De Koerdische hongerstaker Nasir Yagiz maakt zware omstandigheden door. Yagiz kan niet opstaan en zijn lichaam verwerpt vloeistoffen. “Wat het ook kost, onze hongerstaking zal doorgaan totdat het isolement is verbroken,” zei Yagiz.
Nasir Yagiz, die 87 dagen in hongerstaking is in Hewler, tegen het isolement van de leider van het Koerdische volk, Abdullah Öcalan, kon niet opstaan nadat hij vandaag wakker werd. Yagiz’s maag verwerpt vloeistoffen, zijn hartritme is verstoord en hij lijdt aan ernstige hoofdpijn.
Yagiz, die in hongerstaking is op het HDP-vertegenwoordigingskantoor in Hewler, vertelde over zijn levensverhaal: “Ik ben in 1992 in Batman geboren. Ik hoorde over de strijd van de Koerdische guerrilla in de vroege eeuwen, net als alle andere Koerdische jongeren. Mijn jeugdjaren gingen voorbij tijdens de zware oorlogstijden in Koerdistan.
Toen ik zeven jaar oud was, werd in 1999 een internationale samenzwering tegen onze leider Abdullah Öcalan ontwikkeld. Mijn jeugd ging verder onder de zware atmosfeer van de samenzwering. Toen ik ouder werd, begon ik deel te nemen aan de patriottische jeugdbeweging. In de periode dat ik met de jonge activisten werkte, probeerde ik de filosofie van vrijheid en gelijkheid te begrijpen door de boeken van Ocalan te lezen. Toen ik Ocalan’s ideeën realiseerde, groeide ik op in een atmosfeer die het isolement dat aan Ocalan werd opgelegd niet zou accepteren.”
“Onze wil is belangrijker dan dan onze fysieke gezondheid”
ANF heef Nasir Yagiz in 2014 ontmoet in de menselijke schildactie tegen de Turkse militaire operatie op het platteland van Batman in Sason. Die dag werd een provocatie door de Turkse staat om de onderhandelingen met Abdullah Ocalan te beëindigen ondermijnd. Om deze vreedzame actie te blokkeren, heeft de politie in Sason ons gedurende drie dagen vastgehouden samen met 87 menselijke schildactivisten. Nasir Yagiz zei dat vrede niet geïsoleerd kan worden en niet door operaties kan worden geprovoceerd. Sindsdien zijn er bijna vijf jaar zijn verstreken. Nasir Yagiz, die een onomkeerbare hongerstaking houdt, geïnitieerd door Leyla Guven om de verwijdering van het isolement van Öcalan te eisen, zei: “Geloof me dat de overwinning nabij is. Niets kan tegen onze wil in staan. De wil, getoond door het vertrouwen in ons verzet, zal zegevieren. Laat onze wil duidelijk zijn, ongeacht gezondheidsproblemen. Tot nu toe heb ik mijn moraal niet opgegeven. Ik laat de lichamelijke gezondheidsproblemen mijn weerstand niet breken. Met dit inzicht zal de overwinning voor onze volkeren zijn.”
Guven’s hongerstaking herinnerde iedereen aan de noodzaak om het isolement te doorbreken
Verwijzend naar de hongerstaking gelanceerd door Leyla Guven, zei Yagiz: “Onze Hakkari-parlementslid en de covoorzitter van de DTK begon dit verzet, deze hongerstaking in de gevangenis in Amed. Dit verzet toont aan dat het Koerdische volk de internationale samenzwering en het isolement twintig jaar lang niet heeft geaccepteerd. De hongerstaking van Guven herinnerde ons aan de noodzaak om het isolement te doorbreken.
De internationale samenzwering ging door. Ocalan wordt zwaar geïsoleerd. Op dit moment namen de VS een beslissing tegen de drie pioniers van de PKK- beweging, het kondigde geldprijzen aan voor alle informatie over deze revolutionairen. Dit werd beschouwd als de tweede samenzwering. Dit alles leidde bij mij tot ernstige overpeinzingen. Ik was diep in gedachten verzonken om een antwoord te vinden. Er waren acties tegen deze ontwikkelingen, maar dit bleek niet voldoende te zijn. We investeerden een beetje hoop in de VN en de Europese staten om actie te ondernemen, maar toch zijn zij de belangrijkste partners van de samenzwering. Er is een leider die zichzelf opoffert voor zijn mensen. Maar we konden niet veel doen om het verergerde isolement te verwijderen dat hem werd opgelegd. De hongerstakingcampagne is een actie om het isolement te verwijderen, om de samenzwering te verslaan. Leyla Guven, ik, activisten uit Straatsburg, politieke gevangenen, Heval Yusuf, Heval Imam, Heval Şiyar, en iedereen die in hongerstaking is, zet zich in voor de zaak.”
Koerden in Europa moeten hun acties intensiveren
Benadrukkend dat het isolement in feite was opgelegd aan alle Koerdische mensen, zei Yagiz: “Onze campagne zal doorgaan totdat we het isolement van Ocalan doorbreken. We zullen de strijd voortzetten om een vrij leven te realiseren met onze eigen identiteit en ons eigen thuisland. Al 20 jaar veroordelen onze volkeren de samenzwering. ‘Je kunt onze zon niet verduisteren’ was het motto van deze weerstand. Ik hoop dat we in 2019 de vrijheid van Ocalan zullen zien door middel van democratische en radicale acties. De Koerden zijn vastbesloten om dit te doen en ik geloof dat ze dat zullen doen. Koerden moeten nu naar de pleinen gaan en demonstreren om een gevoel van vrijheid in te kunnen ademen. Terwijl de hongerstakingen gepaard gaan met nieuwe acties, zien we dat het isolement afbrokkelt en geleidelijk wordt verbroken.”
Onze mensen moeten Europa op zijn grondvesten laten schudden met hun inspanningen. We moeten opstaan en onze wil voor vrede en gelijkheid tonen. We moeten laten zien dat we vrede, democratie en vrijheid eisen voor onze volkeren en leiders.
Onze actie zal doorgaan tot het einde van de isolatie. Wat de kosten ook mogen zijn, we gaan door. We zijn begonnen met een actie waarmee we onze levene en onze lichamelijke gezondheid riskeert. Wat belangrijk voor ons is, is het succes van onze actie, het einde van de isolatie van Ocalan. Ons martelaarschap zal een speciaal martelaarschap zijn. We zullen een martelaar zijn van onze volkeren en voor de vrijheid van onze leider. Er is niets eervoller dan dat. We zullen zegevieren. We hebben geen andere keuze dan te slagen. Wat de kosten ook mogen zijn, we zullen onze campagne naar de overwinning leiden. We kunnen blind zijn, onze oren misschien niet horen, onze voeten lopen misschien niet maar we zullen slagen.”
