Onder het AKP-bewind werden de rechten van vrouwen, die door vele jaren van strijd waren verworven, een voor een afgenomen. De identiteiten, eisen en problemen van vrouwen werden onzichtbaar gemaakt en onopgelost gelaten omdat “de plaats van de vrouw in huis is” volgens de AKP-mentaliteit.
De AKP, die vrouwen buitensluit van politiek en besluitvormingsmechanismen, heeft tot doel vrouwelijke politici te isoleren van de samenleving door middel van detenties. Hoewel het aantal vrouwen in het parlement dankzij het beleid van gelijke vertegenwoordiging van de Democratische Volkspartij (HDP) een van de hoogste is in de geschiedenis van Turkije, zijn 83% van de parlementsleden mannen en 17% vrouwen. In lokale overheden is de vertegenwoordiging van vrouwen veel lager. Dankzij het medevoorzitterschapssysteem dat bij de lokale verkiezingen door de HDP werd geïmplementeerd, steeg de vertegenwoordiging van vrouwen, die niet eens 1% bedroeg, naar 3,5%.
Veel vrouwelijke politici zitten momenteel in de gevangenis.
De Groen Linkse Partij heeft het hoogste aantal vrouwelijke kandidaten bij de verkiezingen die op 14 mei worden gehouden. Veel van de HDP-vrouwen die hard hebben gewerkt en gestreden om deze hoge vertegenwoordiging te waarborgen en de rechten van vrouwen op straat en in het parlement te beschermen, zitten momenteel in de gevangenis. Er is grote geweld en druk tegen vrouwelijke activisten die strijden voor vrouwen, vooral tegen de Tevgera Jinên Azad (TJA-Vrije Vrouwenbeweging).
Enkele van de politici die nog steeds in de gevangenis zitten zijn:
- Ayşe Gökhan (woordvoerster van TJA)
- Leyla Güven (co-voorzitter van DTK)
- Pero Dündar (lid van het parlement)
- Gültan Kışanak (mede-burgemeester van Amed)
- Figen Yüksekdağ (co-voorzitter van HDP)
- Sabahat Tuncel (co-voorzitter van DBP)