Het Nationaal Congres van Koerdistan (KNK) heeft een uitgebreide analyse uitgebracht met de titel “Nieuwe Turkse dreiging, zelfde oude oorlog”.
ANF Nieuwsagentschap publiceerde fragmenten uit het eerste deel van de analyse. Fragmenten uit deel twee worden morgen gepubliceerd. Hoeronder volgt de vertaling van het eerste deel van de analyse:
De analyse herinnert eraan hoe “de Turkse staat sinds 1978 verwikkeld is in een gewapend conflict met de Koerdische Arbeiderspartij (PKK). In de afgelopen vier decennia heeft het Turkse leger meer dan 4000 Koerdische dorpen platgebrand. Historisch gezien is het doel van dergelijke oorlogsmisdaden het “verslaan van de PKK”. Maar in werkelijkheid is het genocidale beleid van Turkije zo oud als de republiek zelf (opgericht in 1923). De afgelopen eeuw heeft Turkije geprobeerd om de Koerdische vrijheidsstrijd in diskrediet te brengen, zowel binnen Turkije als naar buiten toe, door verzetsleiders af te schilderen als onbeschaafde bandieten, criminelen en separatisten. De Turkse staat heeft deze laster gebruikt als voorwendsel om vele wreedheden te begaan, zoals het bloedbad van Zilan (1930) en de genocide van Dersim (1938), en om Koerdische leiders zoals Sheikh Said (1925) en Seyid Riza (1937) op te hangen.”
In het document wordt benadrukt dat “de leider van het Koerdische volk, Abdullah Öcalan, in 1999 werd ontvoerd en al 25 jaar illegaal en onmenselijk geïsoleerd wordt vastgehouden op een Turks gevangeniseiland. Bovendien is de heer Öcalan sinds 25 maart 2021 opzettelijk verdwenen, aangezien Turkije hem heeft verboden om met zijn advocaten of familie te spreken, terwijl er geen openbare informatie over zijn gezondheid of veiligheid wordt verstrekt. Het voert dit beleid van incommunicado-detentie en eenzame opsluiting – volgens het internationaal recht gedefinieerd als marteling – om psychologische trauma’s te veroorzaken bij het Koerdische volk en om hen collectief te straffen voor het volgen van zijn politieke bevrijdingsfilosofie.”
Inderdaad, vervolgde het KNK, “telkens wanneer de Turkse staat geconfronteerd werd met economische, sociale, binnenlandse en buitenlandse politieke crisissen, gebruikte het oorlogsvoering tegen de Koerden om het Turkse volk af te leiden van zijn eigen falen. Om zijn aanvallen te rechtvaardigen heeft de Turkse staat een nieuw epitheton tegen de Koerden gebruikt: “terroristen”. Vandaag gebruikt het deze term zoals het vroeger de termen “bandieten” en “separatisten” gebruikte, maar met een veel krachtiger effect. Turkije heeft enorme bedragen van zijn rijkdom geïnvesteerd in het in stand houden van het idee dat de Koerdische activisten die protesteerden tegen zijn martelkamers en tegen de moord op Koerdische journalisten op klaarlichte dag door doodseskaders van het JITEM, allemaal “terroristen” waren zonder mensenrechten op een eerlijk proces.
De Koerdische strijd voor zelfbeschikking vloeide onvermijdelijk voort uit dergelijke gruweldaden en duurt tot op de dag van vandaag voort, maar helaas is er ook een nationalistische terugslag en Koerdische fobie ontstaan binnen Turkije. De PKK is, net als haar voorgangers, niet de oorzaak maar het gevolg van het Turkse kolonialisme en de wreedheden die zij begaat om haar eigen macht in stand te houden. Maar in tegenstelling tot andere massale opstanden in de vorige eeuw, geniet de PKK de sympathie en steun van Koerden in alle vier de delen van bezet Koerdistan en de Koerdische diaspora. Dit komt omdat de PKK de Koerden een gevoel van nationaal zelfvertrouwen heeft gegeven en hen motiveert om onvoorwaardelijk voor hun lot te strijden tegen alle obstakels in.”
Turkije plant nieuwe oorlog tegen Koerden
De analyse ging verder en onderstreepte dat “Turkije sinds oktober 2023 een meedogenloos spervuur uitvoert tegen de Koerden van Syrië en Rojava, in een poging om alle infrastructuur en middelen van productief leven in de regio uit te roeien. Op 29 februari 2024 publiceerde de internationaal gerenommeerde organisatie Human Rights Watch een rapport waaruit blijkt dat Turkije verantwoordelijk is voor klaarblijkelijke oorlogsmisdaden in bezet Syrië.
Nu plant het regime van Erdoğan een hernieuwde oorlog tegen de Koerden. Een militair offensief in de Koerdische regio van Irak (KRI) zal onmiddellijk beginnen na de lokale verkiezingen op 31 maart 2024. Turkije zal een grote militaire aanval lanceren op de PKK-guerrilla in de bergen van Zuid-Koerdistan (Noord-Irak). Er zijn al zo’n 161 dorpen in de regio onder dwang geëvacueerd en nog eens 602 staan op het punt om ontheemd te worden, meldde journalist Botan Germiyanî.
Na een kabinetsvergadering op 4 maart verklaarde Erdoğan: “Hopelijk hebben we deze zomer de kwestie met betrekking tot onze Iraakse grenzen definitief opgelost. Onze wil om een veiligheidscorridor van 30-40 kilometer diep langs onze Syrische grenzen te creëren, blijft intact. We hebben voorbereidingen getroffen die degenen die denken dat ze Turkije op de knieën kunnen dwingen met een ‘terroristan’ langs de zuidgrenzen, nieuwe nachtmerries zullen bezorgen.”
Turkije’s regeringscoalitie van AKP-MHP islamisten en ultranationalisten heeft externe steun nodig voor deze nieuwe oorlog, geopolitieke dekking voor deze ongeprovoceerde geplande agressie. Daarom is het diplomatieke verkeer tussen Ankara en Washington, Ankara en Bagdad, en Ankara en Erbil onlangs geïntensiveerd. Ondertussen hebben de Turkse inlichtingendienst MIT, het ministerie van Buitenlandse Zaken en het leger zich voorbereid op de heimelijke illegaliteit en moordaanslagen die typisch gepaard gaan met dergelijke operaties.
Op 6-8 maart bezocht de Turkse minister van Buitenlandse Zaken Hakan Fidan Washington om de nieuwe oorlog tegen de Koerden te helpen plannen. Het Koerdische Nationale Congres (KNK) reageerde op de aantijgingen van de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Blinken over de PKK en vroeg om opheldering: Gaf de Verenigde Staten het groene licht voor toekomstige Turkse militaire agressie?”.
Het KNK onderstreepte dat “Turkije probeert de Iraakse regering te dwingen actief deel te nemen aan zijn hernieuwde oorlog tegen de Koerden, zoals blijkt uit een spervuur van diplomatiek verkeer tussen Ankara en Bagdad. De Koerdische kwestie is dus ook op de agenda van de Iraakse politiek gekomen, zoals The New Arab heeft aangekondigd met de kop: Turkije overweegt een militaire inval in Iraaks Koerdistan, met als doel 40 kilometer in de regio door te dringen om PKK-militanten te achtervolgen.
Op 14 maart waarschuwde het Comité voor Buitenlandse Betrekkingen van de KCK (Unie van Democratische Gemeenschappen van Koerdistan) voor een Turkse oorlog tegen Zuid-Koerdistan en Irak en riep alle organisaties op om te weigeren deel te nemen aan de oproepen van de Turkse staat tot genocide: De Turkse staat onder het fascistische opperhoofd Erdoğan is de grootste veiligheidsbedreiging voor Irak.”
Bron: ANF