De terugtrekking van de Peshmerga en het Iraakse leger die de controle over KRG-regio’s hebben, is de oorzaak dat 150.000 mensen uit Kirkuk en Tuz Khurmatu migreren en onder een moeilijke situatie een nieuw leven moeten zien te starten.
Toen het Irakese leger en Hashd al-Shaabi-troepen Tuz Khurmatu Taza, Dakuk en Kirkuk overnamen, waren de Koerden die in die steden, districten en dorpen verbleven gedwongen te vluchten.
Volgens de gecompileerde gegevens zijn ongeveer 150.000 mensen gemigreerd vanuit Kirkuk en Tuz Khurmatu en omgeving. Terwijl de mensen uit Tuz Khurmati voornamelijk naar de regio Kelar en Germiyan zijn getransporteerd, vertrokken burgers uit Kirkuk en omgeving naar Kara Incir of Chamchamal. De meeste van deze mensen worden gehost door de lokale bevolking, terwijl anderen zich hebben gevestigd in moskeeën of scholen.
“Ze wilden ons onze eer ontnemen”
Muhammad Süleyman, die, met een gezin van 10 zijn huis moest verlaten in de buurt Pencali van Kirkuk en zich vestigde in de Salar Feke-moskee op de Navshivanweg, omdat er geen plek om te verblijven was in Chamchamal, zegt: Ze verkochten ons, de mensen, in Kirkuk. Kirkuk werd in minder dan geen tijd geëvacueerd. Kinderen waren bang voor de geluiden van wapens en gevechten. Toen hoorden we dat Peshmerga begon te vluchten. Dus we konden niet meer blijven. De Peshmerga was onze enige zekerheid. Nadat ze (Hashd al-Shaabi) kwamen, begonnen ze jongeren te vangen. In Tuz Khurmatu en andere plaatsen wilden ze de eer van de mensen verontreinigen. Deze gebeurtenissen waren in Tuz Khurmatu en andere plaatsen eerder ervaren We hebben dochters, kleine meiden om ons heen. Daarom kunnen we er niet blijven. We zijn weg gegaan en kwamen hierheen. ‘
“De bevolking van Chamchamal behandeld on zeer goed”
Moeder Ğurbet verklaarde dat ze goed door de bewoners van Chamchamal worden behandeld, maar er zijn te veel migranten van harte welkom en gastheer, en mensen hebben geen middelen om ze te verzorgen. Ze zei: “Hier, nu zijn we een familie van 10. Er zijn 50 gezinnen zoals wij, die gewoon in deze moskee blijven. U ziet onze situatie. Als een gezin van tien delen we een enkele deken die we hebben. Een familie woont met maar één deken? De winter komt, we weten niet wat we gaan doen. We willen snel een oplossing vinden voor onze situatie. ‘
Jeugd in de Residi moskee
“Een van de plaatsen in Chamchamal, waar migranten van Kirkuk en weinig van Tuz Khurmatu blijven, is de Residi moskee. We willen niet op televisie spreken om geen doel voor het Iraakse leger en Hashd al-Shaabi te zijn, omdat we hopen om op een dag terug te keren naar onze huizen”, zei een adolescent uit Kirkuk’s Pencali-buurt, die anoniem wil blijven. Hij legde de redenen voor het migreren als volgt uit:” We moesten onze huizen op 19 oktober verlaten. Op de eerste dag, het Iraakse Leger en Hashd al-Shaabi hebben geen invloed gehad of iets gezegd tegen de jeugd van Kirkuk. Vanaf de tweede dag begonnen alle jonge mensen in de stad met ons te vechten. Ze begonnen ons te bedreigen en sommige jongeren te vangen. Aangezien onze families bang waren dat we zouden worden gearresteerd als we de straten op zouden gaan, pakten we onze spullen en kwamen hier. We zijn hier al ongeveer een week. We hopen snel onze woningen terug te keren. “
Behoefte aan vluchtelingenkamp en voedsel
Jonge vrijwilliger Burva Gerip, die verantwoordelijkheid neemt om de ontheemden in Chamchamal te verzekeren, heeft erop gewezen dat deze mensen ook een vluchtelingenkamp nodig hebben of direct hun huizen terug moeten krijgen. Gerip, die verklaart dat zij de mensen in de moskee verwelkomen en proberen hen te helpen zich te vestigen, zei: “Deze mensen hebben veel behoeften. Hier zijn vrouwen die hun baby borstvoeding geven, en veel kinderen hebben melk nodig. Ook voedsel is nodig.”
Gerip vervolgde: “Als het zo doorgaat, moet er een kamp opgebouwd worden voor deze mensen. De mensen kunnen niet gewoon doorgaan onder deze omstandigheden. Deze mensen kunnen niet alleen in de moskee of in de huizen wonen waar ze onderdak hebben genomen. Ik wil dat deze mensen naar hun huizen terug kunnen gaan. Ik weet niet of de omstandigheden dat toelaten. We hopen dat de verantwoordelijken door de mensen gerechtvaardigd zullen worden. ‘
Hulpcampagne
Om de mensen te helpen die van Kirkuk, Tuz Khurmatu en andere plaatsen naar Chamchamal moesten migreren, vanwege het Irakese leger en de bezetting van Hashd al-Shaabi, heeft de Koerdische Patriotische Jeugdbeweging een hulpcampagne ingeleid.
Ekrem Ali, uit de jeugdbeweging, heeft een beroep gedaan op hulp aan de mensen in Chamchamal en daarbuiten. Om hulp te verlenen voor de mensen die migreren van Tuz Khurmatu, Dakuk en Taza, heeft Ali zijn klacht als volgt uitgenodigd: “We hopen op de gevoeligheid van de mensen die in Chamchamal en omgeving leven. Wij proberen de belangrijkste dingen te leveren. Deze mensen hebben behoefte aan levensmiddelen. Er is dringend behoefte aan eten, water en dingen zoals dekens. We hebben gezinnen van 10, die ‘s nachts een deken delen. Onze mensen zijn al gevoelig voor dit probleem. Maar dat is niet genoeg. ze moeten nog gevoeliger zijn. En door de politieke druk komen er dagelijks nog meer gezinnen bij.”
