Ongeveer twee weken geleden is het Iraanse regime begonnen met grootschalige bombardementen vanuit de lucht en over land in de regio rondom het Kosalan-Bermassief in Merîwan en Serwawa in Rojhilat/Oost-Koerdistan. Deze artillerieaanvallen hebben zware bosbranden veroorzaakt die een groot deel van het natuurgebied hebben verwoest. De autoriteiten hebben niets gedaan om de brand te stoppen. Sterker nog, ze hebben zelfs de bluspogingen van drie milieuactivisten, Mohsên Dadger, Seid Dadger en Yaser Sabêrî, belemmerd en hen gearresteerd.
Deze aanvallen van de Iraanse Revolutionaire Garde vormen ernstige onderdrukking tegen de lokale bevolking en de plaatselijke landbouwindustrie, wiens levensonderhoud bedreigd wordt door deze ecologische ramp. De bombardementen zijn echter vooral gericht tegen de guerrillastrijders die strijden voor vrijheid, vrouwenbevrijding, ecologie en radicale democratie.
Het is niet alleen de PUK (Defensiekrachten van Oost-Koerdistan) en HPJ (Vrouwenverdedigingseenheden) die worden aangevallen door de Revolutionaire Garde in de bergen van Rojhilat, maar ook de Koerdische samenleving als geheel. Tegelijkertijd vindt er in Rojava een droneoorlog plaats tussen Turkije en de autonome regio. Beide staten, zowel Turkije als Iran, proberen met grof geweld de vrijheidsbeweging te verzwakken die zich tussen deze twee agressors bevindt.
Op 20 juni 2023 doodde een Turkse drone Yusra Derwêş, een hooggeplaatste vertegenwoordiger van het Autonome Zelfbestuur van Rojava en medevoorzitter van het kanton Qamişlo, haar plaatsvervanger Lîman Şiwêş en hun chauffeur Firat Tuma. Al jarenlang strijdt de Koerdische vrouwenbeweging tegen de kapitalistische en imperialistische bezetting en het patriarchale systeem. Deze aanval is een aanval op de filosofie van “Jin Jiyan Azadî” (Vrouw Leven Vrijheid) en tegen alle vrouwen die hiervoor staan en vechten.
Natiestaat en solidariteit met de “Jin Jiyan Azadî”-beweging?
Sinds vorig jaar wordt de slogan “Jin Jiyan Azadî” over de hele wereld, ook in Nederland en Duitsland, geroepen. Duizenden mensen zijn de straat op gegaan om solidariteit te tonen met de demonstranten in Iran en Oost-Koerdistan. Ricarda Lang, woordvoerster op het gebied van vrouwenpolitiek en voorzitter van de Duitse linkse partij de Groenen, zei vorig jaar: “We mogen niet wegkijken.” Dienovereenkomstig hebben Europese landen geprobeerd de protesten op straat en in hun parlementen te “ondersteunen” met behulp van sociale media en de slogan. Tegelijkertijd leveren ze al jaren wapens aan Turkije vanwege economische belangen en imperialistische projecten. Daardoor blijven ze de Iraanse en Turkse staten steunen in hun criminele en brute beleid tegen de Koerdische vrijheidsstrijders. Dus de slogan “Jin Jiyan Azadî” wordt door westerse landen gebruikt als een uiting van hun liberaliteit, maar tegelijkertijd wordt deze slogan uitgebuit, misbruikt en uitgehold. De veiligheid van de imperialistische NAVO-partners is de veiligheid van de heersenden en niet de veiligheid van de samenlevingen.
Ons antwoord is verzet, omdat verzet leven betekent
Als KJAR-Europa (Gemeenschap van Vrije Vrouwen van Rojhilat in Europa) nodigen we alle feministen, milieuactivisten en revolutionaire mensen uit om niet te zwijgen en aandacht te vestigen op deze staatsterreur en actief iets te doen. Er moet ook druk worden uitgeoefend op Europese regeringen om de Koerdische vrijheidsbeweging te ondersteunen. Een vrijheidsbeweging gebaseerd op vrouwenbevrijding en strijdend voor een democratische en politieke oplossing voor Iran en het Midden-Oosten verdient steun. We staan niet toe dat staatsfeminicide en de bombardementen op de Koerdische vrijheidsbeweging genormaliseerd worden. Samen komen we in opstand tegen de bezetting en moordende aanvallen van het fascistische regime. Ons antwoord is verzet, omdat verzet leven betekent. Jin Jiyan Azadî!