- Rojava/Noord-en Oost-Syrië
Strijders van de Volks-/Vrouwenverdedigingseenheden (YPG/YPJ) hebben Yazidi-zussen Besê Xidir Xelef Şemo en Aliya Xidir Xelef Şemo bevrijd van ISIS en aan hun familie overgedragen.
De twee zussen waren ontvoerd door ISIS uit het dorp Solax tijdens de ISIS-aanval op de Yazidi-stad Shengal (Sinjar) in Zuid-Koerdistan (Noord-Irak) op 3 augustus 2014. Na negen jaar gevangenschap binnen de structuren van ISIS werden twee jonge Yazidi-vrouwen bevrijd en herenigd met hun geliefden in Shengal.
De twee vrouwen werden eerst overgedragen aan de Shengal/Vrouwenverzetseenheden (YBŞ/YJŞ). Met steun van de Yazidi Vrouwen Bevrijdingsbeweging (TAJÊ) slaagden ze erin om hun familieleden te bereiken in de stad Khanasor (Xanesor).
Tijdens de familiereünie nam TAJÊ-woordvoerder Naem Bedel het woord en verklaarde: “Vandaag zijn we verheugd dat twee jonge Yazidi-vrouwen eindelijk kunnen terugkeren naar hun land en thuisland. De hele wereld heeft gezwegen en weggekeken terwijl onmetelijk lijden werd toegebracht aan het Yazidi-volk. We hebben genocide meegemaakt, maar de wereld bleef doof, blind en stil. Tot op de dag van vandaag heeft de Iraakse regering haar plicht verwaarloosd om te zoeken naar de vermiste jonge Yazidi-vrouwen. Ze heeft nagelaten onze rechten te verdedigen en het lot van deze vrouwen te onderzoeken. Bovendien zwijgt ze over de huidige aanvallen van de Turkse staat op ons volk.”
Xelîl Xidir, een oom van Aliya en Besê, bedankte de SDF, YBŞ en YJŞ voor het bevrijden van zijn nichtjes en zei: “We beschouwen alle bevrijde vrouwen als onze eigen kinderen. Er zijn negen jaar verstreken sinds de genocide en toch zitten honderden vrouwen nog steeds gevangen. We eisen dat deze vrouwen worden bevrijd en naar huis worden gebracht.”
In een video die is gepubliceerd door het YPJ Media Center, spraken de twee zussen over wat ze hebben meegemaakt in handen van ISIS gedurende de afgelopen negen jaar.
‘Alle vrouwen moeten worden gered en naar huis terugkeren’
Besê Xidir: “ISIS heeft mij, mijn zus en mijn moeder ontvoerd en ons naar Deir ez-Zor in Rojava gebracht. Ze scheidden mijn broer van ons af en namen hem mee naar hun huurlingen. Na een paar maanden hebben ze mijn moeder van ons gescheiden en haar ergens anders heen gebracht. Toen ik vroeg waar ze haar naartoe brachten, zeiden ze: ‘We brengen je moeder naar de Islamitische Staat’. Na een maand kreeg ik te horen dat mijn moeder was omgekomen bij een luchtaanval.
Na een tijdje vroeg mijn broer of ze ons naar hem toe wilden brengen, zodat hij ons kon opvoeden. Hij was toen 12 jaar oud. Zijn verzoek werd afgewezen en we werden naar het kamp Baghouz en al-Hol gebracht. In het al-Hol-kamp wilden we een bloedtest ondergaan om vast te stellen dat we uit Shengal kwamen, in welk geval ze ons naar Shengal zouden sturen en zelfs de verantwoordelijkheid voor het proces zouden nemen.
We hoorden dat de YPG mensen van Shengal naar hun geboorteplaats stuurde. Eerst konden we het niet geloven. Toen zagen we op de digitale media hoe de YPG vrouwen uit Shengal bevrijdde en herenigde met hun families. Ik hoop dat alle vrouwen uit Shengal worden bevrijd uit de klauwen van de bendes en terugkeren naar hun eigen volk in hun thuisland.”
‘We kenden onze echte families niet’
De 14-jarige Aliye Xidir: “We woonden bij gezinnen in het kamp. We weten dat dat niet onze families waren, maar we wisten niet waar onze echte families waren. Toen we voor het eerst het kamp bereikten, hadden we moeite om in het reine te komen met wat we doormaakten. Ik wil niet eens nadenken over het kwaad dat de ISIS-bendes hebben gedaan. We verloren onze moeder als kind. We zijn nu volwassen, maar we hebben niet de kans om onze moeder weer te zien. Ik zou heel blij zijn als dat kon. Degenen die uit het kamp zijn bevrijd, herenigen zich met hun eigen families en verwanten.
Men is geschokt om te zien hoe ISIS-bendes zich vrijelijk onder de mensen mengen en hen vermoorden. We waren ook erg geschrokken. Ik ben zo blij dat we vandaag gered zijn. De YPJ behandelde ons vriendelijk. Ze begrepen ons en daar wil ik ze hartelijk voor bedanken. Ik zal nooit de gunst vergeten die ze ons hebben bewezen. Ik hoop dat al degenen die door ISIS gevangen worden gehouden, worden vrijgelaten, herenigd worden met hun families en vrij kunnen leven.”