Dertig gevangenen hebben hun hongerstaking omgezet in doodsvasten en eisen het einde van het isolement tegen Abdullah Ocalan. Isolatie is een marteling en misdaad tegen de mensheid.
langdurige eenzame opsluiting zonder de mogelijkheid om een advocaat of familieleden te ontmoeten is een schending van de internationale mensenrechten die zelfs niet op ISIS-leden wordt toegepast.
Evenzo vormt dit isolement een duidelijke schending van de Mandela-regels, die in 2015 door de VN-vergadering zijn aangenomen om de rechten van gevangenen te garanderen, om bezoeken van advocaten en familieleden te ontvangen, naast andere rechten. De aanhoudende hongerstaking is eenvoudigweg om de Turkse regering aan te sporen deze aanbevelingen van de CPT-, de PACE- en de Mandela-regels uit te voeren en te voldoen aan haar eigen wetten.
De eerste groep van 15 gevangenen veranderde op 30 april hun onbepaalde hongerstaking in doodsvasten, terwijl de tweede groep zich op 10 mei zich aankondigde.
Vier dagen geleden maakte Merwan Memduh Özdemir uit Hakkari eveneens de aankondiging zich dood te zullen vasten.
De namen van de gevangenen uit de eerste groep die zich doodvasten zijn als volgt:
Bakırköy gesloten vrouwengevangenis
NESRİN AKGÜL
ŞÜKRAN AYDIN
ZOZAN ÇİÇEK
Gebze gesloten vrouwengevangenis
ARDIL ÇEŞME
ASLI DOĞAN
Van zwaar beveiligde gevangenis
AHMET ANIĞI
ÖZHAN CEYHAN
VEDAT ÖZAĞAR
İHSAN BULUT
EROL ÇELİK
Amed D Type gevangenis
ENGİN AKHAN
ENVER DURMAZ
AHMET TOPKAYA
A. HALUK KAPLAN
FERHAT TURGAY
De namen van de gevangenen uit de tweede groep die zich doodvasten zijn als volgt:
Kandıra gevangenis:
Yaşar Cinbaş, Muhammed İnal, Diyadin Akdemir, Engin Kahraman
F-type gevangenis Bolu
İbrahim Doğan, Ahmet Emin Eren, Mustafa Taştan
Patnos gevangenis
Sena Efe, Burhan Şık, Faysal Atak, Şefik Kayhan
Gevangenis Tekirdağ 1
Reşat Özdil
Gevangenis Tekirdağ 2
Zeki Bayhan, Yılmaz Yıldız
Zwaar beveiligde gevangenis in Van
Sait Öztürk
