- Duitsland
Het Initiative Democratic Confederalism (IDK) presenteerde het sociale model van de Koerdische beweging met rapporten van het geleefde zelfbestuur van de Federatie van Noord- en Oost-Syrië in het Centro Sociale in Hamburg als onderdeel van het café “TATORT Koerdistan” onder de titel ” Wat is eigenlijk democratisch confederalisme?”.
In het begin was er een inleiding tot het historische begrip van de vrijheidsbeweging in Koerdistan, dat de IDK met haar eigen onderzoekswerk toepast op de omstandigheden in het Westen. Dit werd door het Initiatief Geschiedenis & Verzet gevisualiseerd op een verborgen object met behulp van twee rivieren die door de tijd kronkelen. Er werd op gewezen dat de democratische flow altijd heeft bestaan en zich uit in het verzet en in de ontwikkeling van alternatieve samenlevingsvormen. Zo kwam 5000 jaar geleden de splitsing in de staatsstroom die de opkomst van het patriarchaat markeerde, dat de basis vormde voor de klassenmaatschappij, het kapitalisme en de staat die in de loop van de tijd ontstonden. Op basis van dit begrip probeert het democratisch confederalisme een holistische kijk te hebben op alle sociale problemen en systemische crises die de kapitalistische moderniteit veroorzaakt en deze bij de wortel van hun ontstaan aan te pakken. Het begrip van eerdere strijd is belangrijk, evenals de aanpak om de huidige strijd te verenigen. Als voorbeelden werden klimaatactivistische bewegingen zoals “Ende Gelände” of de ontwikkeling van het autonoom zelfbestuur van de Zapatista’s in Chiapas genoemd.
In het verdere verloop van het evenement kwamen termen als “moraliteit” of “politiek” aan de orde, zoals die worden gebruikt in het begrip van de Koerdische bevrijdingsbeweging, maar ook de IDK. Het wetboek heeft het begrip van moraliteit en waarden vervangen in de samenleving, aldus de kritiek van de IDK op het staatsautoritaire systeem. Dit is onontbeerlijk om de samenleving in staat te stellen de politiek zelf vorm te geven. Politiek wordt niet opgevat als een staatspraktijk, maar als een sociale praktijk, zoals zoals de buurtvergaderingen van de gemeenten, die hun eigen beslissingen nemen en de kleinste eenheid vormen in autonoom zelfbestuur. Er wordt gezegd dat de verzwakking van de staat het politieke vermogen van de mensen stimuleert, volgens welke de vergelijking kan worden getrokken: hoe meer politiek wijdverbreid is in de samenleving, hoe zwakker de staat wordt.
Het samenspel van politiek en moraliteit werd geïllustreerd aan de hand van de analogie van lichaam en geest. De geest in de samenleving wordt gevormd door de moraal en waarden van mensen, terwijl het lichaam gerelateerd is aan politiek en structuren. Er is dus een verandering in het lichaam nodig, d.w.z. de structuren waarin we ons bewegen, om het kader te creëren voor veranderingen in de geest en om het moreel in de samenleving te versterken. In relatie tot de praktijk in Noord- en Oost-Syrië betekent dit de oprichting van academies, gemeenten, commissies en raadsstructuren.