- Turkije
Hoewel de oppositie de verkiezingen niet heeft gewonnen, is er volgens socialisten in Turkije wel een basis gevormd voor een sterkere strijd.
Turkije’s socialisten zijn begonnen met zelfkritiek na de verkiezingen. Ze spraken met ANF Nieuwsagentschap over de resultaten van de presidents- en parlementsverkiezingen van mei.
Öztürk: Er is een dynamisch proces
Hakan Öztürk, voorzitter van de Arbeidersbewegingspartij, definieerde de verkiezingen als een strijdtoneel en benadrukte de mogelijkheid van fraude door de heersende klasse. Hij zei: “De verkiezingsresultaten geven ons de mogelijkheid om onze fouten te bespreken. Nu zien we een dynamisch proces. Het volk heeft haar steun voor de heersende AKP in zekere mate ingetrokken, maar niet voor Erdogan. Dit betekent dat de door de AKP-regering gecreëerde omstandigheden waarbij druk op de Centrale Bank werd uitgeoefend effectief waren. Een ongekende hoeveelheid fondsen werd door de regering gebruikt voor haar verkiezingscampagne, waardoor de politieke trend tegen de regering tot stilstand werd gebracht. Afhankelijk van de economische omstandigheden kwamen grote delen van het publiek opnieuw tot stilstand. We zien dat we nog niet het punt hebben bereikt waarop elke terugtrekking onmogelijk is.”
Omstandigheden uiterst oneerlijk
Met nadruk op het feit dat de helft van Turkije Erdogan en het regime afwees ondanks alle omstandigheden, vervolgde Öztürk: “Bovendien zijn deze omstandigheden uiterst oneerlijk. Het AKP-regime heeft geen kans om verkiezingen te winnen behalve onder zulke buitengewoon oneerlijke omstandigheden. Erdogan kreeg 52 procent van de stemmen, terwijl zijn rivaal Kılıçdaroğlu 48 procent kreeg. We zijn ver voorbij de vorige vergelijking die stelde dat 70 procent van Turkije rechts (tegen verandering) is, en 30 procent links (voor verandering).”
Geen actie over de Koerdische kwestie is geen oplossing
Öztürk wees erop dat tijdens de verkiezingscampagne openbare diensten, waaronder voeding, onderdak, onderwijs en gezondheid, niet werden besproken. Hij zei: “Zelfs een eenvoudige video, waarvan de president ook heeft toegegeven dat deze nep was, heeft het proces ernstig beïnvloed. Daarom is het vermijden van discussies over de Koerdische kwestie geen oplossing. We moeten praten over de basis economische omstandigheden van het land en de Koerdische kwestie. Er is een probleem met eigendomsverhoudingen in dit land en er is een Koerdische kwestie. We moeten in staat zijn om op een normale en rechtvaardige manier te praten over de eigendomsvraag en de Koerdische kwestie.”
We zullen opnieuw weerstand bieden, we zullen opnieuw lopen
Öztürk merkte op dat geschiedenis vaak langzaam verliep en dat basisomstandigheden niet veranderden volgens de wensen van socialisten. Hij voegde eraan toe: “We kunnen de objectieve omstandigheden niet kiezen. We hebben 12 maart, 12 september, de jaren ’90 meegemaakt en weerstand geboden. We zullen opnieuw weerstand bieden, en we zullen opnieuw lopen.”
Dalveren: de oppositie was verdeeld
Gürşenay Dalveren, medevoorzitter van de Socialistische Heroprichtingspartij (SYKP) in de provincie Istanbul, zei dat ondanks alle zwarte propaganda en misleidingen van de regering, 48 procent van de mensen dit monsterlijke systeem niet accepteerde. Dalveren verklaarde dat zij te maken hadden met fraude, leugens en samenzweringen door de staat en de AKP. “Tijdens haar 22-jarige heerschappij heeft de AKP een bepaald percentage kiezers afhankelijk gemaakt van zichzelf. De mensen die rijk zijn geworden door de AKP wilden niet afstand doen van de AKP, en de staat mobiliseerde al haar middelen hiervoor. De oppositie was versnipperd en kon de massa’s niet volledig uitleggen wat zij zouden verliezen. Onze onvermogen om beleid op voldoende niveau te introduceren, onze onvermogen om het electoraat te consolideren en de beperking van de verkiezingscampagne tot het uitdelen van folders waren onze fouten. Het belangrijkste is dat we geen parlementaire meerderheid hebben behaald. De Alliantie voor Arbeid en Vrijheid, die 10% steun bood aan de kandidaat van de Nationale Alliantie bij de verkiezingen van 28 mei, werd genegeerd en nationalistische discoursen werden verspreid. Sommige kiezers gingen niet naar de stembus in de tweede ronde.”
“We moeten toegeven dat we deze verkiezing niet hebben gewonnen. Zonder in wanhoop en pessimisme te vervallen, is het noodzakelijk om de realiteit te begrijpen waarmee we te maken hebben in dit proces waarin fascisme geïnstitutionaliseerd wordt. Door onszelf bloot te stellen aan kritiek- en zelfkritiekmechanismen moeten we opstaan en dit proces op de juiste manier aanpakken.”
Doruk: We wisten dat het niet genoeg was
Senem Doruk, een lid van het Centraal Comité van de Communistische Partij van Turkije (TKP), verklaarde dat de verkiezingsuitslagen niet verrassend waren. Ze voegde eraan toe dat het bijna onmogelijk was voor een oppositie die Erdogan imiteert om een verkiezing te winnen om van hem af te komen.
Doruk onthulde dat ze opriepen tot steun voor Kılıçdaroğlu niet omdat ze de Nationale Alliantie of Kılıçdaroğlu omarmden, maar omdat ze niet wilden dat de Turkse samenleving in pessimisme zou vervallen en van Erdogan af wilden. Ze zei: “We hebben zowel voor als tijdens de verkiezingen met al onze macht gewerkt, maar we wisten dat dit niet genoeg was. Omdat dit niet alleen in Turkije het geval is, maar ook in de hele wereld, is er geen mogelijkheid voor een permanente oplossing via stembussen. De samenleving overtuigen dat emancipatie alleen kan worden bereikt door verkiezingen en stembussen zal geen emancipatie brengen. Verkiezingsdromen moeten nu achtergelaten worden.”
Oppositie heeft erdogan laten winnen
Doruk benadrukte dat de oppositie Erdogan heeft geholpen de verkiezingen te winnen, en dit was niet de eerste keer. Ze vervolgde: “Bovendien moeten we openlijk zeggen dat Erdogan de verkiezingen niet alleen heeft gewonnen. De oppositie heeft rechtstreeks geholpen om Erdogan de verkiezingen te laten winnen. Dit is niet alleen iets wat we hebben meegemaakt in de laatste verkiezingen. Denk aan de presidentskandidaat van de CHP direct na de Gezi Park-opstand… Het is niet alleen zo dat Erdogan werd herkozen, maar ook het meest reactionaire parlement in de geschiedenis werd gevormd na de verkiezingen. We moeten de mensen voor dit parlement laten opstaan. Politieke sferen buiten het parlement moeten belangrijker worden. Bijvoorbeeld, we moeten vermijden dat de perceptie ontstaat dat demonstraties op straat een misdaad zijn. We moeten onze rechten op elk gebied opeisen. Gezien de verkiezingsresultaten heeft niemand het recht om ons revolutionairen, communisten onder druk te zetten en te zeggen: “dit is niet het juiste moment.”
Dilmeç: De oppositie wilde niet winnen
Hakan Dilmeç, een vertegenwoordiger van de Kaldirac-beweging, verklaarde dat Erdogan eigenlijk sinds de verkiezingen van 7 juni 2015 niet in staat is geweest om te winnen, maar dat de oppositie de verkiezingen ook niet wilde winnen. Dilmeç zei dat alle verkiezingsfraude bij de presidentsverkiezingen onder het tapijt werd geveegd omdat de oppositie geen bezwaar maakte. Deze stilte zorgde ervoor dat de verkiezingsresultaten werden waargenomen alsof ze authentiek waren.
Dilmeç benadrukte dat het verkeerd was om politieke analyses te maken op basis van deze resultaten. Hij verklaarde: “De verkiezingsuitslagen zijn niet echt. Dat moet je in de eerste plaats weten. We dachten al dat het zo zou zijn. Er is een voortdurende oorlog in de regio, of liever gezegd een oorlog om de regio te verdelen, en de VS gebruikt Turkije al lang als zondebok voor deze oorlogspolitiek. Ze wilden doorgaan met Erdogan voor de voortzetting van deze oorlogspolitiek. Druk op de werkende klasse, arbeiders, volkeren, vrouwen, studenten en jongeren zal blijven toenemen. Een paleisregime, dat allerlei economische, politieke, sociale crises heeft veroorzaakt, probeert aan de macht te blijven door middel van aanvallen. Dit hebben we tijdens het verkiezingsproces steeds gezegd. Het is noodzakelijk om een gemeenschappelijke strijd op basis van verzet naar voren te brengen. Misschien zou het zinvol zijn geweest om de verkiezingen hiervoor te gebruiken, maar ook de Labour and Freedom Alliance had zijn eigen kandidaat moeten introduceren en zijn eigen propaganda moeten maken. We denken dat dit een grote fout was. Vanaf nu zullen we de gemeenschappelijke strijd ontwikkelen. We zullen samenwerken om het verzet uit te breiden.”
Pelin Kahiloğulları, woordvoerder van de Socialistische Vrijheidspartij, benadrukte dat hoewel de verkiezingsresultaten hebben bijgedragen aan de institutionalisering van fascisme, het volk niet verslagen is. Ze zei: “Naast zijn onduidelijke overwinning heeft Erdogan nu ook een ingestorte economie en een dubieuze regering die schommelt tussen de NAVO en Rusland.”
Kahiloğulları zei dat de CHP tijdens het verkiezingsproces een aanpak heeft aangenomen die alle imposities van Erdogan accepteerde, wat het in de ogen van het volk ongeloofwaardig maakte.
Geen pauze
Kahiloğulları voegde toe: “In plaats van de verkiezingen en het parlement, waarvan het volk denkt dat ze oplossingen kunnen bieden voor meerdere crises, zijn er omstandigheden waarin mensen alleen door hun eigen strijd op zichzelf kunnen vertrouwen en aan hun behoeften kunnen voldoen. Het is noodzakelijk om geen moment pauze te nemen in de strijd tegen jihadistische bendes, misogynisten en de vijanden van de Koerden en Alevieten. De stemmen die de regeringspartij heeft gekregen in Anatolische steden waren het product van een unie van corruptie en bedrijfsregering-relaties, evenals de versterking van de nationalistisch-conservatieve structuur van die regio’s door religieuze gemeenschappen.”
Zelfs de organisatie van lokale arbeidersverzet dat opkomt in bepaalde perioden is een dringende behoefte voor de democratische transformatie van het land. Anders zou de armoede waaraan de werkende klasse wordt blootgesteld niet automatisch een houding van verzet produceren. De heersende macht kan legitimiteit produceren door armoede te beheren, die gebaseerd is op bewuste beleidsmaatregelen via religieuze gemeenschappen, lokale overheden en pro-zakenbonden.
We zullen een populaire democratische optie promoten
Het proces van subjectivering van het volk, waarvan de basis was gelegd in de Koerdische volksbeweging en de Gezi-opstand, en hun machtsovername door een onderdeel te worden, is niet verslagen. Ja, Erdogan gaat zijn eigen weg, maar het volk is niet op zijn eigen manier verslagen en het verkiezingsproces heeft aangetoond dat het sneller en sterker inslaan van die weg nodig is om te leven.
Net zoals het proces van institutionalisering van fascisme dat wordt uitgevoerd door de heersende krachten zijn eigen weg vindt, kunnen de mensen ook hun eigen weg vinden! We zullen een populaire-democratische optie promoten met onze eigen mars.”