Hoewel veel mensen door de economische crisis in Turkije niet eens meer brood kunnen kopen, bedragen de dagelijkse uitgaven voor het paleis van president Erdoğan 18 miljoen TL.
Het oorlogsbeleid van de AKP/MHP-regering heeft de Turkse economie op de rand van het faillissement gebracht. De bevolking lijdt honger en de overheid besteedt het belastinggeld aan de oorlog en het paleis. Armoede en werkloosheid blijven stijgen en met name de voedselprijzen zijn met 300 tot 500 procent gestegen. Miljoenen mensen zijn werkloos en de jaarlijkse inflatie bedraagt 140 procent. Hoewel veel mensen door de economische crisis niet eens meer brood kunnen kopen, bedragen de dagelijkse uitgaven voor het paleis van de Turkse president Tayyip Erdoğan 18 miljoen TL en de jaarlijkse uitgaven 6,6 miljard TL.
Voedsel wordt uit marktafval gehaald
Kadir Basut in het Noord-Koerdische Van (Wan) heeft geen inkomen en moet zijn gezin onderhouden door voedsel in te zamelen dat op stortplaatsen belandt. De 60-jarige zegt door de economische crisis en werkloosheid niet in staat te zijn voor zijn gezin te zorgen. Hij beschrijft zijn benarde situatie in de volgende woorden:
“We zijn arm, we hebben geen inkomen. Omdat ik geen geld heb, moet ik de producten verzamelen die op de markten worden weggegooid. Wat ik hier vind, neem ik mee naar huis. We proberen te leven met de producten die we hier verzamelen. Er is geen werk en geen inkomen. Hoe moeten mensen in deze situatie leven?
De crisis heeft Van (Wan) bijzonder zwaar getroffen. Onze regio heeft geen inkomen. Er zijn veel mensen zoals ik. Groenten zoals uien, aardappelen en tomaten moet ik van het afval halen omdat ik geen geld heb om deze producten te betalen. Zo proberen we te leven. Als ik een inkomen had zou ik graag verse en schone producten kopen en mee naar huis nemen, maar dat kan onder deze omstandigheden niet.”
“Ik koop oud brood”
Aydın Kırık zegt dat hij al jaren werkloos is en geen baan kan vinden. Voor de economische crisis kon hij gemakkelijk een baan vinden, maar nu is dat onmogelijk. “Daar zijn de mensen in de regering verantwoordelijk voor. Ze lieten ons als volk droog brood eten. Ik kan al maanden geen vers brood meer kopen. Een brood kost nu vier TL. Omdat ik het niet kan betalen, koop ik ‘s morgens vroeg oud brood bij de bakker voor twee TL. Ik kan me alleen oud brood veroorloven. We hebben ook al maanden geen vlees meer gehad. Hoe kan ik in deze situatie vlees kopen? Ik heb niet eens geld om brood te kopen. Ik verzamel groenten en fruit van het afval op de markten. Terwijl wij arme mensen in deze staat verkeren, genieten degenen die ons regeren zich en hebben plezier”, zei Aydın Kırık uit Wan.