Op 19 april 2023 is de Russische anarchist Dmitriy Petrow, ook bekend als Ilja Leschij, omgekomen in een gevecht bij Bachmut in Oekraïne. Hij streed in het Oekraïense leger tegen de Russische imperialistische agressie. Zijn dood werd bevestigd op 27 april. Petrow baseerde zich sterk op de revolutie in Rojava en was onder andere vertaler van het boek “Revolution in Rojava”, dat in 2014 in het Duits en in 2016 in het Russisch verscheen.
Dmitriy Petrow was een gepromoveerde historicus en antropoloog en werkte aan het Instituut voor Afrikaanse Studies van de Russische Academie van Wetenschappen. Hij bezocht Koerdistan en was medeauteur van enkele boeken. Daarnaast was hij medeorganisator van het onderzoeks- en mediaproject Hevale over Rojava. In Rojava stond hij bekend onder de naam Sewa.
Dmitriy Petrow was vele jaren lid van de anarchistische beweging. Hij zette zich in voor ecologie en de rechten van arbeiders en streed onder andere tegen bouwbedrijven. Als antifascist streed hij tegen neonazi’s op straat in Moskou. Dmitriy was een anarchist, maar nam solidair deel aan socialistische groepen. Zo nam hij deel aan de campagne van de Sotsyalnyi Rukh (“Sociale Beweging”) om de buitenlandse schuld van Oekraïne te schrappen en schreef hij meerdere artikelen over Rojava voor het tijdschrift Commons.
Dmitriy Petrow nam deel aan de protesten in Bolotnaya in Rusland in 2011, op Maidan in Oekraïne in 2014 en bij de protesten in Wit-Rusland in 2020. Vanwege dreigende arrestatie in Rusland verhuisde hij enkele jaren geleden naar Oekraïne, maar bleef betrokken bij de Russische anarchistische beweging. Op de eerste dag van de invasie sloot Dmitriy zich aan bij een poging om een anarchistische eenheid te vormen in het Oekraïense leger. Hij nam deel aan gevechten bij Svatovo en Kreminna.
Hij verloor zijn leven tijdens een poging tot tegenaanval in de buurt van Bachmut. De gevechten om de stad Bachmut in de regio Donetsk duren voort sinds 1 augustus 2022. Oekraïense strijdkrachten staan daarbij tegenover reguliere Russische troepen en krachten van de Wagnergroep.
Een zwarte dag voor de anarchistische beweging
Zijn kameraden van de Combat Organization of Anarcho-Communists (BOAK) in Rusland hebben een verklaring afgegeven na de dood van Dmitriy Petrov:
“Onze kameraad, de anarchist Dmitriy Petrov, is gevallen in Oekraïne. Het is een zwarte dag voor de hele anarchistische beweging en onze organisatie in het bijzonder. Op 19 april 2023 viel onze kameraad Dmitriy Petrov, een van de oprichters en actieve leden van BOAK, in de buurt van Bachmut in Oekraïne in de strijd voor vrijheid.
Dima was een langdurige en consequente anarchist. Hij stond lange tijd bekend in de beweging als een milieuactivist, maar zijn activiteiten waren niet beperkt tot de verdediging van de natuur. Hij nam deel aan acties ter bescherming van het Bitsevsky-bos, evenals met Food Not Bombs, voerde strijd tegen het verwerken van afval en de bouw van afvalverbrandingsinstallaties, voor de rechten van werknemers binnen de Interprofessional Union of Employees, en tegen politiegeweld. Hij nam actief deel aan de antifascistische beweging en verweerde zich tegen neonazi’s op straten van Moskou en elders.
Hij nam deel aan protesten op het Bolotnaya-plein in 2011, op Maidan in 2014 en in Wit-Rusland in 2020. Hij nam deel aan de publicatie en vertaling van activistische literatuur. Hij nam deel aan etnografische expedities en heeft een doctoraat in geschiedenis. Dit alles zou voldoende zijn voor tien activisten – maar Dima beperkte zich daar niet toe. Dima was in de late jaren 2000 de wortel van de anarchistische partizanenbeweging. En sindsdien is hij elke dag een partizaan gebleven. […]
En ja, natuurlijk was Dima ook een van de oprichters van de beroemde Black Blog en een actieve deelnemer aan al zijn acties. Dit omvatte ook het bombarderen van het verkeerspolitiepost op de 22ste kilometer van de Moskouse ringweg in 2011.
Tegelijkertijd was Dima niet alleen een revolutionair praktijkbeoefenaar. Hij ontwikkelde ook anarchistische theorie – een aanzienlijk deel van de programmatische en theoretische teksten van zowel de Black Blog als BOAK werden door hem of onder zijn betrokkenheid geschreven.
Zoals een echte revolutionair was Dima een internationalist. Hij nam actief deel aan de oprichting en activiteiten van het International Network for Revolutionary Solidarity. Hij vocht tegen de kwaadaardigheden van onderdrukking waar ze ook voorkwamen en stopte niet bij grenzen. Naast Rusland, Oekraïne en Wit-Rusland trainde hij in Rojava en nam deel aan de strijd voor de bevrijding van het Koerdische volk.
Als reactie op de invasie van Putin in Oekraïne sloot hij zich aan bij het weerstandskomitee om de agressor met wapens in de hand te confronteren. Later nam hij deel aan de gevechten van Svatovo en Kremenna.
Bij alles wat hij deed, handelde hij met volledige toewijding. Hij leefde niet – hij brandde! Zijn heldendaden zijn onsterfelijk. Zijn daden zullen eeuwig duren. We kunnen dit verlies nog steeds niet helemaal begrijpen. We kunnen niet de juiste woorden vinden om jullie te laten begrijpen wat voor een persoon hij was. Het soort persoon dat we allemaal zouden moeten nastreven om te zijn. Maar we zullen proberen die woorden te vinden.”
Laatste woorden
Als mede-oprichter van de Combat Organization of Anarcho-Communists (BOAK), die sinds het begin van de invasie de spoorweginfrastructuur in Rusland saboteert, stuurde Petrov zijn kameraden zijn laatste woorden ter publicatie als hij zijn leven zou verliezen in de strijd.
My name is Dmitry Petrov, and if you read these lines, then most likely I died fighting against the Putin’s invasion of #Ukraine.
I am a member of the Combat Organization of Anarcho-Communists (BOAK), a nd I will still remain this after my death. (1/9) pic.twitter.com/qgMGLU7S0Q
— @AntifaEnt@kolektiva.social (@Antifa_Entsy) April 27, 2023
“Mijn naam is Dmitriy Petrov, en als je deze regels leest, ben ik waarschijnlijk gestorven in de strijd tegen Putin’s invasie van Oekraïne. Ik ben lid van de Combat Organization of Anarcho-Communists (BOAK), en dat zal ik blijven, zelfs na mijn dood.
De BOAK is ons geesteskind, geboren uit ons geloof in een georganiseerde strijd. We zijn erin geslaagd om het op verschillende zijden van de staatsgrenzen te voeren. Ik heb mijn best gedaan om bij te dragen aan de overwinning op de dictatuur en om de sociale revolutie vooruit te helpen.
Als anarchist, revolutionair en Rus vond ik het nodig om deel te nemen aan het gewapende verzet van het Oekraïense volk tegen Putin’s bezetters. Ik deed dit voor gerechtigheid, voor de verdediging van de Oekraïense samenleving en voor de bevrijding van mijn land, Rusland, van onderdrukking. Omwille van alle mensen die hun waardigheid en de mogelijkheid om vrij te ademen, kwijtraken door het afschuwelijke totalitaire systeem in Rusland en Wit-Rusland. Een andere belangrijke reden om deel te nemen aan deze oorlog is om internationalisme vooruit te helpen met ons voorbeeld. In tijden waarin dodelijk imperialisme als reactie een golf van nationalisme en minachting voor Russen veroorzaakt, argumenteer ik met woord en daad: er zijn geen ‘slechte volkeren’. Alle volkeren hebben dezelfde pijn – hebzuchtige en machtshongerige leiders.
Mijn beslissing en mijn stap waren niet slechts individueel genomen. Deze beslissing was een voortzetting van onze collectieve strategie die erop gericht is duurzame structuren te creëren en de tirannieke regimes in onze regio met guerrilla-gevechten te bestrijden.
Mijn lieve vrienden, ik verontschuldig me bij iedereen die ik kwets met mijn afscheid. Ik waardeer jullie warmte zeer. Maar ik ben er sterk van overtuigd dat de strijd voor gerechtigheid, tegen onderdrukking en onrechtvaardigheid een van de meest waardevolle betekenissen is waarmee mensen hun leven kunnen vullen. En deze strijd vereist offers, tot volledige zelfopoffering. De beste manier om mij te herdenken zou zijn om actief door te gaan met vechten, persoonlijke ambitie en onnodige ruzies te overstijgen, terwijl je blijft vechten voor een vrije samenleving gebaseerd op gelijkheid en solidariteit. Voor jou en voor mij en voor al onze kameraden. Risico, ontbering en opoffering zijn onze constante metgezellen op dit pad. Maar wees er zeker van – ze zijn niet tevergeefs.”