- Noord-Koerdistan
De internationale campagne “Vrijheid voor Abdullah Öcalan en een politieke oplossing voor de Koerdische kwestie” die op 10 oktober van start ging, wordt ook uitgevoerd met acties in Noord-Koerdistan, ondanks ernstige dreigingen van repressie. Al 34 maanden is er geen teken van leven van Öcalan, die in totale afzondering wordt vastgehouden op het gevangeniseiland Imrali. Op 27 november begonnen de gevangenen van de PKK en PAJK een hongerstaking. Tegelijkertijd begonnen de familieleden van de gevangenen in zes steden met Gerechtigheidswakes, georganiseerd door de Solidariteitsvereniging van Families van Gevangenen TUAY-DER.
Isolatie kan de wil van gevangenen niet breken
In een interview met ANF Nieuwsagentschap spraken de moeders van politieke gevangenen die deelnamen aan de wake in Amed over hun motivatie en eisen.
Meryem Soylu, de moeder van de politieke gevangene Amine Kaya die in Istanbul, in Bakirköy, in de gevangenis zit, zei: “Wat de gevangenen in leven houdt in de gevangenis is hun strijd en hun moraal. Ik heb zelf negen jaar in de gevangenis gezeten, dus ik ken de omstandigheden daar heel goed. De isolatie die de gevangenen wordt opgelegd is extreem. Maar door de vastberadenheid en strijd van de gevangenen kan de vijand hun wil niet breken. De gevangenen zijn vastbesloten en hebben een duidelijk doel voor ogen, wat hen in leven houdt.”
Soylu voegde eraan toe: “Onze rolmodellen zijn Mazlum Doğan en Kemal Pir, die de keten van wreedheid doorbraken en de gevangenissen in academies veranderden. Vandaag de dag legt de vijand de gevangenen een zeer zwaar isolement op. Toch moet iedereen weten dat de vrijheid van de Koerdische leider, Abdullah Öcalan, de sleutel is tot vrede en vrijheid. Zolang de Koerdische leider niet vrij is, zullen noch de volkeren van Turkije, noch het Midden-Oosten vrij zijn. Vandaag is iedereen geïsoleerd. Het volk kan niet zwijgen. Als Koerdische moeders verzetten we ons tegen alle onderdrukking. Van hieruit doe ik een oproep aan de Koerden die het systeem en de vijand dienen: jullie zullen de volgende zijn die getroffen worden door de vervolgingsmaatregelen van vandaag. Zij die hun eigen natie, hun identiteit, hun land en hun moeders verraden, zullen op een dag met deze vervolging te maken krijgen. Ik roep de hele mensheid op: bundel de krachten met het Koerdische volk, wees verenigd, laten we samen een einde maken aan deze onderdrukking.”
Als er gerechtigheid is, zal iedereen vrij zijn
Esma Seydaoğlu zei: “Als Koerdische moeder ben ik hier om mijn solidariteit te tonen. Ik ben hier gekomen om op te komen voor menselijkheid, vrede, gerechtigheid en vrijheid. Ik roep het hele Koerdische volk op om de gevangenen te steunen. Het Koerdische volk moet elkaar steunen voor gerechtigheid. Laten we dit verzet steunen met een krachtige stem voor heel Koerdistan. Ons verzet staat voor gerechtigheid. Als er gerechtigheid is, zal iedereen vrij zijn.”
We zullen doorgaan tot het isolement doorbroken is
Sülhiye Saruhan is de moeder van een ernstig zieke gevangene. Ze zei: “Het enige verzoek van de gevangenen is dat we hen steunen. Hun doel is om het isolement van Rêber Apo [Abdullah Öcalan] en de andere gevangenen te doorbreken. Het isolement van Rêber Apo heeft zich verspreid over het hele Koerdische volk. Onze kinderen worden willekeurig niet vrijgelaten en in eenzame opsluiting geplaatst. Als moeders willen we rechtvaardigheid en gelijkheid. We hebben al drie jaar niets van Rêber Apo gehoord. Onze enige wens is om van hem te horen en zijn isolement te doorbreken.”
Aklime Hanas benadrukte dat het protest door zal gaan totdat Öcalan’s isolement is doorbroken: “We zijn hier vandaag om het totale isolement te doorbreken. Onze leider is volledig geïsoleerd. Dat is de situatie. Dat accepteren we niet. We willen dat Rêber Apo wordt vrijgelaten. Onze kinderen gebruiken hun eigen lichaam in het verzet in gevangenissen. Zij hebben ook rechten. We willen dat aan alle eisen van de gevangenen wordt voldaan.”
Bron: ANF