- Zuid-Koerdistan
Cemil Bayık, medevoorzitter van de uitvoerende raad van de KCK (Unie van Koerdische Gemeenschappen), sprak met Stêrk TV over de verkiezingsuitslag, het isolatieregime dat werd opgelegd aan de Koerdische volksleider Abdullah Öcalan en het guerrillaverzet tegen de aanvallen van de Turkse staat.
We publiceren hier het eerste deel van het diepte- interview:
De isolatie van de leider van het Koerdische volk, Abdullah Öcalan, duurt voort. Hem wordt geen toestemming gegeven om zijn advocaten en familie te ontmoeten en hij wordt regelmatig onderworpen aan zogenaamde ‘disciplinaire straffen’. Hoe beoordeelt u de huidige situatie van Abdullah Öcalan?
Direct na de oprichting begon de bezettende Turkse staat met het plegen van massamoorden tegen verschillende volkeren. Vele volkeren werden zo onderworpen aan genocide, waaronder het Koerdische volk. Sindsdien heeft de Turkse staat het Koerdische volk enorm veel leed berokkend en hebben de Koerden zich verzet tegen deze aanvallen. Ze hebben heldhaftig weerstand geboden en zichzelf verdedigd.
De bezettende Turkse staat wil nog steeds doorgaan met dit genocidale beleid. Als we dit beleid uit het verleden – een beleid van massamoorden tegen de volkeren – niet begrijpen, kunnen we de huidige benadering van de Turkse staat ten opzichte van Rêber Apo [Abdullah Öcalan] niet begrijpen. Dit beleid tegen Rêber Apo is eigenlijk een beleid tegen alle Koerden, volkeren en de mensheid als geheel. Want Rêber Apo is de leider van een volk. Daarom moeten we de mentaliteit van de Turkse staat goed begrijpen. Als een staat is gebaseerd op genocide, zal het nooit rekening houden met wet, recht en internationale regels. We kunnen vandaag de dag duidelijk zien dat het gevoerde beleid tegen Rêber Apo en het Koerdische volk zowel in strijd is met de eigen wetten van Turkije als met het internationaal recht.
Het enige waar zij aan denken is het uitroeien van de Koerden. De Turkse staat gebruikt al zijn instellingen hiervoor. Het beleid tegen Rêber Apo vormt een beleid tegen het Koerdische volk en menselijke waarden. Rêber Apo verdedigt menselijke waarden. Daarom is de isolatie van Rêber Apo een poging om de genocide te voltooien. Deze isolatie heeft niets te maken met de wet. Het is puur politiek. Wanneer de strijd toeneemt, verzacht de Turkse staat de isolatie een beetje. Maar wanneer de strijd zwak is, herstelt men de volledige isolatie. Daarom moet iedereen begrijpen dat het hun plicht is om zich uit te spreken tegen volledige isolatie en zich te verzetten tegen genocide. Dan zal de Turkse staat een stap terug doen in haar genocidale beleid. Dit is de verantwoordelijkheid van ons volk, onze internationale vrienden, alle revolutionairen en socialisten. Degenen die zichzelf definiëren als patriotten, socialisten, democraten en intellectuelen moeten zich verzetten tegen de volledige isolatie en de strijd voor de fysieke vrijheid van Rêber Apo intensiveren.
Daarom moeten alle Koerden, socialisten, democraten en internationale vrienden van het Koerdische volk in de vier delen van Koerdistan en daarbuiten een grote strijd voeren voor Rêber Apo. Omdat de Turkse staat een genocidaal beleid voert. Ze wil een genocide plegen tegen de Koerden en de PKK door precies hetzelfde te doen tegen Rêber Apo. De Turkse staat moet onmiddellijk de volledige isolatie opheffen. De advocaten en familie van Rêber Apo moeten hem kunnen bezoeken. Rêber Apo heeft rechten als gevangene. De Turkse staat moet deze rechten erkennen. Ik doe ook een oproep aan alle politici en mensen die vechten voor mensenrechten: ze moeten een verzoek indienen om Rêber Apo te bezoeken.
Vanwege de aardbeving in Noord-Koerdistan en Turkije en daarna vanwege de verkiezingen heeft uw beweging besloten om in februari een halt toe te roepen aan alle militaire aanvallen. Maar de Turkse staat ging door met haar aanvallen ondanks dit besluit. Onlangs kondigde de KCK het einde aan van de stopzetting van alle aanvallen. Wat heeft ertoe geleid dat jullie deze beslissing hebben genomen?
We hebben een halt toegeroepen aan alle militaire aanvallen om een reden. Er vond een zeer zware aardbeving plaats in Koerdistan. Duizenden van onze mensen kwamen om het leven en raakten gewond. We wilden onze verantwoordelijkheid nakomen en het leed van ons volk verzachten. Een andere reden was om een sterk kader voor democratische politiek te waarborgen. Omdat in oorlog, onvermijdelijk, democratische politiek geen sterke strijd kan voeren. Omdat er een fascistische en genocidale regering is in Turkije die zich overal mee bemoeit. Daarom was onze beslissing een menselijke en morele beslissing. In het kader van de verkiezingen in Turkije en Noord-Koerdistan werd er onder het volk gesproken dat de AKP-MHP provocaties zou uitvoeren. Ze hadden dit eerder gedaan. Daarom was er zo’n angst onder het volk. We hebben daarom de stopzetting van al onze aanvallen verlengd om eventuele provocaties te voorkomen.
Ondanks onze beslissing om alle militaire aanvallen stop te zetten, veranderde de Turkse staat haar oorlogsbeleid niet. Ze willen de PKK vernietigen en het Koerdische volk uitroeien. Daarom was ze niet in staat om de reden voor onze beslissing te begrijpen. De Turkse staat dacht dat de guerrillastrijders deze beslissing hadden genomen omdat ze verzwakt waren. Ze zag de beslissing als een kans om de guerrilla te vernietigen. Daarom heeft de Turkse staat haar aanvallen nog meer geïntensiveerd, zowel in de Medya Verdediginszones [gebieden die door de guerrillastrijders worden gecontroleerd in Zuid-Koerdistan] als overal in Zuid-Koerdistan [Noord-Irak], Rojava [Noord-Syrië] en Noord-Koerdistan [Oost-Turkije]. Ze hebben veel bombardementen uitgevoerd en bleven chemische wapens gebruiken, in feite alle middelen die tot hun beschikking stonden. Ze namen veel verschillende maatregelen, zoals arrestaties, moorden en zware straffen in de gevangenissen. Sinds zij deze stappen hebben genomen, heeft onze beslissing om alle militaire aanvallen te stoppen zijn betekenis verloren. Daarom hebben we officieel verklaard dat de halt aan alle aanvallen is beëindigd.
Sinds jullie het einde van deze beslissing hebben aangekondigd, is het gevecht in de Medya Defense Zones geïntensiveerd. Kun je ons vertellen wat de laatste ontwikkelingen daar zijn?
De Turkse staat heeft nooit het vermogen van de guerrilla begrepen om aan te vallen. En dat begrijpt ze nog steeds niet. De Turkse staat beschikt over bepaalde technologische mogelijkheden en sommige machten helpen haar. Zo dacht ze dat ze gemakkelijk een klap kon uitdelen aan de guerrilla. Maar dat is niets meer dan zelfbedrog. Direct nadat we de halt aan alle aanvallen hebben beëindigd, werden er door de guerrillastrijders veel effectieve en krachtige aanvallen uitgevoerd.
Als gevolg van deze aanvallen heeft de Turkse staat onlangs zware klappen gekregen in veel gebieden, vooral in Xakurkê en Metîna [beide gebieden in Zuid-Koerdistan]. Ik wil graag van deze gelegenheid gebruik maken om eer te betuigen aan Heval [Kameraad] Asya, Azad en Koçer, die recentelijk zijn gesneuveld bij een guerrilla-aanval in Xakurkê. Van deze vrienden was er één Duits, één Koerdisch en één Turks. Met andere woorden, ze vertegenwoordigden verschillende volkeren. Dit toont de realiteit van onze beweging aan. Het is niet alleen een Koerdische beweging, maar een beweging voor de vrijheid en democratie van alle volkeren.
Nu zal de oorlog nog intensiever worden omdat er opnieuw een pro-oorlogsregering is gevormd in Turkije. Erdoğan heeft al openlijk gezegd dat ze een sterkere militaire en diplomatieke oorlog zullen voeren. Het nieuwe kabinet is op die basis gevormd. De Turkse staat intensiveert momenteel haar aanvallen dag na dag. Ons verzet tegen deze aanvallen wordt ook sterker. Ons volk en onze democratische en socialistische vrienden moeten deze realiteit goed begrijpen. Wanneer de Turkse staat haar aanvallen opvoert en de oorlog intenser wordt, mag niemand zwijgen en passief toekijken. Waar ze ook zijn, ze moeten hun plicht vervullen ten opzichte van het Koerdische volk en de strijd voor democratie en vrijheid.
In haar verklaring over het einde van de stopzetting van alle militaire aanvallen stelde de KCK dat de Turkse staat na de verkiezingen haar aanvallen vooral op Rojava heeft opgevoerd. Onlangs werden de medevoorzitter van het kanton Qamishlo, Yusra Derwêş, de vicevoorzitter Leyman Şiwêş en raadslid Firat Tûma vermoord in een aanval van de Turkse staat. Waarom nemen deze aanvallen nu toe?
Onlangs vond er in Astana een vergadering plaats met de deelname van Rusland, Syrië en Iran. Er zijn al vaak Astana-bijeenkomsten geweest. Maar er is geen enkele oplossing gevonden voor welk probleem dan ook van de volkeren, noch in Syrië, noch in het Midden-Oosten. Sterker nog, deze bijeenkomsten hebben de bestaande problemen alleen maar groter gemaakt. Het is duidelijk dat de betrokken partijen zich ook richten op de Koerdische kwestie tijdens deze bijeenkomsten. Maar in plaats van het probleem politiek en democratisch te aanvaarden en op te lossen, zoeken ze manieren om de Koerden uit te schakelen. Na elke Astana-bijeenkomst werden de problemen in Syrië en het Midden-Oosten groter. De Turkse staat heeft veel gebieden in Syrië bezet en zelfs geannexeerd. Ze heeft al haar instituties in deze gebieden gevestigd. Ze blijft de Koerden gedwongen verdrijven uit Serêkaniyê, Girê Spî en Afrin en plaatst bendes [islamistische proxykrachten] die aan de Turkse staat gelieerd zijn daar. Met andere woorden, de Turkse staat verandert de demografie van deze gebieden. Ze doet dit omdat haar beleid gebaseerd is op Koerdische genocide. De Turkse staat heeft al verklaard dat ze alle resterende door Koerden gecontroleerde gebieden [in Syrië] wil hebben. Daarom voert ze al deze aanvallen uit voor het internationale publiek.
De Turkse staat, die tot doel heeft Koerden en Koerdistan uit te roeien, doet dit niet alleen op basis van haar eigen kracht. Enerzijds steunen de deelnemers aan de Astana-bijeenkomst de Turkse staat, terwijl anderzijds de NAVO zwijgt. Aangemoedigd door dit feit zet de Turkse staat haar oorlogsbeleid moeiteloos voort. Syrië moet geen valse plannen maken met de Turkse staat die zijn grondgebied bezet. Als het dat wel doet, zal het de zwaarste klap krijgen. De machten die deelnemen aan de Astana-bijeenkomsten hebben verklaard dat ze Syrië zullen steunen bij het uitroeien van de Koerden. Syrië mag dit niet accepteren omdat het een valstrik is. Syrië moet zich verenigen met het Koerdische, Arabische en Assyrische volk tegen deze plannen. Het moet zich richten op het oplossen van de Koerdische kwestie en onderhandelen met de Koerden. Het moet strijden tegen de bezettende Turkse staat en deze verwijderen uit de bezette gebieden. Dit zal Syrië ten goede komen. Als de Syrische staat de strijd aangaat met het Syrische volk, zal het de grootste schade lijden. Ik geloof dat Syrië dit begrijpt.
Terwijl er gesprekken plaatsvonden in Astana, ontmoette Masrour Barzani onlangs Erdogan en andere regeringsfunctionarissen in Ankara. Wat vindt u van deze gesprekken?
Ja, terwijl de Astana-gesprekken plaatsvonden, ging Masrour Barzani naar Turkije en ontmoette hij Erdoğan, Fidan [de nieuwe minister van Buitenlandse Zaken] en Yaşar Güler [de nieuwe minister van Defensie]. Daarna maakte Yaşar Güler een verklaring en zei: “Onze gesprekken met Masrour Barzani zijn goed verlopen en zullen positieve resultaten opleveren.” Na de gesprekken van Barzani werd Qamishlo aangevallen en stierven de medevoorzitter van het kanton Qamishlo, Yusra Derwêş, de vicevoorzitter Leyman Şiwêş en raadslid Firat Tûma de martelaarsdood. Natuurlijk kan Masrour Barzani naar Turkije gaan en daar gesprekken voeren. We zijn hier niet tegen. Maar als de Koerden worden aangevallen wanneer hij naar Ankara gaat of terwijl hij daar is, en als de Koerden worden aangevallen nadat hij terugkeert, heeft dit duidelijk een betekenis.
Yaşar Güler, de oorlogsminister van Turkije, zei dat hun gesprekken positief waren en binnenkort praktische resultaten zouden opleveren. Iedereen weet dat de Turkse staat een beleid van genocide voert tegen de Koerden. Dus wat betekent het precies dat ze zeggen dat er positieve gesprekken waren tussen hen en dat de praktische resultaten binnenkort zichtbaar zullen zijn? Dat is wat iedereen zich nu afvraagt: Wat voor soort gesprekken zijn er gevoerd tussen Masrour Barzani en de Turkse staat en welke beslissingen zijn er genomen? Ze moeten dit uitleggen. Als ze geen verklaring afleggen en als ze geen rekening houden met alle vragen die de Koerden hierover hebben, dan zal iedereen denken dat er negatieve beslissingen zijn genomen tussen de Turkse staat en Masrour Barzani tegen de PKK en het Koerdische volk. Omdat de Turkse staat een oorlog voert tegen de Koerden.
Keer op keer is internationale steun van cruciaal belang geweest voor de verdediging van Rojava en Noord- en Oost-Syrië. Hoe ziet u de huidige internationale reactie op de aanvallen van Turkije?
Als Syrië niet onderhandelt met de Koerden en zich richt op het oplossen van het probleem met hen, zullen de Koerden van Rojava natuurlijk hun alliantie met andere volkeren versterken. Ze zullen hun verzet tegen de bezetting vergroten. Ze zullen zich niet overgeven aan de Turkse staat. Iedereen moet zich hiervan bewust zijn. Wat we willen, is dat Syrië, het Koerdische volk en de andere volkeren zich verzetten tegen de bezettende Turkse staat, omdat de Turkse staat wil dat de oorlog intenser wordt en de bezette gebieden in Syrië uitbreiden. Als Syrië niet wil dat meer van zijn grondgebied wordt bezet door de Turkse staat, dan moet het zijn betrekkingen met de Koerden verbeteren. De Turkse staat voert aanvallen en bloedbaden uit. Bijna dagelijks slachten ze burgers af in Rojava. Maar iedereen zwijgt. Zwijgen betekent de bloedbaden van de Turkse staat tegen de Koerden als normaal beschouwen. Als Syrië daar niet zo over denkt, moet het zich tegen deze aanvallen verzetten. Maar als het dat niet doet, beschouwt het duidelijk de bloedbaden van de Turkse staat als positief. Dit betekent dat het ook medeverantwoordelijkheid draagt voor deze bloedbaden.
Rojava verdedigt menselijke waarden. Daarom moet iedereen die zichzelf een democraat, socialist, ecoloog, libertair, kunstenaar of intellectueel noemt, iedereen die tegen bezetting, annexatie en fascisme is en die democratie en menselijke waarden ondersteunt, Rojava verdedigen. Omdat Rojava niet alleen vecht voor zichzelf, maar voor de hele mensheid. Ze heeft dit in de praktijk bewezen. Rojava heeft een zware oorlog gevoerd tegen ISIS en heeft duizenden martelaren en gewonden geleden. Ze heeft daarmee de mensheid behoed voor een groot onheil. Nu slacht de Turkse staat precies die mensen af die zich hebben verzet tegen ISIS en die menselijke waarden verdedigen. Waarom zwijgt de mensheid? Sommige staten zwijgen vanwege hun belangen, maar waarom zwijgen intellectuelen, socialisten, vrouwen, ecologische bewegingen en allen die strijden voor democratie en vrijheid? Ze mogen niet zwijgen. Omdat sommige leden van de bewegingen die ik noemde ook hebben deelgenomen aan deze strijd. Sommigen van hen zijn gesneuveld. Deze bewegingen hebben ook grote inspanningen geleverd voor Rojava. Daarom moet de mensheid Rojava verdedigen tegen de Turkse staat. Vooral het Koerdische volk in de vier delen van Koerdistan en daarbuiten moet dit verdedigen.
Hoe moet de bevolking van Rojava en Noord- en Oost-Syrië reageren op de huidige dreigingen en aanvallen?
De Turkse staat wil zijn aanvallen op Rojava vergroten. Het streeft er zelfs naar nieuwe gebieden te bezetten. Momenteel voert het diplomatieke inspanningen in de internationale arena om in te grijpen in Rojava. Ons volk moet dit erkennen. Ze moeten zich voorbereiden om zichzelf te verdedigen tegen bezetting. Dit is wat we van hen vragen: Verlaat uw land en huizen niet wanneer de aanvallen van de bezetter beginnen. U moet op uw land blijven en standhouden tegen de bezetting tot het einde. Als u blijft en verzet biedt op uw land, zal de Turkse staat grote klappen krijgen en het niet kunnen bezetten.