertijd heeft de Turkse staat zijn bezetting van Koerdistan uitgebreid door het aantal militaire bases en andere installaties in Zuid-Koerdistan, dat een federale eenheid is onder de soevereiniteit van de Irakese staat, te vergroten, waarbij het probeert deze vijandige acties te rechtvaardigen onder het mom van “vechten tegen de Koerdische Arbeiderspartij (PKK)”. In Zuid-Koerdistan, zo blijkt uit een recente VOA-reportage, trekken Turkse troepen nu brutaal 30 kilometer de regio binnen met duizenden soldaten en 300 tanks, en voeren identiteitscontroles uit op Iraakse burgers in en rond Dohuk. Deze schaamteloze minachting voor het internationaal recht is een schending van internationale verdragen en is niet alleen een grote bedreiging voor ons Koerden, maar ook een ander belangrijk element van instabiliteit in het Midden-Oosten.
Het regime Erdoğan-Bahçeli wil de Misak-ı Milli koste wat het kost doorvoeren. Daartoe heeft de Turkse staat zijn diplomatieke en militaire inspanningen sinds het begin van 2024 opgevoerd, en door deze inspanningen hebben ze de Iraakse regering nu gepacificeerd. De verwezenlijking van de Misak-ı Milli-strategie in Koerdistan zal leiden tot een uitbreiding van de bezetting van Irak en Syrië, een intensivering van regionale conflicten en de verplaatsing en migratie van miljoenen mensen, en gaat dus het hele Midden-Oosten en de internationale gemeenschap aan.
Wij, de ondergetekende Koerdische politieke partijen en maatschappelijke organisaties, roepen de regeringen van Irak en Syrië, de Arabische Liga, de VN, die verantwoordelijk is voor de implementatie van internationale rechtsnormen, de EG, de NAVO, waarvan de Turkse staat lid is, en de EU en de VS, die strategische betrekkingen onderhouden met de Turkse staat, op om dringend en resoluut actie te ondernemen om een einde te maken aan deze bezetting.
Ondertekenaars:
Commissie buitenlandse betrekkingen van het Nationaal Congres van Koerdistan (KNK)
Patriottische Unie van Koerdistan (PUK), Koerdische regio Irak (KRI)
De Partij van de Democratische Unie (PYD), Syrië
De Gorran Beweging (GORAN), KRI
Democratische Socialistische Partij van Koerdistan (HSDK), KRI
De Koerdische Islamitische Partij (PIK), Noord-Koerdistan/Turkije
Europees congres van Koerdische democratische verenigingen (KCDK-E)
Communistische Partij van Koerdistan, KRI
De Koerdische Vrouwenbeweging in Europa (TJK-E)
Federatie van Ezidi’s van Koerdistan (NAV YEK)
Federatie van Alawi’s van Koerdistan (FEDA)
Europese Syrische Unie (ESU)
Partij van de Syrische Unie in Syrië
De Koerdische Vrije Levenspartij (PJAK), Iran/Oost-Koerdistan
De Koerdische Arbeiderspartij, KRI
Syrisch-Koerdische Democratische Partij (P.D.K.S)
Koerdische Democratische Linkse Partij-Syrië (P.Ç.D.K-S)
Koerdische linkse partij-Syrië (PÇK-S)
Koerdische Democratische Partij – Syrië (PDK-S – El Partî)
De Kawa Beweging, Noord-Koerdistan/Turkije
De Koerdische Bevrijdingspartij (PRK), KRI
De Groene Partij van Koerdistan-Europese afdeling
Koerdisch Instituut Brussel
Koerdisch Instituut Duitsland
Koerdisch Instituut Stockholm
Yarsan Democratische Organisatie, KRI/Europa
De Vrije Nationale Unie Partij (PYNA), Syrië
De Moderne Beweging van Koerdistan – Syrië (T.N.K.S)
De Raad van Ballingschap van Sinjar/Şengal (MŞD)
Koerdische Diwekhani in Europa
Koerdistan Rechtvaardigheidsgroep, KRI
Koerdische Onafhankelijkheids Alliantie, Iran
Het Betnahrin Volkscongres (Syrisch)
De Komala-partij van Iraans Koerdistan (KOMELE), Oost-Koerdistan/Iran
Unie van Koerdische Democratische Gemeenschappen (KCK)
De Koerdische Vrijheidspartij (PAK), Oost-Koerdistan/Iran
Democratische Veranderingspartij van Mesopotamië, Rojava/Syrië
De Koerdische Groene Partij – Rojava/Syrië
De Koerdische Communistische Partij (KKP), Noord-Koerdistan/Turkije
De Koerdische Arbeiderspartij (PKK)
Plattform van de Koerden van Centraal-Anatolië (PKAN-E)
Plattform van de Horamans, KRI/Europa
De Koerdische Eenheidspartij in Syrië (PYK-S El Wehdê)
De Koerdische Volksvrijheidsbeweging, KRI
Unie van Syrische Êzîdî’s
De Koerdische lerarenvakbond (YMK), Europa
De Koerdische Nationale Democratische Unie (YNDK), KRI
Namens het Gemengd Diplomatiecomité van Koerdische en Syrische politieke partijen en organisaties, de Commissie Buitenlandse Betrekkingen van het Koerdische Nationale Congres (KNK)”.