Vrouwenorganisaties spreken van een enorme toename van vrouwenmoorden onder het AKP-regime. Alleen al in 2023 werden 315 vrouwenmoorden geregistreerd, plus ruim 200 verdachte sterfgevallen. Tussen 27 en 28 februari werden binnen 24 uur acht vrouwen vermoord door hun familieleden. Statistisch gezien wordt in Turkije en Noord-Koerdistan elke dag minstens één vrouw het doelwit van een dergelijke patriarchale haatmisdaad. Vrouwenvereniging Rosa volgt deze ontwikkelingen op de voet. Filiz Kaygu van het bestuur van de vereniging legde uit: “Het geweld en de moorden tegen vrouwen nemen toe omdat de reactionaire alliantie van de AKP en haar junior partners een vrouwonvriendelijk beleid voeren. Als vrouwen hebben we deze houding nooit geaccepteerd.”
“Het reactionaire systeem wil dat de vrouw de dienaar van de man is”
Kaygu benadrukte dat de AKP wil voorkomen dat vrouwen deelnemen aan het sociale leven en economisch onafhankelijk worden: “Deze reactionaire manier van denken accepteert niet dat vrouwen deelnemen aan economische, politieke en sociale gebieden. Ze wil dat vrouwen mannen dienen. Op deze manier worden vrouwen totaal niet gerespecteerd en uitgesloten. Wij aanvaarden dit reactionaire systeem niet. Wij bestrijden het zo goed als we kunnen. Wij vrouwen laten met onze strijd zien dat we bestaan. Vrouwen willen niet langer mannen dienen, maar liever vrij zijn. Vrouwen proberen nu het patriarchaat te doorbreken.”
In het bijzonder bevordert het beleid van straffeloosheid voor vrouwonvriendelijke haatmisdrijven de escalatie van geweld: “De rechterlijke macht legt nooit afschrikwekkende straffen op voor misdaden zoals intimidatie, verkrachting en moord op vrouwen. Het bevrijdt de daders door te certificeren dat ze een ‘goede sociale prognose’ of ‘goed gedrag’ hebben. Zoals u weet zijn verkrachters, seksuele aanvallers en veel van de mannen die vrouwen hebben vermoord tijdens de pandemie vrijgelaten. Deze situatie laat ons zien dat de staat zich niet laat afschrikken door dit beleid en straffeloosheid ondersteunt. Onlangs heeft een onderofficier genaamd Z.Ç. probeerde een vrouw in Şırnak seksueel te misbruiken. De bewoners reageerden zelf omdat de staat niets deed en het volk zich verdedigde. De dader werd dus opgepakt en geschorst, maar dat zou niet genoeg moeten zijn. De dader moet streng worden gestraft, zodat dergelijke incidenten zich niet meer voordoen. Het feit dat deze incidenten zo vaak voorkomen, vooral in Koerdistan, maakt deel uit van het speciale oorlogsbeleid. Wij vrouwen zijn niet langer bereid om zo te leven.”
‘De leefruimte van vrouwen wordt bewust ingeperkt’
Filiz Kaygu wees erop dat de gebieden waar vrouwen zich vrij kunnen bewegen opzettelijk worden beperkt: “Vrouwen die het slachtoffer zijn van geweld kunnen geen toevluchtsoord vinden omdat er geen gebieden voor hen zijn aangewezen. Staatsinstellingen, gemeenten en niet-gouvernementele organisaties moeten ruimtes voor vrouwen creëren. Naarmate deze ruimtes groter worden, zullen vrouwen zich veilig voelen. Onze vrienden die het slachtoffer zijn geworden van geweld moeten psychologische steun krijgen. Een bewuste vrouw betekent een bewuste samenleving.”