- Turkije
Het proces van kritiek en zelfkritiek binnen de Democratische Volkspartij (HDP) en de Groene Linkse Partij (YSP) na de verkiezingsoverwinning van het AKP/MHP-regime gaat door. Hoewel de democratische oppositie het goed deed in Koerdistan ondanks fraude en manipulatie door het Erdoğan-kamp, voldeed ze over het algemeen niet aan de verwachtingen. In de afgelopen maanden zijn er talrijke volksvergaderingen gehouden om kritiek op de partijen te verzamelen en zelfkritiek uit te oefenen. Nu worden er consequenties getrokken. In een gesprek met ANF Nieuwsagentschap wees Cengiz Çiçek, YSP-parlementslid voor Istanboel, erop dat een belangrijk punt van kritiek op de HDP betrekking heeft op haar ontwikkeling naar een middenklasse partij.
“Het is niet de eerste keer dat deze kritiek wordt geuit, en het kwam niet alleen van het volk”, legde Çiçek uit. “Binnen onze georganiseerde structuren waren er al enige tijd percepties en discussies in deze richting. Maar relatieve verkiezingssuccessen verhinderden dat deze discussies zich verdiepten en de kritiek zichtbaar werd. We verwerpen deze focus op verkiezingsresultaten. Verkiezingsresultaten zijn zeker niet de enige maatstaf voor strijd. We zullen onze verdere stappen afleiden uit deze kritiek.”
Çiçek benadrukte dat het volk zelf enorme offers heeft gebracht en dat de mensen zelf politieke onderdanen zijn. De eisen van het volk zijn duidelijk. In de kern is het een kritiek op het begrip “socialiteit zonder samenleving” en “voor het volk, maar tegen het volk”. Hij legde uit: “Als een structuur die heeft gestreden voor haar waarden als een volksbeweging, zal het proces van kritiek en zelfkritiek dat samen met onze mensen wordt uitgevoerd ons kracht geven en de weg vrijmaken in deze moeilijke omstandigheden. Het is een feit dat we lange tijd moeite hebben gehad om directe betrekkingen met ons volk aan te knopen. De volksvergaderingen zijn extreem belangrijk in dit proces, vooral met betrekking tot de principes waarop de nieuwe fase van de strijd gebouwd zal worden. De volksvergaderingen en discussies zijn al praktische kritiek op de vorige fase. Als we deze houding als basis nemen en eraan vasthouden, zal dit een historische bijdrage leveren aan onze strijd op de middellange en lange termijn.”