Laura Castel Fort, lid van de Parlementaire Vergadering van de Raad van Europa, zei dat het isolatieregime waaraan Öcalan is onderworpen een soort marteling is en een onvergelijkbare situatie.
Er is al 40 maanden geen nieuws ontvangen van de Koerdische PKK-leider Abdullah Öcalan, die al meer dan 25 jaar in de gevangenis op het gevangeniseiland İmralı in de Zee van Marmara wordt vastgehouden onder zware isolatieomstandigheden. De Turkse staat, die erop aandringt om Abdullah Öcalan in isolatie te houden en hem het recht ontzegt om zijn advocaat en familie te zien, blijft openlijk zowel de binnenlandse wet als vele internationale verdragen schenden die het heeft ondertekend.
Internationale organisaties, met name het Europees Comité ter voorkoming van foltering, zwijgen in het aangezicht van het isolement regime dat door de Turkse staat in İmralı wordt uitgevoerd.
Tegenover al deze onwettigheid, zetten verschillende sociale segmenten die zich verenigen in het kader van de “Vrijheid voor Abdullah Öcalan, een politieke oplossing voor de Koerdische kwestie” campagne, die wereldwijd werd gelanceerd op 10 oktober 2023, hun juridische en diplomatieke inspanningen voort om het isolement in İmralı te doorbreken.
Onlangs werd het isolement van İmralı ter sprake gebracht bij de Mensenrechtenraad van de Verenigde Naties (VN) in Genève. De Beweging tegen Racisme en voor Vriendschap tussen Volkeren (MRAP), die werkt binnen de VN, vestigde de aandacht op de omstandigheden van de Koerdische Volksleider Abdullah Öcalan met een conferentie georganiseerd als onderdeel van de 56e zitting van de VN-Raad voor de Mensenrechten, die begon op 18 juni en zal duren tot 12 juli.
Een van de sprekers van de conferentie, Laura Castel Fort, Catalaans senator, lid van het Spaanse Huis van Afgevaardigden en lid van de Parlementaire Vergadering van de Raad van Europa, sprak met ANF Nieuwsagentschap over de isolatie van Abdullah Öcalan.
“Ik denk dat dit isolatieregime, zoals ik al zei in de conferentiezaal en zoals we vorig jaar tijdens onze missie hebben gecontroleerd, een soort marteling is. Het is een onvergelijkbare situatie”, zei ze.
Laura Castel Fort wees erop dat: “Zelfs in de H-blokken gevangenissen in de jaren 70 en 80, en zelfs in Guantánamo, was er geen sprake van dit soort isolatieregime, omdat er altijd een soort communicatie was. Maar Öcalan heeft geleden en bevindt zich in een incommunicadosituatie. Dus ik denk dat het een duidelijke schending van de mensenrechten is, en het is een zeer langdurige schending.”
Laura Castel Fort bekritiseerde ook het stilzwijgen van de internationale autoriteiten tegenover de wetteloosheid in İmralı en zei: “Wanneer je zwijgt tegenover schendingen van de mensenrechten, steun je de dader. En het is nog schaamtelozer omdat dit soort organisaties, meestal de Raad van Europa, de Verenigde Naties en de Europese Unie, internationale organisaties zijn die zijn gebaseerd op drie pijlers: mensenrechten, democratie en de rechtsstaat. Al deze pijlers worden geschonden in het geval van Öcalan, en zij zwijgen.”