Ramazan Ildem werd gearresteerd in Kızıltepe (Qoser), in de provincie Mardin (Merdîn) in juli 1993, toen hij 22 jaar oud was. Hij kreeg levenslang van de rechtbank voor staatsveiligheid van Diyarbakır (DGM), voor “het vernietigen van de eenheid en integriteit van de staat”.
Ildem bracht tijd door in acht verschillende gevangenissen voordat hij uiteindelijk werd overgebracht naar de gesloten gevangenis in Bafra. Hij zou op 4 juli worden vrijgelaten, maar de Gevangenisadministratie en Toezichtsraad (IGK) besloot dat niet te doen, omdat hij “geen berouw toonde”. Ildems vrijlating werd nog eens 3 maanden uitgesteld.
Ildems moeder, Halime, zei: “We waren aan het wachten om hem naar huis te brengen na 30 jaar in de gevangenis. We hadden onze voorbereidingen getroffen, we zouden hem ontmoeten. Hij belde en zei dat hij tot nog eens 3 maanden was veroordeeld.”
Ildems moeder zei: “Er wordt hem onrecht aangedaan. De vijand geeft nooit op. Mijn enige verzoek is om mijn zoon te laten zorgen voor zijn zaak, zijn werk en zijn taal. Ik geloof dat hij en zijn vrienden een eervol pad bewandelen. Wij zijn hier ook naar op zoek. Er is niets beters dan dit. Zal hij alles laten vallen en een stap opzij doen om uit de gevangenis te komen? Zoiets gaat niet gebeuren.”