1)
“Allah u akbar!…”
A Ansbach, Alexandrië
B Berlijn, Brussel, Barcelona, Burgas, Bali
C Charleroi, Carcassonne
D Dijon, Delhi
E Snt Etienne-du-Rouvray,
F Frankfurt
G Glasgow, Goetenborg
H Helsinki
I Istanbul
J Jalalabad
K Kopenhagen, Kobane
L Londen, Luik
M Madrid, Marseille, Munster, Moskou, Minsk
N New York, Nice, Nantes
O Orlando
P Parijs, Porte de Vincennes, Palmyra
Q Quetta, Snt Quintin-Fallier
R Riyadh
S Stokholm, Straatsburg
T Toulouse, Tunis
U Utrecht? (We twijfelen nog… Wel met de zo vertrouwde juichkreet voltrokken)
…
…
…
“Misdaden in naam van Het Allerhoogste zijn geen garantie voor hun effectiviteit op de lange termijn.”
“Imagine there’s no heaven”
2)
Het is een bewezen concept, terrorisme. Het zij bedreven vanuit de staat, of in kleine combat-units, of op solistische, Lonewolf-basis… De uitkomst is bij voorbaat gegarandeerd. De ‘altered state of mind’ van de terrorist verkeert in open communicatie met de collectieve psychose van de samenleving. Het is niet aan iedereen gegeven om hun megalomane staat van zijn ter vertalen naar een voldragen statement in de rauwe realiteit, maar sommigen bezitten het talent en de religieus geïnspireerde ontremming om daar wel vol op in te zetten.
Nationalistische woede, afrekeningen met afvalligen en last but not least de afstraffing van “De Ongelovigen” in het algemeen… overal zitten legitieme triggers om heel diep te gaan. Voeg daarbij nog de leercurve van de aspirant opklimmend naar de koel opererende perfectionist, en ja hoor… Boem!
We kunnen ons suf piekeren hoe het zover is gekomen en wat alle nuances zijn in het verhaal, maar ik vrees dat we ergens op afstevenen waar de hele terrorisme-zaak naadloos in zal verdwijnen. Namelijk de totale insignificantie van de hele politieke islaam als serieuze powerhouse ten opzichte van de Continentale Pacifische Clash die aanstaande is: Een echte wereldgrootmacht die onstuitbaar rijzende is (China), en de andere, die al ver op z’n retour is (de V.S). Met Europa er wat treurig bijhangend, permanent in opperste staat van verwarring, gefixeerd op het oprukkend autocratische islam-gekef in koor met het Alt Right tegen-gekef, terwijl het opkomende en het neergaande imperium samen in een fatale gridlock zijn geraakt. Altijd zijn er natuurlijk nog wat hyena’s die op wat restjes in de pot azen.
Ik vrees dat onze totale fascinatie en fixatie op terrorisme en oriëntalistische diepzinnigheden totaal misplaatst zullen blijken, en ons hebben gediend om het uitzicht permanent verduisteren voor de dreun die er nog staat aan te komen. In dat licht is het incoherente Amerikaanse beleid ineens glashelder. De prioriteiten liggen elders.
Ik hoop dat ik het mis heb. Dat hoop ik echt. En dat Europa in blessuretijd nog kansen krijgt en pakt om z’n prioriteiten aan te scherpen. En dat de terroristische dreigingen toch ons aanzetten om onze zaken op orde te krijgen. Maar vooralsnog zie ik het niet gebeuren. Laat mijn scepsis toch ongefundeerd blijken. Inshallah.
Auteur: Paul Terlunen
