- Turkije
Op de avond van 8 maart vonden grote demonstraties plaats in grote steden in Turkije. Talloze vrouwen gingen de straat op in Istanbul, Ankara en Izmir. Met hun massale deelname vormden de vrouwen ondanks repressie en verboden een baken van verzet. Duizenden van hen eisten het aftreden van het regime in Ankara.
Tientallen vrouwenorganisaties hadden opgeroepen tot de demonstratie in Istanbul. De vrouwen verzamelden zich in Çihangir en Karaköy om naar Taksim te marcheren. De districtsgouverneur van Beyoğlu had de Taksim-demonstratie verboden. Ondanks het verbod marcheerden de vrouwen door de straten van Beyoğlu richting het centrale plein. De slogan “Hükümet Istifa” (“regering neemt ontslag”) galmde luid door de straten. Er werden spandoeken gedragen met inscripties als “We zijn boos, we rouwen, we zijn in de feministische opstand tegen patriarchaal-kapitalistische vernietiging”. De vrouwen lazen de namen voor van de vrouwen die werden vermoord bij vrouwenmoorden en bekritiseerden in toespraken de patriarchale rechterlijke macht, die daders beschermt en vrouwen strafbaar stelt die zichzelf verdedigen. Tegelijkertijd beschuldigden de vrouwen het regime ervan het hele budget op de oorlog te richten, zonder geld toe te wijzen aan vrouwen, het leven en de natuur. Met slogans als “Geen catastrofe, maar een bloedbad” verzetten de vrouwen zich ook tegen het regeringsbeleid dat ervoor zorgde dat het dodental bij de aardbevingen in februari omhoogschoot en tegen het gebrek aan hulp waardoor veel mensen stierven in het puin en in de kou.
İstanbul’da tüm yasaklara rağmen 21’inci Feminist Gece Yürüyüşü’nde binlerce kadın bir araya geldi. “Öfkeliyiz yastayız patriyarkal kapitalist yıkıma karşı feminist isyandayız” pankartı açan kadınlar sık sık “Hükümet istifa”, “Yaşasın kadın dayanışması” sloganlarını attı.#8M2023 pic.twitter.com/rEvrhuZIBS
— Politika Haber (@politikamedya) March 9, 2023
“Politie weg, de straten zijn van ons”
De vrouwen stuitten onder meer op politieafzettingen in Cihangir, maar waren vastbesloten naar Taksim te lopen. De vleugel van de demonstratie die begon in Karaköy brak door de politiebarrières terwijl ze leuzen scandeerde en voegde zich bij de rest van de demonstranten in Cihangir onder de slogan “Politie weg, de straten zijn van ons”.
‘Menselijk leven is niet de minste zorg van het regime’
De nu verenigde demonstratie ging verder in de richting van Taksim onder de Koerdische slogan “Jin Jiyan Azadî” (Vrouw, Leven, Vrijheid). De politie had alle wegen naar het plein geblokkeerd. Terwijl de vrouwen bij de slagbomen wachtten, sprak Remziye Alparslan van de vrouwenbeweging TJA namens de organisatoren in het Koerdisch en Ece Zelal Alma in het Turks. Alma benadrukte dat het regime verantwoordelijk was voor de desastreuze gevolgen van de aardbeving van 6 februari, waarbij volgens officiële tellingen meer dan 50.000 mensen om het leven kwamen. dat ze geen echte zorg hebben voor het menselijk leven. Ze probeerden solidariteit strafbaar te stellen en mensen tegen elkaar op te zetten door de politie te gebruiken om mensen te bedreigen en achtervolgen die zich hadden gemobiliseerd om solidariteit te tonen met de slachtoffers van de aardbeving. Wij vrouwen kennen heel goed de minachting voor het menselijk leven, het onvermogen van de staat om crises te beheersen en zijn verantwoordelijkheden na te komen, en de gevolgen hiervan.”
“Opstand, solidariteit en verzet”
Alma riep op tot een gezamenlijke strijd tegen patriarchaal geweld en het systeem en vervolgde: “We zijn hier om samen op te staan tegen alle vormen van geweld, om solidariteit te tonen, weerstand te bieden en ons leven op te bouwen als een leven van rechtvaardigheid en gelijkheid. We geven onze strijd, ons leven, onszelf en ons doel om een feministische wereld op te bouwen nooit op. We zijn boos, we rouwen, we zijn hier, we gaan niet weg. We zijn in de feministische opstand tegen patriarchaal-kapitalistische vernietiging”
politie-invallen en arrestaties
Na de toespraken marcheerden de vrouwen in de richting van de politiehekken met leuzen als “We zullen niet zwijgen, we zullen niet toegeven” en “Open de slagbomen”. De politie viel de vrouwen aan met pepperspray. De vrouwen verdedigden zich en sommigen wisten schilden en helmen van de politie af te pakken.
Sokakları terketmeyen kadınlar barikatı yıktı! Kalkanları da püskürtecek!
Kolluk için “bariyer” olan barikatı yıkmak sizden hesap sormak için hiçbir yere gitmiyoruz demek.
Katliamların hesabını da böyle kararlı bir güç karşısında vereceksiniz.#8M2023 #8marttafeministisyan pic.twitter.com/SXOz3bFSYh
— UMUT-SEN (@Umut_Sendikasi) March 8, 2023
Dit werd gevolgd door een massale politie-aanval en gewelddadige arrestaties. Honderden vrouwen werden omsingeld en werden nog steeds aangevallen met traangas en geslagen. Er werden nog tientallen gearresteerd. Een aantal vrouwen van de Socialistische Vrouwenbeweging wist te demonstreren op Istiklal Caddesi in Taksim. Ze werden aangevallen door de politie en vijf van hen werden gearresteerd.
Demonstratie in Ankara
Na de oproep van het Ankara Vrouwenplatform en het organisatiecomité van de Feministische Nachtdemonstratie kwamen ook duizenden vrouwen samen in Ankara. De vrouwen herinnerden aan de slachtoffers van de aardbeving en scandeerden “Geen catastrofe, dat was moord, de staat zal ter verantwoording worden geroepen” en “We zullen de op winst gerichte staat vernietigen”. Tegelijkertijd verwezen de vrouwen naar het oorlogsbeleid van de Turkse staat met slogans als “vrouwen willen geen oorlog” en riepen herhaaldelijk “Jin Jiyan Azadî”.
‘De regering is verantwoordelijk voor de dood van tienduizenden’
In één toespraak werd de regering direct verantwoordelijk gehouden voor de dood van tienduizenden mensen: “Door de grenzen naar Syrië te sluiten en te proberen hulp aan vrouwen en meisjes in Syrië te voorkomen, heeft de regering de dood van tienduizenden mensen veroorzaakt.. Honderdduizenden mensen hebben hun echtgenoten, kinderen, dierbaren, huizen, dorpen en steden verloren. De staat heeft de waarschuwingen van wetenschappers genegeerd, heeft de rapporten van zijn eigen instellingen genegeerd en heeft geen politieke actie ondernomen om te leven en te overleven. We worden vermoord voor winst en de machtsambities van de heersers en het kapitaal. Maar we weten dat we de duisternis die de patriarchale staat ons heeft opgelegd met solidariteit zullen verlichten en samen een gelijk, vrij en veilig leven zullen laten bloeien. Het zei ook: “We zullen degenen aansprakelijk stellen die de aardbeving in een bloedbad hebben veranderd en verantwoordelijk zijn voor de enorme omvang van de vernietiging.”
O barikatlar yıkılacak!
Ankara’da #8Mart yürüyüşünün önünü kesen polis barikat kurarak yürüyüşü engellemeye çalışıyor.
Sizden korkmuyoruz, barikatlarınızı başınıza yıkacağız! #8M2023#8marttafeministisyan pic.twitter.com/vELVdYegfR
— UMUT-SEN (@Umut_Sendikasi) March 8, 2023
Ook hier probeerde de politie de vrouwen met barricades tegen te houden, maar ze overwonnen de barrières en marcheerden luidkeels door de Turkse hoofdstad.
Nachtdemonstratie in Izmir
Onder vergelijkbare auspiciën kwamen duizenden vrouwen, waaronder Vredesmoeders en HDP-parlementsleden, bijeen in Izmir voor de zesde nachtdemonstratie op Vrouwendag. De demonstratie werd geleid door een spandoek met de tekst: “Niet het noodlot, maar patriarchaal kapitalisme”. Op posters in het Koerdisch en Turks werd opgeroepen tot een gezamenlijke strijd tegen het patriarchaat. Tegelijkertijd droegen vrouwen foto’s bij zich van de Jineolojî-onderzoeker en activist Nagihan Akarsel, die in oktober 2022 door de Turkse geheime dienst werd vermoord, en de HDP-medewerker Deniz Poyraz, die werd vermoord bij een aanval door een Turkse fascist op het HDP-hoofdkwartier. in Izmir in juni 2021. De demonstranten staken kaarsen aan voor de slachtoffers van de aardbeving.
#8marttafeministisyan #8martdunyakadinlargunu #8MartDunyaEmekciKadinlarGunu #izmir pic.twitter.com/F9DkP3hPop
— ulvik (@mumcuoglulviye) March 8, 2023
Ook demonstraties in veel steden van de Egeïsche regio
Vrouwen gingen ook de straat op in Bodrum, Menteşe, Marmaris, Datça in Muğla, Efeler en Kuşadası in Aydın, evenals in Denizli, Manisa en Balıkesir en eisten het aftreden van het regime tegen de achtergrond van hun aanpak van de aardbeving.